ยัยตัวร้ายวันไนท์สแตนด์ Bad Girl One Night Stand นิยาย บท 19

สวัสดีเช้าวันอาทิตย์ของฉัน เป็นความสุขของคนที่ได้หยุดวันอาทิตย์ แต่ไม่ใช่สำหรับฉันอีกต่อไป เพราะยังต้องไปทำงานใช้หนี้ที่บ้านของท่านประธาน

ฉันยังคงนั่งทานโจ๊กที่ร้านเดิมใต้คอนโดของฉันและเรียกวินมอเตอร์ไซค์ไปส่งที่บ้านของท่านประธานทันที ถ้าไปสายเดี๋ยวโดนหักเงินเดือนอีก

เมื่อวานฉันได้ทำความสะอาดบ้านไปเยอะแล้ววันนี้ก็ไม่ค่อยมีงานอะไร เอาน่ะแอนนา สู้ๆ

"สวัสดีค่ะป้าติ๋มวันนี้มีอะไรให้แอนนาช่วยไหมคะ''

'' วันนี้คุณแม่ของคุณจัสตินจะมาเยี่ยมลูกชายค่ะ เดี๋ยวป้าขอบอกคุณแอนนาเลยนะคะว่าทุกวันอาทิตย์ที่นี่จะเป็นวันครอบครัวค่ะ จะมีพี่สาวของคุณจัสติน มีคุณพ่อและคุณแม่ของคุณจัสติน มาทานอาหารเย็นที่บ้านทุกวันอาทิตย์ค่ะ''

"อ่อ คะ''

''ตอนนี้คุณแอนนาช่วยป้าไปเก็บดอกไม้ที่สวนหลังบ้านหน่อยจะได้ไหมคะ''

"ได้คะ คุณป้าจะจัดแจกันดอกไม้หรอคะ''

''ใช่คะ''

"ได้ค่ะเดี๋ยวแอนนาไปเก็บดอกไม้ให้นะคะ''

พูดจบแอนนาก็หยิบตะกร้าและกรรไกรตัดกิ่งไม้ติดมือไปด้วย

ในระหว่างที่แอนนา กำลังเดินไปที่หลังบ้านเพื่อตัดดอกไม้ จัสตินซึ่งกำลังเพิ่งตื่นนอนตอนนี้เดินออกมาที่หน้าระเบียงบ้าน เลยแอบมองว่าแอนนาจะเดินไปไหน

เมื่อแอนนามาหยุดอยู่ที่สวนดอกไม้งามด้านหลัง คฤหาสน์หลังงาม หญิงสาวก็เพ่งมองหาดอกไม้ที่ไม่แก่และไม่อ่อนจนเกินไปเพื่อไปใส่แจกัน

''สวัสดีครับ ผมไม่เคยเห็นคุณเลย เอ่อ... ไม่ทราบว่าคุณเป็น ...???

"สวัสดีค่ะฉันชื่อแอนนาค่ะ เป็นคนดูแลทำความสะอาดห้องนอนของบอสและดูแลเรื่องอาหารในวันเสาร์และวันอาทิตย์ให้กับท่านประธานค่ะ คือว่าคุณจัสตินอะค่ะ แหะๆ ''

''อ่อ ผมชื่อไม้นะครับ เป็นคนดูแลสวนดอกไม้แห่งนี้ครับ (คนใช้นั่นเอง) "

"อ่อ คะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณไม้''

''ครับเช่นกันครับ ... มาครับเดี๋ยวผมช่วยเลือกดอกไม้''

แอนนาและคนดูแลสวนดอกไม้แห่งนี้พูดคุยกันถูกคอสนุกสนานหัวเราะไปด้วยเก็บดอกไม้ไปด้วย ทำให้จัสตินซึ่งมองอยู่จากด้านบนชั้นสองระเบียงห้องนอนมองลงมายังแอนนาและไม้ด้วยความไม่พอใจแอบโมโหหึงแอนนาโดยไม่รู้ตัว

ตอนนี้จัสตินกำลังโมโหควันออกหู เมื่อเห็นดังนี้ชายหนุ่มรีบเดินจ้ำอ้าวไปที่สวนดอกไม้ทันที

เมื่อจัสตินมาถึงกลับไม่เห็นคนทั้งสองที่ตะกี้พูดคุยกันหัวเราะสนุกสนานอยู่ตรงสวนดอกไม้แห่งนี้แล้ว

'' ไปไหนแล้ววะ !!! ไวจริง !!! หึ !!!

ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างหัวเสีย

จัสตินเดินหาแอนนาจนทั่วบ้านก็ไม่เจอ ก็เลยถามป้าติ๋มว่าแอนนาไปไหน

''ป้าติ๋มครับเมื่อสักครู่ผมเห็นว่าแอนนาได้เข้าบ้านมาแล้วแล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหนครับ''

''คุณแอนนาเมื่อเธอมาถึงป้าก็ให้เธอไปเก็บดอกไม้ที่สวนหลังบ้านเพื่อมาจัดใส่แจกันค่ะ แต่เอะเธอก็ไปนานแล้วนะคะ เดี๋ยวป้าให้นางน้อยไปตามให้นะคะคุณหนูสักครู่นะคะ''

''เดี๋ยวผมไปรอที่สวนตรงสระน้ำครับ ถ้าเจอเธอบอกให้เธอไปพบผมที่สวนตรงสระน้ำด่วน นะครับป้าติ๋ม''

''ได้ค่ะเดี๋ยวป้าจะบอกเธอให้นะคะ''

หลังจากคุยกับเจ้านายสุดหล่อป้าติ๋มก็เดินไป บอกน้อยให้ไปหาแอนนาที่สวนดอกไม้หลังบ้านแต่ก็ไม่เจอ

''ป้าจ๋า น้อยเดินหาจนทั่วแล้วค่ะไม่เจอคุณแอนนาเลย''

ป้าติ๋มก็เลยเดินตรงไปที่สวนริมสระน้ำ เพื่อที่จะแจ้งให้เจ้านายหนุ่มของเธอได้รับทราบว่าหาแอนนาไม่เจอ

''คุณหนูคะ ป้าให้นางน้อยหาจนทั่วแล้วค่ะไม่รู้ว่าคุณแอนนาไปอยู่ที่ไหนค่ะ ยังไงคุณหนูไม่ลองโทรหาคุณแอนนาเธอดูละคะ''

''ครับป้า ถ้างั้นป้ามีอะไรก็ไปทำเลยครับเดี๋ยวผมโทรหาเธอเอง''

จัสตินพูดกับป้าแม่บ้านเก่าแก่ ภายในใจของจัสตินตอนนี้ร้อนรุ่มเป็นอย่างมาก โมโหหึงแอนนาโดยไม่รู้ตัว

กริ้งงงงงง

แอนนาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูปรากฏว่าเป็นชื่อของท่านประธานวีดีโอคอลมาหาเธอนั่นเอง

"จะวีดีโอคอลมาทำไมนะ แค่โทรก็พอแล้วมั้ง !!!

แอนนาบ่นก่อนที่จะกดรับวีดีโอคอลจากท่านประธาน

"สวัสดีค่ะบอส ... อ้าว !! ยังไม่ทันคุยอะไรกันเลยตัดสายซะแล้ว แล้วจะโทรมาทำไม !!!

แอนนาบ่นกะปิดกะปอย

เมื่อแอนนากดรับวีดีโอคอลจัสตินจึงมองเห็นทันที ว่าตอนนี้อยู่ที่ตรงไหน จัสตินกดโทรศัพท์ทิ้งทันทีแล้วเดินตรงไปยังที่สถานที่ที่แอนนาอยู่

จัสตินรีบเดินด้วยความโมโห ไม่นานตอนนี้จัสตินก็ได้มายืนอยู่ที่หน้าบ้านพักของไม้นั่นเอง (คนงานผู้ชายชื่อไม้ หน้าที่ดูแลสวน)

"บอสมาที่นี่ได้ยังไงคะ''

เธอหันไปถามบอสทันทีที่เขามาถึง

''ฉันควรจะถามเธอมากกว่าว่าเธอมาทำอะไรที่นี่ ...''

" ว้ายยยย บอส "

แอนนายังไม่ทันจะได้อธิบายก็โดนจัสตินกระชากตัวลอยดึงแขนให้เดินไปกับชายหนุ่มทันที

"ปล่อยคะบอส เดี๋ยวฉันเดินตามเองได้ ไม่ต้องจูงมือหรอกค่ะฉันเจ็บปล่อยก่อน''

''เจ็บแค่นี้ไม่ตายหรอกไกลหัวใจตั้งเยอะ''

แล้วจัสตินก็จูงแขนลากแอนนากลับมายังตึกใหญ่

"โอ้ยเจ็บนะคะบอสมีอะไรค่อยๆคุยกันก็ได้ ''

''เธอไปที่นั่นทำไมเธอไม่รู้หรือไงว่าอันนั้นมันเป็นบ้านพักคนงานชาย''

ประธานหนุ่มเอ่ยบอกคนรับใช้ด้วยสีหน้าและท่าทางที่ร้อนรน ความเป็นห่วงว่าแอนนาจะรอนานแล้วเจ็บแผล

''คุณหนูเป็นอะไรเหรอคะ ???

