แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 535

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 535 ไม่รู้จักคบเพื่อน
มือของเจิ้งซวี่คาอยู่ที่ประตู เขาลังเลที่จะผลักมันเข้าไป ยืนอยู่ตรงนั้นตั้งใจฟังเพลงแสลงใจคนโสด

ไม่มีใครสามารถเข้าไปแทรกลางระหว่างคู่รักที่อยู่ในห้องนั้นได้ แม้แต่ร้องเพลงยังเข้ากันได้ดี

เสี่ยวเชี่ยนกับอวี๋หมิงหลางคงต่างวางใจที่จะให้อีกฝ่ายยืมไหล่ซึ่งกันและกัน หากเหนื่อยหรืออ่อนล้าก็เอียงมาซบได้เสมอเผื่อเติมพลังให้แก่กัน

“โวะ นี่ฉันมายั่วโมโหไอ้เล็กหรือมารนหาที่ให้สองคนนี้ทรมานใจกันแน่เนี่ย” เจิ้งซวี่สบถเบาๆ ข้างในเงียบไปแล้ว ใช้หัวเข่าคิดยังรู้เลยว่าร้องเสร็จคงจูบกันไปเรียบร้อย

เขามาเพราะอยากยั่วโมโหอวี๋หมิงหลาง ปรากฏว่าถูกทรมานจิตใจซะงั้น

การล้างแค้นของเจิ้งซวี่นั้นง่ายๆ ตรงไปตรงมา เขาไม่ได้เปลี่ยนเอาเหล้าคุณภาพแย่มาให้ ไม่เพียงแต่จะไม่ได้เปลี่ยนเหล้า ยังยกเบียร์มาให้อีกสองลัง หวังจะมอมอวี๋หมิงหลางให้เมาจนล้มพับ จะปล่อยให้สองคนนี้มีค่ำคืนที่เร่าร้อนไม่ได้

เดิมเสี่ยวเชี่ยนก็คิดจะมอมเหล้าเสี่ยวเฉียงอยู่แล้ว แต่พอเห็นเจิ้งซวี่แสดงท่าทีชัดเจนว่าอยากมอมเหล้าผู้ชายของเธอ เธอก็แอบไม่อยากร่วมมือรังแกเสี่ยวเฉียงเท่าไร ครั้นแล้วจึงเลือกที่จะนั่งดื่มไปเงียบๆ อวี๋หมิงหลางเองก็อยากทดสอบดูว่าเสียวเหม่ยของเขาคอแข็งแค่ไหน ถือโอกาสมอมก้างขวางคอไปด้วย ดังนั้นทั้งสามคนจึงเริ่มดื่ม

นักดื่มทั้งสามคนต่างมีแผนอยู่ในใจ พวกเขาดื่มไปทีละแก้วคล้ายกับกำลังดื่มน้ำเปล่า ขวดเปล่าค่อยๆเรียงกันเป็นแถวมากขึ้นเรื่อยๆ

เบียร์สองลังดูท่าจะไม่พอ เอาเพิ่มอีกหนึ่งลัง

คุณชายเจิ้งอยู่ในวงการนี้ย่อมคอแข็งอยู่แล้ว แต่วันนี้เขาเจอคนที่เหนือกว่า

เสี่ยวเชี่ยนจากตอนแรกที่หน้าแดง ยิ่งดื่มยิ่งขาว ยิ่งดื่มยิ่งเยือกเย็น อวี๋หมิงหลางจากที่ตอนแรกคุยโม้กับเจิ้งซวี่พอดื่มเหล้านอกได้สองขวดก็เริ่มนิ่งเงียบ สายตาจริงจัง คล้ายกับเปลี่ยนเป็นอีกคน

เจิ้งซวี่ดื่มจนรู้สึกปั่นป่วนในท้อง พอเห็นสองคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามนั่งนิ่งหน้าตาเฉยในใจเขาก็แอบหวั่น

เขาชี้เสี่ยวเชี่ยน “คุณ คุณ ดื่มเก่งมาก…”

อวี๋หมิงหลางปัดมือเขาทิ้ง น้ำเสียงเย็นชากว่าปกติสองเลเวล “อย่าชี้เธอนะ”

พอถูกอวี๋หมิงหลางปัดมือทิ้ง เจิ้งซวี่ก็รู้สึกว่าเหล้าที่เพิ่งดื่มเข้าไปจะพุ่งออกมา สุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหวเอามือปิดปากยืนโงนเงนขึ้น แล้วรีบพุ่งไปที่ห้องน้ำ ดื่มกับพวกอมนุษย์สองคนนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว เขาอยากอ้วก

เมื่อเหลือกันอยู่สองคนในห้อง เสี่ยวเชี่ยนที่นั่งนิ่งมั่นคงดั่งภูผามองอวี๋หมิงหลางที่นั่งอยู่เฉยๆ ในใจเกิดคำถามตัวโตๆ

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

เธอจำได้ว่าชาติที่แล้วเสี่ยวเฉียงไม่ได้ดื่มเก่งขนาดนี้นี่นา…

ตอนนั้นเธอใช้เหล้านอกขวดเดียวก็ล้มเขาได้แล้ว จากนั้นก็ลากเข้าโรงแรมจัดการรวบหัวรวบหาง

แต่ตอนนี้—

สายตาของเสี่ยวเชี่ยนกวาดตามองขวดเปล่าบนโต๊ะ ดื่มมากขนาดนี้ ขนาดเจิ้งซวี่ยังไม่ไหว แล้วทำไมเสี่ยวเฉียงยังไม่ล้มพับ?

หรือชาตินี้ร่างกายเสี่ยวเฉียงดีกว่าชาติก่อน? เลยคอแข็งมาก?

เธอยังคงพยายามคิดว่าผิดพลาดตรงไหนกัน ทำไมเสี่ยวเฉียงถึงได้แตกต่างจากชาติที่แล้วนัก เมื่อชาติก่อนเขาดื่มไปได้ประมาณหนึ่งก็จะฟุบหลับไป ชนิดที่ว่าถอดเสื้อผ้าออกเขาก็ยังไม่รู้สึกตัว

แน่นอนว่าพอถึงช่วงเวลาสำคัญเขาตื่น ไม่อย่างนั้นให้เสี่ยวเชี่ยนทำเรื่องอย่างว่าเองเธอก็คงไปต่อไม่ไหว เธอถอดเสื้อผ้าให้เขาเสร็จแล้วเขาถึงตื่น จากนั้นคนกุมอำนาจก็คือเขา

แต่พอเห็นท่าทางของเสี่ยวเฉียงในตอนนี้แล้ว เธอไม่แน่ใจว่าเขาเมาหรือเปล่า อวี๋หมิงหลางตอนดื่มเหล้าดูแตกต่างจากปกติมาก

เสี่ยวเชี่ยนเผลอไปสบตากับเขา มันเป็นสายตาที่มีความเด็ดขาด คล้ายกับเวลาเขาทำงาน แต่ก็ไม่เหมือนเสียทีเดียว ดูเพิ่มความเร่าร้อนเข้าไป คล้ายกับอยากจะกลืนกินเธอ

“นายเมาแล้วเหรอ?” เสี่ยวเชี่ยนลองถาม ไม่สามารถฟันธงได้ ตานี่เมาหรือเปล่ามีแค่สวรรค์ที่รู้

“เดาดูสิ” อวี๋หมิงหลางนิสัยเปลี่ยนไปมากหลังจากดื่มเหล้า ดูแบดบอยนิดๆ เขาเอานิ้วหยาบกระด้างไปลูบใบหน้ารูปไข่ที่แสนบอบบางของเธอ “คุณดื่มเก่งนะ”