3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 21

ณ็องปรายตามองนีร่าและพูดกับฮาร์วีย์ว่า "แน่นอน แต่… หนูแน่ใจนะว่าความสามารถที่แม่ของหนูมีนั้นคู่ควรกับเงินห้าล้านดอลลาร์"

นี่เขากำลังสงสัยความสามารถของฉันอยู่งั้นเหรอ นีร่าคิดในใจ

"ถ้าความสามารถของฉันไม่มีค่ามากขนาดนั้น คุณอาจจะยังนอนเป็นผักอยู่เลยก็ได้ค่ะ และทีมแพทย์ที่รักษาคุณก่อนหน้านี้คงคิดหนักว่าว่าจะหาทางรักษาคุณได้ยังไง"

"คุณพูดจาดูมั่นอกมั่นใจซะเหลือเกินนะ" ฌ็องพูดเยาะเย้ย

เขาต้องยอมรับว่าเธอเก่งมาก ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ขีดจำกัดในความสามารถของเธอเลยซึ่งนั่นทำให้เขาสงสัยในตัวเธอนัก

นีร่าคิดว่าเขาไม่เชื่อเธอ เธอจึงหน้านิ่วขมวดคิ้วและพูดขึ้นว่า "สิบครั้ง ฉันต้องการรักษาคุณแค่สิบครั้งเท่านั้น มันจะช่วยให้ทีมแพทย์ของคุณประหยัดเวลาไปได้ถึงหนึ่งปีเลยนะ"

ฌ็องหรี่ตามองเธอ

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาแสดงความมั่นใจอย่างเต็มที่ เธอดูไม่เหมือนคนที่กำลังคุยโม้โอ้อวดเลยแม้แต่น้อย

"แน่ใจนะ หมอ คุณมั่นใจมากขนาดนั้นเลยว่าจะรักษานายท่านให้หายขาดได้" แม้แต่เอียนก็ยังไม่อยากจะเชื่อ

เขาคิดว่าทีมของโจแอนนาไม่มีความคืบหน้าทางการรักษาและหมอแนนซี่ก็ยกเลิกนัดของพวกเขาไปแล้ว

ถ้าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าพวกเขามีวิธีรักษาอาการเจ็บป่วยให้เจ้านายของพวกเขาได้ล่ะก็ พวกเขาคงไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดมือไปหรอก

ถึงแม้ว่าเขาจะต้องสำรองค่าใช้จ่ายเพื่อยื้อชีวิตของฌ็องเอาไว้

นีร่าพูดว่า "แน่นอนค่ะ ตอนนี้การรักษาทุกอย่างยังหาคำตอบไม่ได้ แต่คุณจะเห็นผลเองหลังจากเข้ารับการรักษาไปแล้วสิบครั้ง และถึงตอนนั้นค่อยมาตัดสินกันว่าฉันขี้โม้โอ้อวดหรือเปล่า แน่นอนว่าถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ก็กลับไปหาทีมแพทย์ทีมเก่าของคุณได้เลย เดี๋ยวฉันจะหาทางอื่นมาจ่ายเงินห้าล้านนั่นเอง"

แฝดสามคนนั้นไม่มีทางปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นแน่นอน พวกเด็กๆ จึงพยายามโน้มน้าวฌ็อง "คุณสุดหล่อ เงินห้าล้านนี่คุ้มมากเลยนะ คนอื่นไม่มีโอกาสได้เจอแม่ด้วยซ้ำ"

"ถูกต้องแล้วล่ะ ความสามารถของแม่ไม่ได้ถูกจำกัดไว้แค่เพียงการให้คำปรึกษาหรือการวินิจฉัยโรคเท่านั้นนะ ยาที่แม่พัฒนาสูตรขึ้นมานั้นก็ประเมินค่าไม่ได้ เหตุผลเดียวที่คุณฟื้นตัวได้ไวขนาดนี้ก็เพราะคุณกินยาของแม่เข้าไปยังไงล่ะ"

ฌ็องไม่รู้เรื่องยานั่นมาก่อนเลย "ยาเหรอ" เขาโพล่งถามขึ้นมา

เอียนนึกถึงเหตุการณ์ในโรงแรมที่เกิดขึ้นในช่วงเช้าก่อนหน้านี้ได้ "ยานั่นน่ะเหรอ ก็แค่ยาแก้ปวดธรรมดาไม่ใช่หรือไง"

"ไม่ใช่อย่างแน่นอนค่ะ" เพนนีพูดขึ้น "แม่คิดค้นยานี้ขึ้นมาและราคาแพงมากเลยล่ะ…"

"พอได้แล้วล่ะ เพนนี ไม่ต้องไปใส่ใจเล่ารายละเอียดให้เขาฟังหรอก" นีร่าห้ามลูกสาวของตัวเองไม่ให้พูดต่อ

ทำไมพวกเขาถึงไม่เล่าเรื่องทุกอย่างให้คุณสุดหล่อฟังล่ะ ฉันไม่อยากถูกเปิดโปงหรอกนะ

ฌ็องว่างแต่เขาไม่อยากอาหารเลยหลังจากไม่สบาย

เขาพูดอย่างมีชั้นเชิงว่า "งั้นผมไปคราวหน้าก็ได้"

"คุณต้องมาให้ได้นะคะ" เพนนีคว้ามือเขามาจับไว้ "คุณเพิ่งหายป่วยและคุณก็ต้องกินข้าวเยอะๆ ด้วย คุณแม่ของหนูรู้วิธีทำอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ แม่คงจะทำอาหารที่เหมาะกับผู้ป่วยอย่างคุณได้นะ คุณคิดว่าไงคะ"

ฌ็องเริ่มลังเล

ฮาร์วีย์ถามขึ้นว่า "คุณไม่อยากมาเพราะกำลังโทษคุณแม่เรื่องแจกันที่แตกไปใช่ไหมครับ"

ฌ็องไม่เหลือเหตุผลที่จะปฏิเสธอีกต่อไป

"มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ… ถ้าพวกเธอยืนกรานกันซะขนาดนี้ เดี๋ยวฉันจะแวะไปกินข้าวเย็นก็ได้"

"เย่" เพนนีกับแซมมี่ส่งเสียงเชียร์

นีร่าพูดไม่ออก

นี่จะไม่มีใครถามความเห็นของฉันบ้างเลยหรือไง