แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1071
เสี่ยวเชี่ยนกลับไปทำงานต่อได้อย่างสบายใจ ก่อนไปเสี่ยวเชี่ยนได้เดินไปส่งเขา
จังหวะที่เธอเห็นใบหน้าด้านข้างของเขาก่อนรถออก เธอรู้สึกว่าสีหน้าเคร่งขรึมของเขาในตอนนี้คล้ายกับเมื่อชาติก่อน
อยู่ๆก็เข้าใจเรื่องบางอย่างขึ้นมา
เมื่อชาติก่อนเธอคิดว่าอาการแบบนี้ของเขาคือความเย็นชา ซึ่งก็เป็นข้อเสียอย่างหนึ่งที่เธอเกลียดมากจนเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้เธอเป็นโรคหวาดกลัวการแต่งงาน
แต่อยู่ๆตอนนี้เธอก็เข้าใจแล้ว บางครั้งการเงียบก็เป็นการสื่อถึงรู้ทุกอย่างแต่ไม่พูด นี่ก็เป็นวิธีการตามใจและเอาใจอย่างหนึ่ง
เธอเชื่อว่าในใจเสี่ยวเฉียงมีวิธีจัดการแบบอื่น อาจจะมีวิธีที่ดีกว่าเธอด้วยซ้ำ เพราะอย่างไรเสียเขาก็เป็นผู้ชายที่ตรงไปตรงมามากกว่าใคร
แต่เขาเลือกที่จะให้เธอจัดการเอง เลือกยอมรับในวิธีการของเธอ หรือถึงขนาดที่เห็นด้วย
แล้วนี่จะไม่ใช่ความรักได้อย่างไร
ทำไมเมื่อชาติก่อนเธอกลับไม่เข้าใจ…
“เสี่ยวเฉียง”
เสี่ยวเชี่ยนเรียกเขา
อวี๋หมิงหลางหันไปหาเธอ “มีอะไรเหรอ?”
“ฉันลงมือครั้งนี้…โหดไปไหม?”
เขาหัวเราะ จากนั้นก็ยื่นมือออกมาลูบใบหน้าเธอ “เด็กโง่”
เสี่ยวเชี่ยนหัวเราะบ้าง
การไม่แสดงท่าทีก็คือการแสดงออกอย่างหนึ่ง เข้าใจตอนนี้ก็ยังไม่สาย
เขามักจะชอบพูดอะไรไม่รู้ไร้สาระขึ้นมา บางครั้งก็ชอบล้อเล่นตอนที่เธอกำลังอยู่ในโหมดโหด เห็นเขาทำเป็นเล่นแบบนั้นแท้จริงแล้วเข้าใจทุกอย่าง รู้หมดแต่ไม่พูดออกมา
เสี่ยวเชี่ยนนึกถึงคำพูดที่เธอเคยพูดกับเฉินจื่อหลง อำนาจก็เหมือนตราชั่ง ต้องสมดุล
อวี๋หมิงหลางก็คือ ‘อำนาจ’ ของเธอ เป็นเครื่องวัดความสมดุลให้กับพฤติกรรมของเธอ ทำให้เธอไม่ทำอะไรเลยเถิดเกินขอบเขต
พอมองหน้าเขาแล้วจินตนาการเป็นตราชั่ง เสี่ยวเชี่ยนยิ่งคิดก็ยิ่งขำจนหลุดหัวเราะออกมา
ในเมื่อเสี่ยวเฉียงที่เปรียบเสมือนตราชั่งเห็นด้วยกับวิธีของเธอแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ลุย!
…
พอเฝิงม่านม่านตื่นขึ้นมาก็นั่งงงอยู่บนเตียง
เธอมองไปนอกหน้าต่าง พระอาทิตย์ตกไปแล้ว บรรยากาศภายในเมืองถูกปกคลุมด้วยความมืด ท้องฟ้าเหมือนถูกราดด้วยน้ำหมึกสีดำ ถึงเวลาอาหารเย็นแล้ว เธอรู้สึกเหมือนตัวเองตอบสนองช้า
เธอนั่งนึกอยู่บนเตียงสักพักถึงนึกออก เมื่อตอนเที่ยงเธอทะเลาะกับป้าแม่บ้าน บวกกับช่วงนี้มีเรื่องให้เครียดบ่อยก็เลยควบคุมอารมณ์ไม่ได้
ดูเหมือนสาวใช้อีกคนจะปลอบเธอไปเยอะมาก เฝิงม่านม่านจำได้ว่าตัวเองไม่ได้หลุดพูดอะไรไปเยอะ อะไรที่ไม่ควรพูดเธอก็ปิดปากสนิท ดูเหมือนเธอจะพูดแต่เรื่องไร้สาระกับสาวใช้บ้านนอกคนนั้น อย่างเช่น เธอกับพ่อเป็นยังไง เธอเป็นอะไรกับหยูเจาเจา—เฝิงม่านม่านมีเหรอจะรู้ว่าคำพูดที่เธอคิดว่าไม่ได้สลักสำคัญอะไรมันจะกลายเป็นข้อมูลสำคัญที่ทำให้เสี่ยวเชี่ยนวิเคราะห์ลักษณะนิสัยเธอออกมาได้
เฝิงม่านม่านลุกออกจากเตียงเดินหาสาวใช้ที่คุยกับเธอก่อนหน้านี้ แต่ภายในบ้านว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่เงาของสาวใช้คนนั้น เฝิงม่านม่านเดินไปที่ประตูบ้านเพื่อจะเปิดไปถามบอดี้การ์ดว่าแม่บ้านไปไหน เมื่อไรจะได้กินข้าวเย็น
แต่ยังไม่ทันได้เปิดประตูเธอก็ได้ยินเสียงร้องไห้จากด้านนอก เอ๊ะ ทำไมบอดี้การ์ดร้องไห้?
“ฮือ…แกแน่ใจเหรอวะว่าท่านประธานเป็นโรคร้ายแรงที่บอกใครไม่ได้แบบนั้น? ทำไงดีล่ะ เมียฉันเคยมี…กับท่านประธานด้วย แล้วฉันจะติดโรคนั้นไปด้วยหรือเปล่า? หมดกัน ฉันยังไม่อยากตายนะ!”
คำพูดแค่ไม่กี่ประโยคแต่ทำให้ได้รู้อะไรหลายอย่าง
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย