สุภาพบุรุษคนนี้คืออัลวิน โลเปซ ลูกพี่ลูกน้องของอิซาเบลล่า ฌ็องขอความช่วยเหลือจากเขาในการแนะนำแนนซี่ให้รู้จัก ฌ็องตอบอย่างใจเย็น “ไม่เป็นไร ฉันจะไปรอที่อื่น”
อัลวินยิ้มอย่างสุภาพและแนะนำขึ้น “อันที่จริงถ้าคุณไม่รังเกียจ คุณสามารถไปนั่งรอที่ห้องทำงานของผมก่อนได้นะครับ ผมได้เตรียมชาที่ดีที่สุดไว้แล้ว คุณจะให้เกียรติดื่มชาร่วมกับผมไหมครับ แต่ถ้าคุณมีเรื่องที่ต้องไปทำก็เชิญตามสบายนะครับ” เขาพูดอย่างถ่อมตัว ครอบครัวโลเปซอาจมีอิทธิพลในคิงส์วิวแต่ก็เทียบไม่ได้กับครอบครัวโบวอตต์ ด้วยเหตุนี้คนที่ชื่ออัลวินจึงถ่อมตัวต่อหน้าฌ็อง โชคดีที่ฌ็องไม่ใช่คนหยิ่งยโส เขาพยักหน้าขณะที่คิดว่าเขาสามารถไปนั่งทำงานที่นั่นได้เช่นกัน “ขอบคุณที่เชิญฉัน" เขาตอบ
“ถือเป็นเกียรติของผมครับ” อัลวินจึงพาเขาขึ้นไปชั้นบน โจแอนนาต้องการไปด้วยแต่เอียนห้ามเธอไว้ “คุณโบวอร์ตชอบอยู่เงียบๆ ครับ คุณควรอยู่ที่นี่” เธอมองดูฌ็องที่หายตัวไปตรงมุมห้อง เธอเม้มปาก ยอมจำนนต่อคำพูดของเอียนอย่างไม่เต็มใจ
ในที่สุดร็อกแซนน์ก็เลิกมองเขาแต่เธอหยุดคิดถึงเขาไม่ได้ เธออยากรู้ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับเขา
แซกคารียืนขมวดคิ้วอยู่ด้านข้าง เขาเองก็อยากรู้เกี่ยวกับฌ็องเช่นกัน มีคนแบบนี้ในคิงส์วิวตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาดูสูงส่งและหล่อเหลาอย่างไม่น่าเชื่อ แล้วทำไมฉันไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเขามาก่อนเลย
แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพักเขาก็คิดว่าฌ็องที่มีดีแค่หน้าตาหล่อเหลาอาจจะไม่ได้เรื่องเพราะไม่มีใครรู้เกี่ยวกับเขาเลย เป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะไม่รู้จักใครสักคนจากครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจ มันต้องเป็นแบบนั้นแน่
เขาจับไหล่เธอและมองดูเธอด้วยความภูมิใจ แล้วเป็นยังไงเหรอถ้าผู้ชายหน้าตาดี หน้าตาดีไม่มีประโยชน์เมื่อเขาไม่แข็งแกร่งและมีอำนาจ มีเพียงคนอย่างฉันเท่านั้นที่มีภูมิหลังครอบครัวที่ดีและหน้าตาหล่อเหลาที่จะเป็นผู้ชนะ เงิน ผู้หญิง อำนาจ... ฉันต้องการมันทั้งหมด"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: 3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง
รออยู่นะจ๊ะ...
รอตอนใหม่ค่ะ...
น่าติดตามๆ...