3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 44

เมื่อกลับถึงบ้าน เธออยากจะจับหมาพวกนั้นมาฆ่าซะให้ตาย ทำไมช่วงนี้ฉันซวยอยู่เรื่อย และทำไมต้องมีเขาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยทุกครั้ง

แฝดสามรีบเข้ามาล้อมรอบเธอขณะที่พยายามโน้มน้าวเธออย่างเต็มที่ “แม่คะ แม่ครับ อย่าโกรธนะ มันไม่ดีต่อสุขภาพ พวกเราเป็นห่วงแม่นะครับ/คะ”

“นะคะแม่นะครับ เจ้าหมาพวกนี้มันก็ซนเป็นธรรมดาอยู่แล้วและรั้วก็พังมาตั้งแต่แรก มันช่วยไม่ได้ ดูพวกมันสิ ยืนเรียงกันหน้าสลอนรอให้แม่ใจเย็น”

“เพิ่มอีกแค่สองช่วงเวลาเท่านั้นเอง แม่ทำได้ดีมากและง่ายมากอยู่แล้ว และถ้าคุณสุดหล่อฟื้นตัวได้เต็มที่แม่จะกลายเป็นคนช่วยชีวิตเขา แล้วถ้าแม่สะสมความดีไว้มากๆ ครอบครัวของเราจะโชคดี” แฝดสามเก่งในการพูดจาออดอ้อน นีร่าหายโกรธหลังจากฟังคำพูดของพวกเขา เธอเหลือบมองสุนัขที่อยู่บนพื้นแล้วโบกมือให้พวกมัน

พวกมันพากันกระดิกหางแล้วพุ่งเข้าหาเธอ เธอลูบหัวพวกมันแต่ละตัวและแสร้งทำเป็นโกรธขณะพูดว่า “มาทำตัวน่ารักกับฉันตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว ฉันจะให้ข้าวพวกแกทั้งสามตัว แต่คืนนี้ไม่มีขนม” หลังจากพูดจบ เธอก็นึกขึ้นได้ถึงรั้วที่พัง เธอรีบเข้าไปในห้องเก็บของและหยิบเครื่องมือบางอย่าง จากนั้นก็รีบพุ่งไปที่รั้วและเริ่มซ่อมช่องโหว่ เธอกังวลว่าตัวเองจะกลายเป็นหนี้มากขึ้นหากรั้วถูกเปิดทิ้งไว้ เธอสาปแช่งฌ็องเพื่อนบ้านใหม่ของเธอขณะที่กำลังซ่อมรั้ว ไอ้สารเลว ทำไมเขาถึงอยู่ไปทุกที่และมีกลิ่นเงินระเหยออกมา อ๊ากกก

หลังจากด่าทอเขาอยู่ในใจแล้ว เธอซ่อมจนแน่ใจว่ารั้วมั่นคงและสุนัขจะลอดผ่านไปไม่ได้ จากนั้นเธอก็กลับบ้านและเตรียมอาหารกลางวัน ...

ฌ็องเงยหน้าขึ้นและเห็นโจแอนนาเดินตามพ่อบ้านเข้ามาในห้องอาหาร เขาขมวดคิ้วมองดูเธอและพูดขึ้นอย่างไม่แยแสว่า “คุณมาที่นี่ทำไม ผมไม่ได้เรียก”

โจแอนนามีความสุขที่ได้เจอเขา แต่พอได้ยินเขาพูดเธอตกตะลึงและตื่นกลัว ในอดีตเธอมักจะมาที่นี่โดยที่เขาอนุญาตแต่วันนี้เธอมาโดยไม่ได้ขอเขาก่อน

เธอรู้ว่าเธอไม่ควรทำเช่นนี้ แต่นับตั้งแต่ผู้หญิงแปลกหน้าเข้ามาบดบังรัศมีเธอในโรงแรม เธอรู้สึกไม่สบายใจ เธอยิ่งกังวลมากขึ้นด้วยซ้ำเมื่อฌ็องไม่ได้เรียกหาเธอมาหลายวัน ดังนั้นเธอจึงขับรถมาที่นี่อย่างอดใจไม่ไหว เธอสงบสติอารมณ์ลงแล้วพยายามอธิบายว่า “คุณโบวอร์ตคะ ฉันเป็นห่วงสุขภาพคุณ เวลาที่คุณเป็นไข้ฉันไม่ได้ตรวจร่างกายคุณให้ละเอียดเลยกังวลว่าอาจมีอะไรผิดปกติก็ได้โดยเฉพาะตอนที่คุณไม่ได้เรียกฉันมา ฉันเลยถือวิสาสะมาที่นี่เองเพื่อดูว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม ฉันหวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉัน”