อวี๋หมิงหลางเห็นแบบนั้นจึงเข้าไปห้ามหญิงอ้วน
“เจ๊ครับ มีอะไรก็พูดกันดีๆ อย่าลงไม้ลงมือกับลูกสิครับ”
“คุณไม่รู้อะไร เด็กคนนี้ไม่ลูกแท้ๆของฉัน พ่อมันเป็นนักโทษ ถูกจับไปรับโทษแบบไม่มีกำหนด พวกฉันเห็นมันไม่มีบ้านอยู่ก็เลยรับเลี้ยงไว้ แต่คุณดูสิ เพราะพ่อมันไม่ดีลูกก็เลยเป็นแบบนี้ พวกฉันสงสารมัน แล้วดูมันทำงานให้สิ?”
พอได้ยินเจ๊เจ้าของร้านพูดแบบนั้นเด็กคนนั้นก็น้ำตาเอ่อล้น แต่ยังต้องอดทนไม่ให้ไหลออกมา ดูท่าทางเหมือนไม่พอใจที่หญิงอ้วนพูดถึงพ่อเขาแบบนั้น แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ชีวิตที่โหดร้ายได้สอนให้เด็กตัวแค่นี้รู้จักปรับตัวอยู่กับความเป็นจริง
“เรื่องของผู้ใหญ่อย่าเอาเด็กเข้ามาเกี่ยว เขาเพิ่งจะอายุเท่านี้ไม่ใช่วัยที่ควรทำงานนะครับ”
อวี๋หมิงหลางรู้สึกขัดหูขัดตาที่ผู้หญิงคนนี้ทำตัวเอาใหญ่ แต่ก็คิดว่าถ้าเขาออกตัวว่าผู้หญิงคนนี้ตอนนี้ เดี๋ยวพอพวกเขาไปเด็กจะต้องถูกใช้ความรุนแรงอย่างหนักแน่นอน ครั้นแล้วจึงทำได้แค่เก็บความไม่พอใจเอาไว้แล้วพูดเตือนอย่างใจเย็น
“น้องชาย น้องไม่รู้อะไร คนโบราณพูดไว้ถูก มังกรออกลูกเป็นมังกร หงส์ออกลูกเป็นหงส์ ลูกของหนูย่อมเจาะรูเป็น พ่อมันทำเรื่องเลวไว้ก็ต้องไปรับกรรม ตอนนี้ผู้ปกครองของเด็กคนนี้คือพวกเรา พวกเราต้องคอยเข้มงวดมันจะได้ไม่ทำตัวเลวอย่างพ่อมัน”
เจ้าของร้านค่อนข้างคุยดีกับลูกค้า แต่ก็ยังคงพูดจาไม่น่าฟัง แสดงให้รู้เลยว่าลับหลังเวลาที่ไม่มีใครเห็นโหดร้ายแค่ไหนกับเด็ก
พอได้ยินเจ๊เจ้าของร้านพูดถึงพ่อไม่ดีอีก เด็กคนนั้นจึงวิ่งหนีไป เล่นเอาเจ๊โกรธมากตะโกนด่าไล่หลัง
“ไอ้เด็กชั่ว ไปแล้วก็ไม่ต้องกลับมาอีกนะ ไอ้เด็กนอกคอกมีคนคลอดแต่ไม่มีคนเลี้ยง!”
ภาพเหตุการณ์นี้อยู่ในสายตาของพวกอวี๋หมิงหลาง แม้แต่เด็กน้อยพ่านพ่านที่นั่งอยู่ข้างๆต้าอีก็เห็น สีหน้าของพ่านพ่านดูแปลกไป
เหมือนเจ๊เจ้าของร้านคิดจะไล่ตามเด็กไป แต่อวี๋หมิงหลางห้ามไว้
“เจ๊ครับ อย่าลงไม้ลงมือกับเด็กเลยครับ ของที่เด็กทำหล่นเดี๋ยวพวกเราจ่ายให้เอง แต่เจ๊ต้องรับปากว่าจะไม่ตีเขาอีก”
เสี่ยวเชี่ยนมองบน ดู! พ่อพระเข้าสิงร่างอีกแล้ว!
เสียทีที่เกิดมาหน้าตาหยิ่งทะนงเหมือนพระเอกในซีรี่ส์ แต่ดั๊นวันๆเอาแต่ทำเรื่องพ่อพระมาโปรด!
แต่มาคิดดูอีกที เมื่อชาติก่อนที่เธอกับอวี๋หมิงหลางได้เจอกันก็เพราะการชอบทำตัวเป็นพ่อพระของเขาไม่ใช่เหรอ?
เมื่อชาติก่อนเสี่ยวเชี่ยนคิดจะกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย อวี๋หมิงหลางเป็นคนมาช่วยไว้
พอคิดได้แบบนั้นเสี่ยวเชี่ยนก็ไม่อะไรกับพฤติกรรมี่เขาใช้เงินเพื่อช่วยเด็กไว้
พอได้ยินอวี๋หมิงหลางบอกจะจ่ายให้ เจ๊ก็รีบยิ้มหน้าบาน “ดูก็รู้ว่าน้องชายไม่ใช่คนธรรมดา จิตใจดีจริงๆ งั้นก็ได้ ถ้าน้องช่วยจ่ายให้เจ๊ก็จะไม่ตีมัน ตามเจ๊มา”
พอหันไปเจ๊ก็ยังบ่นไม่หยุด “เด็กนี่นะ ถ้าไม่ใช่ลูกตัวเองก็ไม่ไหวหรอก เลี้ยงไม่เชื่อง ว่านิดว่าหน่อยก็หนี เดี๋ยวก็ต้องให้ใหญ่ไปตามกลับมาอีก”
ใหญ่ ที่ว่านี้คงเป็นภาษาถิ่นที่แปลว่าพ่อ เด็กคนนี้พอมาอยู่บ้านนี้ก็เรียกเจ้าของร้านว่าพ่อกับแม่ แต่ถึงจะเรียกแบบนั้นแต่กลับไม่ถูกปฏิบัติเหมือนเป็นลูก
เจ๊เจ้าของร้านพาอวี๋หมิงหลางลงไปชั้นล่างพลางบ่นเรื่องที่จะยกเด็กคนนี้ให้คนอื่นเลี้ยงก็ไม่ได้ เสี่ยวเชี่ยนเห็นดังนั้นเลยทิ้งต้าอีกับพ่านพ่านไว้แล้วตามอวี๋หมิงหลางลงไป

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย