แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1136

พอได้ยินเสี่ยวเชี่ยนพูดแบบนั้นชีอวี่เซวียนก็รีบตอบ

“ไม่เลย ช่วงนี้ผมว่ำงจะตำยอยู่แล้ว ฮ่ำ ฮ่ำ กำลังกลุ้มเรื่อง ไม่มีงำนทำอยู่เลย คุณถำมมำได้เลย เต็มที่”

“ศำสตรำจำรย์ชีครับ ท่ำนประธำนำธิบดีถำมว่ำเมื่อไรคุณ จะมำรักษำต่อครับ?”

ด้ำนนอกมีเสียงเคำะถำมอย่ำงมีมำรยำท ชีอวี่เซวียนรีบเอำ มือปิดโทรศัพท์ด้วยควำมหงุดหงิด ไม่รู้ว่ำเบบี๋เชี่ยนได้ยินหรือ เปล่ำ

บังอำจมำรบกวนเวลำคุยของเขำกับเบบี๋เชี่ยน เห็นทีค่ำ รักษำชั่วโมงละห้ำหมื่นดอลล่ำร์จะถูกเกินไปแล้ว ชีอวี่เซวียน ตัดสินใจว่ำเดี๋ยววำงสำยแล้วจะขึ้นรำคำ บังอำจมำขัดจังหวะ ช่วงเวลำดีๆ ของเขำมันต้องเจอ!

“ผมโอเค คุณส่งมำได้เลย เดี๋ยวผมช่วยดูให้ เวลำเจอเรื่อง อะไรใจเย็นๆ เข้ำไว้ ยิ่งใจร้อนยิ่งคิดไม่ออก เคสผู้ป่ วยบนโลกนี้ มีตั้งเยอะแยะ ไม่มีหมอคนไหนกล้ำพูดว่ำตัวเองรักษำได้หมด

9 6 0 2

หรอก พยำยำมให้เต็มที่ก็พอแล้ว”

ชีอวี่เซวียนแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเสียงคนข้ำงนอกมำเร่ง พูด ปลอบเสี่ยวเชี่ยนอย่ำงใจดี

คนเก่งที่มีชื่อเสียงระดับโลกมำพูดแบบนี้ในเวลำที่เธอกำลัง สงสัยในชีวิตสงสัยในตัวเอง มันช่วยเธอได้มำกทีเดียว

“คุณก็มีปั ญหำที่แก้ไม่ได้ด้วยเหรอคะ?” เสี่ยวเชี่ยนถำม

หลังจำกเธอออกมำจำกบ้ำนอำจำรย์ก็รู้สึกหมดอำลัยตำย อยำก รู้สึกว่ำตัวเองอ่อนแอเหลือเกิน

“แน่นอน ปั ญหำที่ผมแก้ไม่ได้มีเยอะแยะไป วงกำรของพวก เรำลองคิดๆ ดูก็เพิ่งอยู่ในช่วงเริ่มต้น โลกนี้มีคนตั้งมำกมำย แต่ ละคนก็มีชีวิตแตกต่ำงกันไป โรคจิตเวชที่เจอก็ย่อมแตกต่ำงกัน ซึ่งในควำมเป็นจริงยังมีโรคอีกเยอะที่พวกเรำยังไม่พบเจอมัน คุณอย่ำกดดันตัวเองไปเลย ถ้ำรู้สึกแย่มำกก็ออกไปเดินเล่น ชอปปิง หรือไม่ก็ทำเรื่องที่คุณชอบก็ได้”

คำพูดพวกนี้พอออกมำจำกปำกของชีอวี่เซวียนทำให้เสี่ยว เชี่ยนเริ่มอยำกร้องไห้

9 6 0 3

เขำเปรียบเหมือนรุ่นพี่ เป็นเหมือนผู้อำวุโส คำพูดพวกนี้ฟั ง แล้วอบอุ่นใจจริงๆ

เธอได้ยินมีคนเรียกเขำ แต่เขำกลับทำเหมือนตัวเองว่ำงอยู่ ให้เกียรติเสี่ยวเชี่ยน ไม่ทำให้เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกติดค้ำงอะไรเขำ

ควำมอบอุ่นเอำใจใส่แบบนี้ บวกกับสองครั้งก่อนที่เขำยื่น มือเข้ำมำช่วยเหลือแต่กลับไม่ทวงบุญคุณหรือพูดเอำหน้ำ ทำให้ ควำมรู้สึกดีๆ ที่เสี่ยวเชี่ยนมีต่อชีอวี่เซวียนพุ่งไวเหมือนติดจรวด

พอเธอกลับไปก็รวบรวมแบบทดสอบที่อวี๋หมิงหลำงทำแล้ว ส่งเข้ำอีเมลของชีอวี่เซวียน

เธอได้ยินเสียงคล้ำยกับว่ำเขำกำลังทำกำรรักษำให้คนใหญ่ คนโตอยู่ กว่ำเขำจะมีเวลำดูก็คงอีกหลำยชั่วโมงหลังจำกนี้ เธอ นั่งอยู่บ้ำนเฉยๆ ก็กลุ้มใจเปล่ำๆ จะให้อ่ำนหนังสือก็ไม่มีสมำธิ ครั้นแล้วเสี่ยวเชี่ยนจึงหยิบผ้ำขี้ริ้วมำเช็ดทำควำมสะอำดใหญ่ทั่ว บ้ำน

เธอเก็บบ้ำนเสร็จแล้วก็หันไปเห็นเสื้อผ้ำที่อวี๋หมิงหลำงเอำ กลับมำยังวำงอยู่ เธอจึงหยิบเอำมำล้วงกระเป๋ ำก่อนเอำไปซัก

เห็นเสี่ยวเชี่ยนเป็นเจ้ำแม่ครัวระเบิดแบบนี้ แต่เธอกลับเป็น

9 6 0 4

คนซักเสื้อผ้ำสะอำดมำก อย่ำงไรเสียเมื่อก่อนแม่เธอก็เปิดร้ำน ซักรีด เธอเองก็เคยช่วยงำนอยู่ไม่น้อย ก่อนซักผ้ำต้องล้วงดูตำม กระเป๋ ำให้ทั่วก่อน อวี๋หมิงเป็นคนรักษำภำพลักษณ์ดีมำก ชุด ทหำรของเขำกระเป๋ ำแต่ละช่องสะอำดสะอ้ำน ถ้ำเป็นคนอื่นคง หยิบเสื้อผ้ำไปซักโดยไม่ล้วงดูในเสื้อผ้ำก่อน แต่ด้วยควำมที่ เสี่ยวเชี่ยนเคยเป็นลูกสำวเจ้ำของร้ำนซักรีด เธอจึงต้องสำรวจ หน่อย แล้วก็รู้สึกได้ว่ำในกระเป๋ ำมีของ เหมือนจะเป็นกระดำษ

หยิบออกมำดู เป็นรูปถ่ำย

รูปใบนี้เหมือนใช้กล้องคุณภำพต่ำถ่ำย เบลอเล็กน้อย แต่ก็ ยังเห็นหญิงสำวในรูปที่แต่งตัวด้วยชุดที่ค่อนข้ำงพิเศษ ไม่ว่ำจะ ใบหน้ำหรือกำรแต่งกำยล้วนดูเป็นผู้หญิงต่ำงชำติ

ทำไมถึงมีรูปผู้หญิงในกระเป๋ ำของเขำ? พอเสี่ยวเชี่ยนเจอก็ ไม่ได้หึงอะไร เพรำะบนรูปถ่ำยนั้นมีรอยนิ้วมือสีแดง ไม่ใช่สีแดง สดแต่ออกสีน้ำตำลหน่อย น่ำจะเป็นรอยเลือดหลังแห้งแล้ว

ลองคำนวณช่วงเวลำดู นี่…

หรือปำหลำงจะให้อวี๋หมิงหลำงมำก่อนตำย?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน