“วันนี้ฉันเตรียมจะบอกความจริงเซียวเป่ยแล้วล่ะ ฉันจะคุยกับเขาเรื่องหย่าสักหน่อย ใช่ ฉันกับเขาไม่เหมาะสมกันแล้ว อือ ไว้เจอกันตอนเย็นนะ”
ณ ออฟฟิศปิงฉิ้นกรุป ซูหว่านที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ประธานบริษัทเพิ่งจะวางสายโทรศัพท์
เธอสวมชุดสไตล์สาวออฟฟิศที่เป็นกระโปรงสีดำทรงเข้ารูป เสื้อเชิ้ตสีขาวโอบอุ้มเรือนร่างอันอวบอิ่มพร้อมกับผมยาวที่เกล้าไว้หลังศีรษะ บนนั้นยังมีดินสอแท่งหนึ่งปักเฉียงอยู่ บุคลิกท่าทางดูสง่าสูงส่ง รูปลักษณ์งามจนล้มบ้านล้มเมือง
“ที่รัก ผมทำปิ่นโตความรักมาให้คุณ”
ประตูออฟฟิศถูกผลักเปิดออก เซียวเป่ยเดินเข้ามาแล้วถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม “คุยโทรศัพท์กับใครเหรอ?”
“เซียวเป่ย เราหย่ากันเถอะ” ซูหว่านจ้องมองผู้ชายที่ดูธรรมดาตรงหน้าด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
เซียวเป่ยถือปิ่นโตในมือพร้อมหยุดชะงัก แววตาของเขาวาบไหว ก่อนที่เขาจะพูดพร้อมยิ้ม "ที่รัก คุณอย่าล้อเล่นเลยนะ"
ผู้หญิงสวยและมีเสน่ห์หาที่เปรียบไม่ได้ตรงหน้าคือภรรยาที่แต่งงานกันแล้วสามปี ในตอนแรก ทั้งสองยังคงรักกันดี แต่ปีนี้ความรู้สึกของทั้งสองเกิดปัญหา
ซูหว่านงานยุ่งมาก และทุกวันเซียวเป่ยจะทำปิ่นโตความรักมาให้เธอ แต่ทุกครั้งเธอมักตอบกลับเขาไปเพียงประโยคเดียวว่า “วางไว้ก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยกิน” แล้วไม่ได้พูดคุยใดๆ กันต่ออีกเลย
“ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับคุณนะ”
ซูหว่านหยิบข้อตกลงการหย่าในลิ้นชักขึ้นมา แล้วพูดขึ้นด้วยความเย็นชา “เซ็นชื่อเถอะ”
เซียวเป่ยขมวดคิ้ว เหลือบมองเอกสารข้อตกลงการหย่า
เขาไม่รู้ว่า ทำไมการแต่งงานสามปีถึงเดินทางมาถึงจุดนี้ได้
เซียวเป่ยสูดลมหายใจเข้าลึกแล้ว นั่งลงตรงหน้าซูหว่าน ก่อนถามขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโหเล็กน้อย “เป็นเพราะเขางั้นเหรอ?
“ใคร?” ซูหว่านขมวดคิ้วสวยด้วยความไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร
เซียวเป่ยชี้ไปยังโทรศัพท์บนโต๊ะก่อนพูดพร้อมหัวเราะเยาะตัวเอง “เจอกันตอนเย็น..... ไม่ใช่เพราะเขางั้นเหรอ?”
“คุณแอบฟังฉันคุยโทรศัพท์?” ซูหว่านขมวดคิ้วพลัน แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากไปกว่านี้
เรื่องราวมาถึงตรงนี้แล้ว ก็ไม่จำเป็นตรงอธิบายอะไร
เธอดันข้อตกลงตรงหน้าพลางพูดต่อไปด้วยความเย็นชา “เซียวเป่ย ฉันรู้ว่ามันไม่ยุติธรรมมากสำหรับคุณ แต่ฉันจะชดเชยให้คุณ แค่คุณเซ็นชื่อเท่านั้น ฉันยกคฤหาสน์และรถยนต์ที่หยู้หรงวานให้คุณหมดเลย นอกจากนี้ ฉันจะเพิ่มเงินให้อีกสิบห้าล้าน และหากคุณรู้สึกว่ามันไม่พอ สามารถเสนอเงื่อนไขเพิ่มได้อีกนะ ฉันจะทำให้คุณพอใจเท่าที่จะทำได้


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