3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 23

มือของนีร่าและฌ็องกำลังสัมผัสกันอย่างใกล้ชิด

ฌ็องประหลาดใจแต่เขาก็ไม่คิดที่จะรีบปล่อยมือ เขากลับจ้องหน้านีร่าและพูดว่า "คุณจะเอาของคืนไปได้ยังไงในเมื่อคุณให้ผมมาแล้ว ในฐานะหมอ คุณมักจะใจร้อนใส่คนไข้ของตัวเองอยู่เสมอเลยเหรอ"

นีร่าเองก็แปลกใจไม่แพ้กัน เธอใช้เวลาอยู่ชั่วครู่กว่าจะรวบรวมสติตัวเองกลับมาได้และรีบชักมือกลับมาอย่างรวดเร็ว

เธอดูอึดอัดใจ มือของเธอในส่วนที่ถูกฌ็องจับเอาไว้นั้นรู้สึกชาไปหมดราวกับว่าถูกไฟฟ้าช็อต

เธอกัดฟันพูดว่า "คุณไม่ใช่เด็กๆ แล้ว อย่าบอกนะว่าคุณอยากให้ฉันมาคอยโอ้โลมปฏิโลมให้คุณกินยา ลูกๆ ของฉันไม่กลัวที่จะกินยาเองตั้งแต่พวกเขาอายุได้สามขวบแล้วค่ะ"

"..." ฌ็องไม่รู้ว่าจะเถียงกลับไปยังไงดี เขาดูไม่พอใจนัก

นี่เธอหมายความว่าฉันขี้ขลาดกว่าเด็กสามขวบงั้นเหรอ

เมื่อเห็นว่าบรรยากาศเริ่มตึงเครียด เอียนจึงจงใจกระแอมไอขึ้นมาและพูดว่า "นายท่านครับ ท่านควรดื่มซุปในขณะที่มันยังร้อนๆ อยู่นะครับ มันอาจจะกลิ่นฉุนกว่านี้ก็ได้ถ้าซุปเย็นลง"

แฝดสามต่างก็ช่วยกันเกลี้ยกล่อมเขาอีกแรง "ถูกแล้ว คุณควรดื่มซุปเดี๋ยวนี้เลย แล้วคุณจะได้หายป่วยไวๆ ไงล่ะ"

ฮาร์วีย์ถึงกับยื่นช้อนมาให้เขาเลยด้วยซ้ำ

สีหน้าท่าทางของฌ็องดูอ่อนลงเล็กน้อย เขาส่งเสียงคำรามในคอเบาๆ และเริ่มดื่มซุปสมุนไพรถ้วยนั้น

เขาแอบเหลือบมองปลายนิ้วของตัวเองเป็นครั้งคราว

เขาจำได้ขึ้นใจถึงสัมผัสที่อ่อนโยนและอบอุ่นจากมือของผู้หญิงคนนั้น…

…

ไม่นานนัก ทั้งหกคนก็กินอาหารที่อยู่บนโต๊ะจนหมดเกลี้ยง

เอียนอิ่มจนพุงป่อง นีร่าเป็นแม่ครัวฝีมือยอดเยี่ยมและเขาแทบจะกลืนลิ้นตัวเองลงไปแล้วในขณะที่กินอาหารอยู่

สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจมากที่สุดคือฌ็องกลับมากินอาหารได้แล้ว

"ซุปสมุนไพรนี่… ช่วยให้อาหารมากขึ้นเหรอครับ" เอียนถามด้วยความแปลกใจ

เมื่อไหร่ก็ตามที่ฌ็องไม่สบาย เขาจะไม่อยากอาหารด้วยเช่นกัน หรือไม่เขาก็จะอาเจียนทุกอย่างที่กินเข้าไป ร่างกายของเขานั้นอ่อนแอสุดขีด

วันนี้เขาไม่ได้กินอาหารจนเกลี้ยงจานเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่เขายังเติมข้าวอีกด้วย

นีร่ามองหน้าเขาแล้วจากนั้นก็มองหน้าฌ็อง เธอพยักหน้าและพูดว่า "ฉันจะทำให้ดีที่สุดค่ะ แต่ฉันจำเป็นต้องชี้แจงเรื่องหนึ่ง… "

จู่ๆ สีหน้าของเธอก็เคร่งเครียดขึ้นมา และน้ำเสียงของเธอก็ฟังดูมีอำนาจน่ายำเกรง "ในขณะที่เข้ารับการรักษากับฉัน ฉันไม่ต้องการให้ใครหน้าไหนมาตั้งคำถามหรือวิพากษ์วิจารณ์ตัวฉันค่ะ… และในระหว่างการรักษา ฉันจะควบคุมอาหารและกำหนดเวลากินให้คุณอย่างเคร่งครัด ถ้าคุณตัดสินใจว่าจะไม่ทำตามคำแนะนำของฉันแล้วล่ะก็ ฉันจะถือซะว่าคุณล้มเลิกการรักษาและฉันจะไม่รับผิดชอบเรื่องใดๆ ที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น"

"นี่คุณเข้มงวดขนาดนั้นเลยเหรอครับ" เอียนอ้าปากค้างเมื่อได้ฟังอย่างนั้น

ตอนนั้นเองที่เขาตระหนักได้ว่าผู้หญิงคนนี้ดูสง่าผ่าเผยเหมือนฌ็องเวลาที่เธอจริงจังขึ้นมา

ฌ็องเองก็ประทับใจในท่าทีอันทรงอำนาจที่นีร่าแสดงออกมาเช่นกัน แต่ในไม่ช้าเขาก็เก็บอาการได้ "ผมจะเชื่อฟังที่คุณพูดแต่คุณต้องแสดงให้เห็นว่าคุณคู่ควรกับความเคารพนับถือที่ผมมีให้"

"แล้วพวกเราจะได้เห็นกันค่ะ" นีร่าพูดพลางเชิดคางขึ้น

เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ได้รับการตัดสินใจจากทั้งสองฝ่ายเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ฌ็องและเอียนอยู่ต่อไม่นานนักหลังจากกินมื้อค่ำเสร็จแล้ว ก่อนที่พวกเขาจะกลับไป นีร่าพูดว่า "ไว้คราวหน้า เอาเวชระเบียนของคุณมาให้ฉันดูด้วยนะคะ"

เอียนสัญญาว่าเขาจะส่งผลการรักษาของฌ็องมาให้โดยเร็ว