3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 17

“ฮัดชิ่ว”

นีร่าและลูกทั้งสามเพิ่งมาถึงที่อิมพิเรียลการ์เด้น จู่ๆ เธอก็รู้สึกเย็นวาบที่หลัง ซึ่งมันทำให้เธอจาม

แฝดสามหันมามองแม่ของตัวเอง

“เป็นอะไรหรือเปล่าครับแม่ เครื่องปรับอากาศในรถเย็นเกินไปเหรอครับ” ฮาร์วีย์ถาม

“แม่ไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ” แซมมี่และเพนนีก็แสดงความเป็นห่วงเช่นกัน

นีร่าถูจมูกแล้วจึงยิ้ม “ไม่มีอะไรหรอก เมื่อกี้แม่คันจมูกน่ะ น่าจะมีใครพูดถึงแม่อยู่ล่ะมั้ง แม่สบายดี”

“ค่อยยังชั่วหน่อย” แฝดสามถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกก่อนจะหันหน้าไปที่คฤหาสน์ตรงหน้าด้วยความตื่นเต้น” เราเข้าไปในบ้านใหม่ของเรากันเลยมั้ย”

“เอาสิ” นีร่าบอกและเปิดประตูรั้ว

เธอตกหลุมรักที่แห่งนี้ทันทีที่ก้าวเข้ามาด้านใน

คฤหาสน์แถวนี้ถูกสร้างด้วยสไตล์คลาสสิกและลานบ้านก็มีรูปแบบที่หลากหลายเช่น ศาลาและทะเลสาบเทียม

พวกเขาเข้าไปในบ้านสามชั้น เฟอร์นิเจอร์เป็นงานทำมือทั้งหมดและรูปปั้นมากมายกับงานศิลปะอื่นๆ ทำให้สถานที่แห่งนี้มีบรรยากาศของความซับซ้อน

แฝดสามก็ชอบที่แห่งนี้เช่นกัน พวกเขาเดินไปรอบเพื่อดูสถานที่ใกล้ๆ

พวกเขาพบจุดที่ชอบที่สุดซึ่งก็คือหน้าต่างที่หันหน้าไปทางทิศใต้ที่อยู่ชั้นบนสุด

จากตรงนั้น พวกเขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างในคฤหาสน์ที่อยู่ข้างๆ พวกเขาได้

“สวนของพ่อดูสวยมากเลยนะ”

“ห้องตกแต่งสวยจัง”

“ฉันสงสัยว่าพ่ออยู่ห้องไหน…”

แฝดสามคุยกันขณะที่มองออกไปนอกหน้าต่าง

เพนนีพูดอย่างมีความสุขว่า “ลองจินตนาการว่าตื่นมาทุกเช้าแล้วมองพ่อผ่านหน้าต่างดูสิ แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้วเนี่ย”

ฮาร์วีย์พยักหน้า เขาก็ตื่นเต้นเหมือนกัน

แต่เขาก็กังวล “ตอนนี้มีเรื่องเข้าใจผิดระหว่างแม่กับพ่อ และแม่ก็ไม่อยากรับพ่อเป็นคนไข้ด้วยซ้ำ เราต้องหาทางให้พวกเขาได้ใกล้ชิดกันมากขึ้นนะ”

สมองอันปราดเปรื่องของแซมมี่เริ่มวางแผนทันที “นั่นง่ายมากเลย เราเพิ่งจะย้ายเข้ามา และเราก็สามารถเชิญพ่อมาทานอาหารค่ำด้วยกันได้ แน่นอนว่าเป้าหมายหลักคือการให้เขาได้ชิมฝีมือทำอาหารของแม่…คำกล่าวที่ว่าวิธีที่จะมัดใจผู้ชายได้เร็วที่สุดคือเสน่ห์ปลายจวัก ฉันมั่นใจว่าพ่อจะตกหลุมรักแม่หลังจากที่ได้ชิมอาหารของแม่”

ฮาร์วีย์พิจารณาแผนการของน้องชายอย่างจริงจัง

“อ๋อ โอเค ขอแม่ลองอีกรอบนะ”

นีร่าพยายามทำตามที่พวกเขาบอก เธอวางเท้าไปที่เป้าหมายแล้วยกขาขึ้น

แต่เธอก็ยังควบคุมแรงของตัวเองไม่ได้ ความจริงแล้วเธอเตะลูกบอลแรงกว่าครั้งก่อนอีก

ลูกบอลลอยออกไปเหมือนกระสุนปืนใหญ่และตกลงนอกกำแพง

ไม่กี่วินาทีต่อมา พวกเขาก็ได้ยินเสียงกระจกแตก…

ในเวลาเดียวกัน ประตูอัตโนมัติของคฤหาสน์ข้างๆ ก็เปิดออกแล้วรถโรลส์ลอยซ์สีดำก็ขับเข้ามาข้างใน

คนที่นั่งอยู่ที่เบาะหลังไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากฌ็อง โบวอร์ต

เขายังดูซีดเซียวอยู่เล็กน้อยแต่เขาก็ดูแจ่มใส ขณะที่รถหยุดเขาก็เงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารในมือ

นั่นเป็นตอนที่เขาเห็นลูกบอลลอยผ่านสนามของเขามาแล้วกระแทกหน้าต่างที่เป็นกระจกสูงถึงเพดานของบ้านเขา

"…" ฌ็องพูดไม่ออก

นีร่าและเด็กๆ ทั้งสามคนก็พูดไม่ออกเช่นกัน