แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 2
“เซียวเป่ย คุณพูดมากก็ไม่มีประโยชน์ รีบเซ็นชื่อเถอะ”
เลขาหญิงดันข้อตกลงให้เซียวเป่ยด้วยความเดือดพล่าน พร้อมตะคอกด้วยสีหน้าเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เซ็น ประธานซูอยากหย่ากับคุณ ง่ายแค่นิดเดียว แต่ประธานซูยังคิดถึงความสัมพันธ์เก่าที่มีร่วมกันมา ไม่อยากทำให้วุ่นวายจนดูไม่ดี หวังว่าคุณจะไม่คิดไปเอง และหาเรื่องยุ่งยากใส่ตัว！”
“หาเรื่องยุ่งยากใส่ตัว?”
เซียวเป่ยหัวเราะเยาะ สวยตาจับจ้องไปที่ซูหว่านที่ไม่พูดมาโดยตลอด “ประธานซู นี่ถือเป็นคำเตือนสำหรับผมเหรอ?”
ซูหว่านนิ่งเงียบอยู่ครู่แล้วพูดขึ้นว่า “ฉันแค่อยากคุยกับคุณดีๆ ถ้าคุณไม่เห็นด้วย ฉันก็จะคิดหาวิธีอื่น”
“มันต้องเด็ดขาดขนาดนี้เลยเหรอ?”
สุดท้ายเซียวเป่ยถามขึ้น เพื่ออยากดูว่าเธอยังมีความอาลัยอาวรณ์หลงเหลืออยู่ไหม
แต่น่าเสียดายที่เขาไม่เห็นความอาลัยอาวรณ์ใดบนใบหน้าของเธอเลย
“พวกเราไม่เหมาะสมกันแล้ว เซ็นชื่อเถอะนะ สิ่งที่คุณขอ ฉันจะทำให้พอใจเท่าที่สามารถทำได้ หลังเซ็นเสร็จพวกเรายังเป็นเพื่อนกันได้นะ” ซูหว่านคิดแล้วคิดอีกก่อนกัดริมฝีปากแดงพร้อมพูดขึ้น
ยังเป็นเพื่อนกันได้งั้นเหรอ?
พอได้ยินเช่นนี้ เซียวเป่ยยิ้มออกมาพร้อมกับน้ำตาไหลหล่นจากขอบตาทั้งสองข้าง
ที่แท้การแต่งงานตลอดสามปีเป็นเขาที่คิดเองเออเองอยู่ฝ่ายเดียว
ในสายตาเธอ เขาก็เป็นบันไดให้เธอได้ปีนป่ายแค่นั้น
“ผมเซ็น”
“บ้าน รถยนต์ เงินทอง ผมไม่เอาสักอย่าง ผมยังเลี้ยงตัวเองได้”
หลังเซียวเป่ยนิ่งอยู่ครู่ก็หยิบปากกาขึ้นมาเขียนชื่อตัวเองลงไปแบบลวกๆ
“คิดจะพึ่งร้านเล็กๆ ที่เปิดให้ดูโหงวเฮ้ง ดูฮวงจุ้ย และขายผ้ายันต์นั่นเหรอ?” ซูหว่านพูดพร้อมหัวเราะเยาะอย่างดูถูก
ปีนี้เซียวเป่ยตกต่ำมาก
เขาเปิดร้านเล็กๆ เพื่อสำหรับดูโหงวเฮ้งและดูฮวงจุ้ยให้คนอื่น ยังหลอกขายผ้ายันต์ที่ทำขึ้นเองอีก แถมยังบอกด้วยว่าสามารถปัดเป่าความชั่วร้ายและป้องกันภยันตรายได้
มันชั่งไร้สาระเสียจริง！
และนี่เป็นเหตุผลที่ซูหว่านต้องการหย่ากับเขา
เซียวเป่ยเปลี่ยนไป เขาเปลี่ยนไปเป็นคนที่ดูจะไม่ค่อยมีสติ ดูเหมือนคนทำอะไรไม่สมเหตุสมผล
“มีปัญหาเหรอ?”
เซียวเป่ยพูดด้วยความเย็นชาก่อนลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและหันหลังกลับเดินออกจากออฟฟิศไป พอเขาเดินมาถึงหน้าประตู เขาก็หยุดลงแล้วเอ่ยถามด้วยความขมขื่น “ในสายตาของเธอ อะไรสำคัญที่สุด”
“คุณเพิ่งหย่า มันก็เป็นเรื่องปกติ”
เลขาหลี่อธิบาย
ซูหว่านสูดลมหายใจเข้าจนลึก สีหน้าของเธอจะกลับคืนเป็นประธานหญิงผู้สูงส่งและเย็นชาดังเดิมแล้ว ก่อนลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ฉันไปส่งเขาสักหน่อย ถือซะว่าเป็นการบอกลาครั้งสุดท้าย”
เมื่อมาถึงประตูทางเข้าของบริษัท ซูหว่านก็มองเห็นเซียวเป่ยยืนอยู่ริมถนนดูเหงาหงอยเศร้าสร้อย
ขณะที่เธอกำลังจะเดินเข้าไปหา ทันใดนั้นก็มีรถเฟอร์รารี่สีแดงคำรามมาแต่ไกล พร้อมดริฟท์จอดตรงหน้าเซียวเป่ยอย่างสวยงาม
ในเวลาต่อมา ประตูรถก็เปิดออก ขาวยาวเรียวสวมด้วยถุงน่องดำก้าวนำลงมาจากรถก่อน
ตามด้วยเรือนร่างสวมกระโปรงสั้นสีดำสุดเซ็กซี่ เด็กสาวผู้เด่นสง่าลงจากรถอย่างเร่งรีบ
เธอคนนี้อายุประมาณยี่สิบต้น ๆ ผิวขาวราวหิมะ ใบหน้าประณีต รูปร่างเพอร์แฟคสุดๆ มีบุคลิกแบบคุณหนูบ้านรวย
“สวยมากเลย.....”
แม้แต่ซูหว่านก็อดตะลึงกับความสวยและเรือนร่างของเด็กสาวคนนี้ไม่ได้
เวลาต่อมา เธอก็เห็นเด็กสาวคนนั้นวิ่งไปอยู่ตรงหน้าเซียวเป่ย พร้อมตะโกนอย่างกระวนกระวายว่า “แพทย์เซียนเซียว ขอร้องล่ะ รีบช่วยคุณปู่ของฉันที ขอแค่คุณสามารถช่วยคุณปู่ของฉันให้ฟื้นได้ ฉันยอมแต่งงานกับคุณค่ะ” !
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักแพทย์อัจฉริยะ