3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 132

เร็นน์ไม่พูดอ้อมค้อมอีกต่อไป

“ฉันคิดว่าแกก็น่าจะรู้ว่าฉันหมายความว่ายังไง โจแอนนาเป็นห่วงและดูแลรับผิดชอบอาการของแกมาโดยตลอดในช่วงสองปีที่ผ่านมา แม้ว่าตอนนี้มีคนอื่นกำลังรักษาแกอยู่ แต่แกก็ไม่ควรจะทำลายความสัมพันธ์และกันโจแอนนาออกไปจากการรักษาแกอย่างสิ้นเชิงนะ แกใจร้ายเกินไปที่เตะเธอออกไปให้พ้นทางแบบนั้น เธอยังทำประโยชน์ให้ได้อยู่”

ฌ็องหรี่ตาลงเล็กน้อย บ่งบอกถึงความไม่พอใจในสายตาของเขา

“เพราะงั้นเธอก็เลยไปหาแม่เพื่อให้ขอร้องแทนเธอและขอให้แม่เข้ามายุ่งใช่ไหมครับ”

เร็นน์ส่ายหัว “ฉันรู้ว่าแกจะคิดแบบนั้น แต่โจแอนนาไม่ใช่คนแบบนั้น เธอไม่ได้พูดอะไรแย่ๆ เกี่ยวกับคุณการ์เซียต่อหน้าฉันเลยแม้แต่น้อย เธอยังชมหล่อนสองสามครั้งด้วยซ้ำ เธอเพียงบอกฉันเกี่ยวกับอาการของแกตอนที่เธอมาตรวจสุขภาพตามรอบให้ฉัน”

ฌ็องไม่แน่ใจว่าจะเชื่อได้หรือไม่แต่ท่าทางของเขากลับเย็นชามากยิ่งขึ้น

“ผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องผิดอะไรที่จะเปลี่ยนหมอซึ่งไม่มีความคืบหน้าในการรักษาเลยตลอดสองปีที่ผ่านมา”

“จะพูดอย่างนั้นก็ได้ แต่โจแอนนาก็พยายามมากเลยนะ เพียงแต่อาการของแกซับซ้อนมาก การให้เธออยู่ในทีมก็ถือเป็นมาตรการป้องกันไว้ก่อน เพราะอาจจะมีบางครั้งที่แกต้องการความเชี่ยวชาญของเธอ เข้าใจไหม”

ขณะที่เร็นน์พูดต่อ น้ำเสียงของเธอก็หนักแน่นขึ้นเรื่อยๆ และเห็นได้ชัดว่าตั้งใจที่จะยืนหยัดกับเขา

“ดังนั้น ฉันไม่ยอมรับกับการถอดเธอออกจากทีม ถ้าต้องการให้ฉันและพ่อของแกสบายใจ แกต้องคืนตำแหน่งเดิมให้โจแอนนา”

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอซึ่งไม่เปิดช่องให้โต้เถียง สายตาของฌ็องก็หรี่ลง สุดท้ายเขาไม่ได้บอกว่าจะทำตามหรือไม่ทำตาม

เย็นวันนั้น หลังจากไปเยี่ยมลุงใหญ่แล้ว เขาก็กลับมาที่บริษัท

หลังจากนั้นไม่นานเร็นน์ก็เล่าให้โจแอนนาฟังเกี่ยวกับบทสนทนานี้

โจแอนนาคิดว่าการที่ฌ็องเงียบถือเป็นความยินยอมและรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง เธอขอบคุณเร็นน์อย่างมากและพูดจาอ่อนหวานปานน้ำผึ้งกับเธอ

เธอบอกเร็นน์ถึงสิ่งที่อีกฝ่ายอยากได้ยิน...

หลังจากออกจากโรงพยาบาล ฌ็องก็ตรงกลับบริษัททันที

เนื่องจากยุ่งตลอดทั้งวัน เขาจึงต้องไปร่วมงานสังคมโดยไม่คาดคิดในตอนเย็นและไม่ได้กลับบ้าน แต่มุ่งหน้าไปพบลูกค้าโดยตรง

...

ทางด้านนีร่า เธอก็โทรศัพท์ไปหาซูนิก้าเช่นกัน

“คืนนี้ฉันต้องไปงานเลี้ยงคงไม่ได้กลับบ้านไปทานข้าวเย็น เธอช่วยไปรับเด็กๆ และดูแลให้พวกเขาทานอาหารให้เรียบร้อย โดยไม่ต้องรอฉันได้ไหม”

ซูนิก้าตอบตกลง

ต่อมาเธอก็ไปร้านอาหารกับลีวายส์

ลีวายส์เลือกร้านนี้อย่างพิถีพิถัน มันตกแต่งสไตล์วินเทจซึ่งสร้างบรรยากาศที่อบอุ่นและน่ารื่นรมย์

นีร่ามองดูการตกแต่งและบรรยากาศภายในห้องส่วนตัวไปรอบๆ แล้วพูดว่า “ที่นี่สวยดีนะคะ”

ลีวายส์เลื่อนเก้าอี้ให้เธอแล้วยิ้มอย่างอบอุ่น “ผมรู้ว่าคุณจะต้องชอบ อาหารที่นี่ก็อร่อยเหมือนกันนะ เราจะได้ชิมมันภายหลัง”

เขาเอาใจใส่ซึ่งทำให้นีร่ารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่เธอก็มีสีหน้าสงบและพยักหน้าขอบคุณขณะนั่งลง

ไม่นานผู้บริหารคนอื่นๆ ก็มาถึงและบรรยากาศก็มีชีวิตชีวา

ลีวายส์เป็นคนแนะนำผู้บริหารระดับสูงหลายคนให้รู้จักกับนีร่า

“นี่ไฮเดอร์ ซาเวียร์ ผู้จัดการแผนกการเงินครับ ส่วนคนนี้มาจากแผนกธุรกิจ... และคนสุดท้าย รองประธาน สการ์เล็ต สเวนครับ”

เขาแนะนำผู้บริหารตามลำดับและชี้ไปที่ผู้หญิงที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่งของเขา

นีร่าหันไปมองและพบว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างสวย เธอมีลักษณะทั่วไปของผู้หญิงชั้นสูงในเมืองที่มีความสามารถและรอบรู้ พร้อมเปล่งประกายออร่าที่มีเสน่ห์

นีร่ายิ้มให้อีกฝ่ายและทักทายอย่างสุภาพว่า “สวัสดีค่ะ”

นี่เป็นหายนะที่ไม่มีมูลความจริงเลย