3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 49

สองชั่วโมงผ่านไปและทุกวินาทีเหมือนจะยาวนานจนทุกคนตึงเครียด นีร่าไม่กล้าเสียสมาธิและเหงื่อก็หยดลงมาจากหน้าผากเธอ อิซาเบลล่าคอยเช็ดเหงื่อที่ไหลลงมาตลอดเวลา หกชั่วโมงของการผ่าตัดผ่านไป ในที่สุดการผ่าตัดก็จบลง นีร่าผ่อนคลายเมื่อเห็นว่าคนไข้อาการดี “การผ่าตัดประสบความสำเร็จอย่างมาก ผู้ป่วยจะพ้นจากระยะวิกฤติและจะฟื้นภายใน 24 ชั่วโมง”

ทีมงานถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ อิซาเบลล่าก็กอดเธออย่างกระตือรือร้นและกระโดดไปรอบๆ “ขอบคุณสำหรับการทำงานหนักของเธอนะ เธอช่วยฉันได้มากจริงๆ”

นีร่าเหนื่อยมากจนไม่มีแรงแม้แต่จะยิ้ม เธอปล่อยให้อิซาเบลล่ากอดเธอ การจดจ่ออยู่กับการผ่าตัดหกชั่วโมงทำให้เธออ่อนล้าและไม่อยากขยับตัวไปไหนในเวลานี้ เธอถอดหน้ากากออกขณะมองผู้ป่วยที่ถูกเข็นออกจากห้อง “พวกคุณทุกคนคอยติดตามอาการของคนไข้ภายหลังด้วยนะคะ”

อิซาเบลล่าพยักหน้าและแนะนำว่า “ได้เลย เธอเหนื่อยแล้ว ทำไมไม่ไปพักผ่อนที่ห้องทำงานฉันก่อนล่ะ"

นีร่าส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ฉันจะกลับบ้านแล้ว” สิ่งที่เธออยากทำตอนนี้คือพักผ่อนที่บ้านเงียบๆ อิซาเบลล่าไม่ได้เซ้าซี้เธอและพาเธอออกมาโดยใช้ทางเดินใต้ดินภายในโรงพยาบาลเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

...

ในเวลาเดียวกัน เอียนทราบข่าวและรีบไปที่ห้องทำงานของอัลวินเพื่อรายงาน เมื่อฌ็องได้ยินว่าการผ่าตัดเสร็จสิ้นแล้วเขาก็รีบลุกขึ้นและวิ่งเหยาะๆ ไปที่ห้องผ่าตัดเพื่อพบเธอ อัลวินเดินตามไปที่ห้องโถงด้านนอกห้องผ่าตัด หลังจากหกชั่วโมงผ่านไปแล้วแทบไม่มีใครรออยู่ที่นั่นเลย ประตูห้องผ่าตัดเปิดอยู่และมีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์เดินออกมาเป็นครั้งคราว อัลวินที่กำลังรออยู่ตระหนักว่าเขารู้จักทุกคนที่ออกมา ไม่มีใครหน้าใหม่ที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาไม่เห็นคนที่คนอื่นเรียกว่าแนนซี่ด้วยซ้ำ เขาขมวดคิ้วและอยากจะถามให้ทั่วแต่ฌ็องถามขึ้นก่อนอย่างหมดความอดทน “คุณแนนซี่อยู่ที่ไหน”