แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย นิยาย บท 678

เฟิ่งจิ่วเหยียนเห็นกับตา ในกรงนั้น คนตัวผอมกัดหน้าของคู่ต่อสู้จนเนื้อหลุด ไม่ว่าอีกฝ่ายจะดิ้นอย่างไร เขาก็ขี่อยู่บนตัวของอีกฝ่ายไม่รามือ

กัดหน้าไม่พอ ยังกัดหู จมูก รวมถึงควักลูกตาของอีกฝ่ายเป็น ๆ อย่างต่อเนื่อง…

ภาพเหตุการณ์นองเลือด ดำเนินในเวลาสั้น ๆ เพียงสองถ้วยชา

ทว่า เสียงโห่ร้องข้างสนามกลับดังขึ้นมาไม่ขาดสาย เหมือนคลื่นทะเล กลบพวกเฟิ่งจิ่วเหยียนจนมิด

นางพลันหูชาในชั่ววินาทีนั้น ไม่ได้ยินเสียงคนรอบข้าง

ได้ยินเพียงเสียงปรบมือและโห่แซวอย่างบ้าคลั่ง

เซียวอวี้เคยเห็นความโหดร้ายนองเลือดของสนามรบ และเคยเห็นภัยอดยากขายลูกกิน ทั้งยังเคยเห็นเหล่าคนร้ายในเจดีย์เก้าชั้นกินศพ

ซึ่งคนเหล่านั้นทำเพื่อความอยู่รอด สามารถพูดได้ว่า ถูกบีบจนไร้ทางเลือก

แต่ในตอนนี้ คนตัวผอมกัดคู่ต่อสู้สด ๆ เพียงเพื่ออยากชนะ

สิ่งที่ทำให้เขาทำตัวไม่ถูก คือผู้ชมเหล่านั้น

พวกเขาหล่อหลอมให้คนชอบฆ่าแกงเป็นชีวิตจิตใจ

เซียวอวี้จับมือเฟิ่งจิ่วเหยียนแน่นกว่าเดิม

ไม่ว่าอย่างไร ก็ทนมองนางเข้าไปเสี่ยงในสถานการณ์อันตรายต่อหน้าต่อตาไม่ได้

ติงหยวนเอ๋อร์ พวกเขาจะไม่ช่วยแล้ว!

หยางเหลียนซั่ว อยากไปไหนก็ไปเถิด!

เซียวอวี้อยากพาเฟิ่งจิ่วเหยียนออกไปจากที่นี่

เฟิ่งจิ่วเหยียนยังคงข่มกลั้นอารมณ์ไว้

นางแกะมือของเซียวอวี้ออก แล้วหันไปมองเขา

จากนั้น นางก็พลิกจับมือเขากลับ

เซียวอวี้: นี่เขาถูกปลอบโยนงั้นหรือ?

ภายในกรงเหล็ก

ชายร่างใหญ่ร้องโหยหวนออกมาอย่างทรมาน

ลูกตาของเขาหลุดออก ขอบตามีแต่เลือดไหลอาบ

เขาดิ้นทุรนทุรายจะคลานออกจากกรงอยู่หลายครั้ง ตะโกนว่า “ข้ายอมแพ้แล้ว…ข้าไม่แข่งแล้ว!!”

สุดท้าย เขาก็ถูกคนตัวผอมกัดจนคอขาด เลือดไหลทะลักออกมาราวสายน้ำ…

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน