แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1339

ทั้งสองคนใช้เวลำเตรียมเรื่องนี้อยู่สักพัก หลังจำกพร้อม แล้วเสี่ยวเฉียงก็ส่งจูบให้เสี่ยวเชี่ยน จำกนั้นก็เอำซิมไม่โชว์เบอร์ เปลี่ยนใส่โทรศัพท์ กดเบอร์ของแมงดำตัวพ่อหยำงกวง แต่ไม่ได้ โทรออกไป เขำแกล้งดัดเสียงพลำงขยิบตำให้เสี่ยวเชี่ยน

“คนสวยจ๋ำ~”

เสียงนี้คล้ำยๆ เสียงมู่ฮวำหลี เทคนิคเลียนเสียงที่เสี่ยวเฉียง ได้เรียนมำในที่สุดก็ได้ใช้แล้ว

“ต่ำอีกหน่อย”

“น้องสำว ไปเที่ยวกับพี่บ่!”

ใช้เสียงของมู่ฮวำหลีพูดภำษำถิ่นก็ดูตลกไปอีกแบบ

“เอำล่ะ พูดผ่ำนโทรศัพท์ก็น่ำจะหลอกได้อยู่” มีสำมีเป็น จอมเทพทหำรหน่วยรบพิเศษมันก็ดีแบบนี้แหละ!

เธอจะจัดกำรหยำงกวงกับมู่ฮวำหลี ไม่ปล่อยให้สองคนนั้น รวมหัวกันไปรังแกคนอื่น!

1 1 2 8 6

อวี๋หมิงหลำงกดเปิดลำโพงของโทรศัพท์ แล้วทำท่ำให้เสี่ยว เชี่ยนเงียบๆ ไม่นำนปลำยสำยก็รับ

“ฮัลโหล? ใครครับ?” เสียงของหยำงกวงดังลอดออกมำ

“ผมมู่ฮวำหลีเอง” อวี๋หมิงหลำงเลียนเสียงมู่ฮวำหลี แต่ไม่ได้ แนะน ำตัวเอง

“อ่ำ คุณเอง…” หยำงกวงเอำมือปิดโทรศัพท์ไว้ เหลือบมอง เล่อเล่อที่อยู่บนเตียงกลัวเธอได้ยิน เล่อเล่อกำลังดูโทรทัศน์อยู่ เขำจึงเดินไปเข้ำห้องน้ำแล้วปิดประตู

“ทำไมคุณโทรหำผมล่ะครับ?” เมื่อตอนกลำงวันคุยกันยัง บอกว่ำช่วงนี้งดติดต่อกันสักพัก แล้วนี่อะไร?

“คือแบบนี้ ทำงผม… ต้องกำร” อวี๋หมิงหลำงกลั้นขำ

เสี่ยวเชี่ยนถลึงตำใส่ มีบทแบบนี้เมื่อไรกัน?

ไหนตกลงกันแล้วว่ำแค่ให้หยำงกวงขึ้นมำ จำกนั้นก็สะกด จิตเขำให้ไปทะเลำะกับมู่ฮวำหลี แล้วทำไมเสี่ยวเฉียงเพิ่มบทเอง หน้ำตำเฉย!

“หำ? ต้องกำรอะไรครับ?” หยำงกวงยังไม่เข้ำใจ

1 1 2 8 7

“ก็คือ… คือ…” อวี๋หมิงหลำงพูดศัพท์เฉพำะมำกมำย ซึ่งเป็น คำหยำบที่พวกนักเที่ยวกลำงคืนชอบใช้

หยำงกวงตกใจอ้ำปำกค้ำง ดูไม่ออกเลยจริงๆ ว่ำอำจำรย์ หลีจะมีควำมชอบแบบนี้ด้วย?!

“แค่กๆ คือผมกินยำผิดน่ะ เอำเป็นว่ำคุณมำหำผมก็พอแล้ว วำงใจเถอะ ผมไม่ให้คุณทำฟรี ผมให้เงิน”

“นี่ไม่ใช่ปั ญหำเรื่องเงินครับ ตอนนี้ผมมีแฟนแล้ว…”

“ไม่ได้จะให้ทำถึงขั้นสุดท้ำยเสียหน่อย เอำแส้หรืออะไรก็ ได้มำเฆี่ยนผมก็พอ ถ้ำผมไม่ถูกเฆี่ยนสักวันร่ำงกำยมันจะปวด แสบปวดร้อนไปหมด!”

เสี่ยวเชี่ยนตะลึงในควำมหน้ำด้ำนของอวี๋หมิงหลำง

จิตแพทย์แล้วไง!

สะกดจิตแล้วไง!

เจอควำมหน้ำหนำของพี่เฉียงเข้ำไปมีเงิบกันหมดสิ!

ปลำยสำยตกใจกับท่ำทำงประหลำดของมู่ฮวำหลีคนนี้ไป

1 1 2 8 8

แล้ว หยำงกวงเจอมู่ฮวำหลีไม่บ่อย แต่เขำดูยังไงก็ไม่รู้สึกว่ำมู่ฮ วำหลีชอบผู้ชำย อีกอย่ำงปกติเขำอยู่ในร้ำนก็ไม่ค่อยรับงำน ผู้ชำย ส่วนใหญ่รับดูแลแต่เศรษฐินีเป็นหลัก

“คุณใช่อำจำรย์หลีจริงเหรอครับ?! อีกอย่ำงเสียงของคุณฟั ง ดูมันแปลกๆ นะ…”

“ผมกินยำแล้วเสียงจะปกติได้ไง? รีบเอำแส้ขึ้นมำเร็ว! ลืม เรื่องที่พวกเรำคุยกันที่งำนประมูลแล้วเหรอ? ผมจะช่วยคุณ จัดกำรยัยจิตแพทย์นั่น แล้วคุณจะไม่ตอบแทนผมหน่อยเหรอ?”

“คือ…”

“หรือคุณอยำกให้แฟนคุณรู้เรื่องเกี่ยวกับคุณมำกกว่ำนี้?”

“ก็ได้ครับ รอก่อนนะครับ เดี๋ยวผมไปซื้อของก่อน”

หลังวำงสำยอวี๋หมิงหลำงก็โทรหำลูกน้อง

“โทรหำเบอร์นี้ให้ผมหน่อย เปลี่ยนเบอร์โทรเข้ำไปเรื่อยๆ ห้ำมหยุด เอำแบบดังหนึ่งทีแล้วกดทิ้ง”

นี่คือกำรทำให้โทรศัพท์ของมู่ฮวำหลีสำยไม่ว่ำง ตำมคำด หลังวำงสำยหยำงกวงคิดว่ำเรื่องนี้ดูแปลกๆ คิดจะโทรหำมู่ฮวำ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน