3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 158

นีร่าไม่ได้สังเกตเห็นท่าทีที่แปลกประหลาดของฌ็องแต่กลับได้ยินเสียงเอียนที่พูดชมเธออยู่ตรงหน้าแทน

“คุณการ์เซีย คุณเป็นตัวแม่ในหมู่ผู้หญิงจริงๆ ทีแรกผมก็รู้สึกเป็นห่วงคุณเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสมาชิกที่น่าเกรงขามของตระกูลโบวอร์ต แต่คุณยังสามารถยืนหยัดและต่อสู้อย่างกล้าหาญ ผมชื่นชมคุณ ชื่นชมคุณจากใจจริง ผมไม่ยักกะรู้ว่าคุณแข็งแกร่งได้ขนาดนี้โดยไม่ได้ใช้ยาด้วยซ้ำ”

นี่เป็นครั้งแรกที่เอียนได้เห็นคลาเร็นซ์และลูกชายรู้สำนึกว่าตัวเองสำคัญตัวผิดและคงไม่มีอะไรที่ทำให้เขาพอใจกับผลลัพธ์มากไปกว่านี้แล้ว

นีร่าพบว่าคำพูดของเขาน่าขบขันและหัวเราะเบาๆ “คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ฉันดูเหมือนคนที่เอะอะอะไรก็ใช้ยาอย่างนั้นเหรอ”

เอียนผงะไปครู่หนึ่งและสีหน้ากระตุกเล็กน้อย เขารู้สึกเหมือนแขนขาชาแล้วตอบว่า “แล้วมันไม่ใช่เหรอ ถ้าผมจำไม่ผิด ผู้ชายคนนั้นยังอยู่ในโรงพยาบาลใช่ไหม”

นีร่ายักไหล่ “นั่นถือเป็นกรณีพิเศษ แซกคารีไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นสัตว์เดรัจฉาน ถ้าฉันไม่ได้ใช้ยากับคนแบบนั้น ฉันคงรู้สึกเหมือนว่าความพยายามทั้งหมดที่ฉันตั้งใจเตรียมยานั้นเสียเปล่า”

เอียนพูดไม่ออก

เขาตัดสินใจอย่างชาญฉลาดที่จะหุบปากและเตือนตัวเองว่าอย่ายุ่งกับผู้หญิงโดยเฉพาะคนอย่างนีร่า

ยี่สิบนาทีต่อมารถจอดที่ทางเข้าอิมพิเรียลการ์เด้น

ขณะที่กำลังจะก้าวลงจากรถ เธอนึกถึงซองและกำไลล้ำค่าที่เธอได้รับมาคืนนี้

“อืม คุณเอาของพวกนี้คืนไปน่าจะดีกว่า เพราะถึงยังไงเราก็แค่ผูกพันกันในสัญญาเท่านั้น ไม่ใช่แต่งงานกันจริงๆ...”

นีร่ารู้สึกว่ามันไม่เป็นการเหมาะสมที่เธอจะรับของขวัญที่มีค่าภายใต้ตัวตนปลอมๆ ของเธอ

แต่ฌ็องส่ายหัว “เก็บไว้ก่อน ถือว่าเงินในซองเป็นรางวัลสำหรับการแสดงในวันนี้ ส่วนกำไลคุณเก็บไว้สวมเวลาที่เราไปเยี่ยมตระกูลโบวอร์ตครั้งต่อไป”

นีร่าครุ่นคิดแล้วตอบตกลง หากเธอส่งคืนของขวัญในตอนนี้และไม่สวมมันในอนาคตอาจทำให้รู้สึกว่าไม่เคารพเร็นน์และตระกูลโบวอร์ต

แต่จะว่าไปเธอสามารถคืนของทั้งหมดได้เมื่อสัญญาสิ้นสุดลง

เธอพยักหน้ารับทราบและกำลังจะก้าวลงจากรถ

แต่โดยไม่คาดคิด ฌ็องกลับคว้าข้อมือเธอไว้

หัวใจนีร่าละลายเมื่อเห็นใบหน้าน่ารักน่าเอ็นดูของลูกแฝด เธอยิ้มอย่างอ่อนโยน

“ขอบใจที่ลูกช่วยรวบรวมข้อมูลมาให้ แม่สามารถผ่านพ้นเรื่องนี้ได้โดยไม่มีรอยขีดข่วน ลูกช่วยเหลือได้ดีมาก และแม่ก็เป็นหนี้พวกลูกหนึ่งครั้ง”

เธอชื่นชมแฝดสามและสรุปเหตุการณ์ช่วงเย็นให้พวกเขาฟังสั้นๆ

แฝดสามต่างประหลาดใจ “ครอบครัวลุงฌ็องซับซ้อนราวกับถ้ำหมาป่า… มันน่าเศร้าใจที่เห็นเขาเป็นแบบนี้ สุขภาพของเขาก็แย่พออยู่แล้วยังจะมาตกเป็นเป้าของพวกญาติๆ มากมาย แม้ว่าพวกเขาจะเป็นครอบครัวเดียวกันเขาก็ไม่สามารถทำตัวตามสบายได้เลย ช่างน่าเศร้ามาก...”

เมื่อได้ยินคำพูดของแฝดสาม นีร่าก็อดไม่ได้ที่จะเห็นด้วย

การตกอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลที่มีอำนาจอย่างตระกูลโบวอร์ตก็เหมือนกับการมีเนื้อฉ่ำชิ้นใหญ่ที่มีหมาป่าและเสือวนเวียนอยู่โดยรอบ แต่ละตัวพยายามแย่งชิงชิ้นส่วนเพื่อตัวเอง มันเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายอย่างแท้จริง

ไม่ต้องพูดถึงสุขภาพของฌ็อง...

การที่ต้องต่อสู้กับร่างกายของตัวเอง อดทนต่อความเจ็บป่วย และยังต้องรับมือกับญาติจอมวางแผนกลุ่มนี้ รู้สึกเหมือนมีความโดดเด่น ความแข็งแกร่ง และโศกนาฏกรรมผสมปนเปกัน...