แม่บ้านเก่าแก่ถามด้วยความเป็นห่วง

''ผมไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับพอดีแอนนาไม่ระวัง ตอนจัดแจกันใส่ดอกไม้เธอตัดก้านดอกไม้แล้วกรรไกรโดนนิ้วเธอนิดหน่อยครับ มีเลือดออกและเป็นแผล''

''ได้ค่ะเดี๋ยวป้าจะให้น้อยรีบเอาไปให้นะคะ''

''ผมรออยู่ที่โซฟานะครับป้าติ๋ม''

'' คะ ''

หลังจากที่รับคำสั่งจาก ประธานหนุ่ม หญิงชราก็รีบไปบอกน้อยให้เอากล่องปฐมพยาบาลเบื้องต้นไปให้จัสตินที่ห้องรับแขก

'' กล่องปฐมพยาบาลมาแล้วค่ะคุณจัสติน มาค่ะคุณแอนนา เดี๋ยวน้อยทำแผลให้ค่ะ''

"ไม่เป็นไรจ้ะน้อยแผลนิดเดียวเองเอาพาสเตอร์อย่างเดียวก็พอแล้วค่ะ''

'' ออกไปได้แล้วน้อย เดี๋ยวฉันทำเอง''

แอนนาและน้อยมองจัสตินกันเป็นตาเดียว เพราะไม่คิดว่าชายหนุ่มจะเป็นคนลงมือทำแผลให้แอนนาด้วยตัวเอง

เมื่อน้อยออกไปจัสตินก็ลงมือล้างแผลให้กับแอนนา

"โอ้ยแสบ .... บอสทำเบาเบาหน่อยสิคะทั้งเจ็บทั้งแสบ มือหนักไปคะ''

''ไหนบอกว่าแผลแค่นี้ไกลหัวใจไงแค่ล้างแผลแค่นี้ก็ร้องเหมือนหมาโดนน้ำร้อนแล้วนะ''

"ก็บอสทำแรง ฉันเจ็บฉันก็ร้องบอกว่าเจ็บเป็นธรรมดานี่คะ ฉันเป็นคนปากตรงกับใจและไม่เคยโกหกค่ะ''

''ให้มันจริงเถอะอย่าให้ฉันจับได้แล้วกันว่าโกหกฉันอยู่เรื่อง วันงานเลี้ยงบริษัท เป็นเธอที่ไปส่งฉันที่ห้องโรงแรมนะ ฉันจะไล่เธอออก !!!! และออกหนังสือสำคัญของบริษัท แค่นี้รับรองในประเทศนี้ไม่มีคนไหนยอมรับเธอเข้าทำงานอีกเด็ดขาด''

หลังจากที่ประธานหนุ่มพูดแบบนี้กับแอนนา เธอก็ทำหน้าหงิกงอทันทีด้วยความไม่พอใจ พลางก็เสียวสันหลังวูบกลัวโดนไล่ออกจริงๆ ถ้าเธอโดนไล่ออกจริงๆเธอจะเอาเงินที่ไหนมาคืนเค้าล่ะตั้ง 5 ล้านบาท ถ้าไม่มีเงินเมื่อคืนก็ไม่พ้นต้องลำบากพ่อกับแม่เธอ ที่จะต้องขายบ้านขายที่ดินขายรถเอาเงินมาคืนเขาเนี่ย แค่คิดออนนาก็ขนลุกอย่างสยดสยอง

หึ !!

แอนนาดึงมือกลับทันที ด้วยความน้อยใจ และอาฆาตแค้นไปในตัว จากคำพูดของท่านประธาน

"พอแล้วค่ะไม่ต้องทำให้ฉันแล้ว เดี๋ยวทำเองได้ ท่านประธานมีธุระอะไรก็ไปทำเถอะค่ะไม่ต้องมาสนใจพนักงานเบี้ยล่างตัวเล็กๆอย่างฉันหรอกค่ะ ...''

แอนนาบอกกับท่านประธานด้วยความน้อยใจ เมื่อเห็นว่าแอนนาดึงมือกลับประธานหนุ่มของเราก็จับมือดึงกลับมาทันที

''เอามือมานี่อย่าเล่นตัวทำแผลให้จนจะเสร็จอยู่แล้ว ทำเป็นสะดีดสะดิ้งไปได้ ที่ผมทำให้คุณไม่ใช่เป็นเพราะว่าผมเป็นห่วงอะไรคุณหรอกนะ แต่ผมกลัวคุณจะเป็นบาดทะยักแล้วลามไปทั้งตัวแล้วตาย ก่อนที่จะหาเงินห้าล้านมาคืนผมบาทกรุณาอย่าเข้าใจผิด ผมไม่ปล่อยใหคุณเป็นอะไรไปง่ายๆแน่ ถ้าหาเงินมาคืนไม่ครบก็จงเป็นลูกไก่ในกำมือของผมตลอดไป ฮ่าาาาาาๆๆๆๆๆ "

ยิ่งได้ฟังคำพูดจากท่านประธานหนุ่มแล้วแอนนาก็ยิ่งเจ็บปวดหัวใจ

" เช๊อะ...... ไม่มีวันที่คุณจะรู้ความจริงซะหรอก ... ฉันจะปิดบังวันที่ฉันเสียตัวให้บอสไปตลอดชีวิตของฉันรับรองบอสไม่มีทางได้รับลูกความจริงในคืนนั้นเป็นเด็ดขาด"

แอนนาคิดในใจ.....แอนนาแอบกรอกตาให้บอส