แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 580

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 580 เสียดแทงใจกับนัดดูตัว

อวี๋หมิงหลางเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งกับวิธีที่ศาสตราจารย์หลิวให้มา พอออกจากที่ศาสตราจารย์หลิวแล้วเขาก็ไปรับเสี่ยวเชี่ยนเพื่อไปกินข้าวกลางวัน

มื้อกลางวันพวกเขาฝากท้องกันที่ร้านบุฟเฟ่ต์ชาบูตรงข้ามมหาวิทยาลัย เถ้าแก่ของที่นี่ก็คือไห่เจาเพื่อนสมัยเด็กของอวี๋หมิงหลาง

เดิมไห่เจาทำธุรกิจขายเครื่องใช้ไฟฟ้าที่เมืองQ แต่ช่วงสองปีมานี้กำไรที่ได้น้อยลงเรื่อยๆ อีกทั้งยังต้องลงของเยอะ เขามองว่าไม่น่ารุ่ง อวี๋หมิงหลางจึงเสนอไอเดียให้เปิดร้านอาหารดู

ร้านอาหารไม่ว่าจะตอนไหนขอแค่บริหารให้ดี คุณภาพใช้ได้ ก็ไม่ต้องกลัวจะไม่มีลูกค้า เดิมจะเปิดที่เมืองQ แต่ที่เมืองQมีเถ้าแก่ร้านอาหารที่ทำอยู่ก่อนแล้วกิจการดีมากถึงสองคน เปิดที่นั่นคงเกิดยาก

ดังนั้นอวี๋หมิงหลางจึงเสนอให้ไปเปิดเมืองข้างๆ ไม่เพียงแต่จะได้เลี่ยงเจ้าถิ่นในเมืองQ ยังได้ไปบุกเบิกตลาดอื่น ก็ยังมีข้อดีอยู่

“เพื่อนว่าที่นี่เป็นไงมั่ง?” ไห่เจากอดไหล่อวี๋หมิงหลาง ทั้งสามคนอยู่ในห้องส่วนตัว

อากาศร้อนๆแบบนี้การได้อยู่ในห้องแอร์กินชาบูร้อนๆนับว่าเป็นการฟินอย่างหนึ่ง

“เต็มไปด้วยกลิ่นเก่าๆผุพัง สมกับที่คนรสนิยมเชยๆทำออกมา” อวี๋หมิงหลางคีบลูกชิ้นให้เสี่ยวเชี่ยน ปากก็ยังไม่วายกัดเพื่อน

“พูดเกินไปแล้วนะเว่ย ที่ฉันเชยแบบนี้ไม่ใช่เพื่อนายสองคนหรือไง? เสี่ยวเชี่ยนไม่รู้อะไร ตอนที่เลือกทำเล—”

“กิน” อวี๋หมิงหลางรีบยัดลูกชิ้นเข้าปากไห่เจาอย่างไว ไห่เจากัดโดยอัตโนมัติ แล้วก็ถูกลูกชิ้นวัวยัดไส้ระเบิดในปาก ดวงตาเบิกโพลง

“อ๊าก….”

อวี๋หมิงหลางแกล้งเพื่อนเก่งมาก ไห่เจาคิดว่าลิ้นคงสุกแล้ว

“นายช่วยเขาเลือกทำเลเหรอ?”

เสี่ยวเชี่ยนถามอวี๋หมิงหลาง เขายิ้มไม่พูดอะไร

ทำเลที่นี่ดีมาก ใกล้มหาวิทยาลัย อยู่ไม่ไกลจากพื้นที่ที่กำลังพัฒนา มีคนผ่านไปผ่านมาค่อนข้างเยอะ

เสี่ยวเชี่ยนเป็นคนที่ไม่ยอมรับว่าตัวเองเลือกกิน แต่ในความเป็นจริงเธอเลือกกินมากไม่ยอมกินข้าวโรงอาหาร ช่วงสองปีมานี้เวลามีเทศกาลหรือวันหยุดแม่อวี๋ก็จะพาพ่านพ่านมาที่นี่ แล้วถือโอกาสส่งข้าวให้เสี่ยวเชี่ยน เธอถึงได้ไม่ผอมลง

อวี๋หมิงหลางฟังพี่รองบอก หลังจากต้าอีเตรียมตัวเรียนต่อปริญญาโทพ่านพ่านก็จะย้ายมาเรียนที่นี่ด้วย ถึงตอนนั้นแม่อวี๋ไม่มีทางมาทุกอาทิตย์แน่ แล้วใครจะส่งข้าวให้เสียวเหม่ยแสนน่ารักของเขาล่ะ?

ถ้าไห่เจามาเปิดร้านอาหารที่นี่ ถึงตอนนั้นก็ให้พ่อครัวของไห่เจาทำอาหารให้เสี่ยวเชี่ยน ถึงข้างนอกจะมีร้านอาหารเยอะก็จริง แต่ช่วงนี้มีข่าวบ่อยไม่ใช่เหรอว่าขนาดร้านอาหารหรูยังใช้น้ำมันหมุนเวียน

เป็นร้านที่เพื่อนเปิดค่อยวางใจได้หน่อย เขากำชับสั่งให้ทำอาหารดีๆบำรุงเสี่ยวเชี่ยน

เสี่ยวเชี่ยนเข้าใจแล้ว มันเป็นการใส่ใจเล็กๆน้อยๆของอวี๋หมิงหลาง

เขาคิดได้รอบคอบมากกว่าเธอเสียอีก เรื่องที่เธอยังนึกไม่ถึง แต่เขาคิดไว้หมดแล้ว

ไห่เจาเห็นทั้งสองคนสบตากันหวานซึ้ง ก็พูดอย่างทนไม่ไหว

“พวกนายนี่สุดยอดเลยว่ะ ทำลิ้นฉันพองในร้านของฉันแล้วยังมาทำลายความรู้สึกคนโสดอีก ว่ามาเลยแต่งเมื่อไร ฉันจะได้เตรียมเงินใส่ซองไว้ เห็นภาพบาดตาบาดใจมาหลายปี ควรจะแต่งได้แล้วไหม?”

เขาเองก็รู้ว่าอวี๋หมิงหลางมาทำไม ก่อนหน้านี้ยังโทรมาให้เขาช่วยเลือกแหวนอยู่เลย?

เสี่ยวเชี่ยนสตั๊น พอได้ยินคำว่าแต่งงานเธอก็ตัวแข็งโดยอัตโนมัติ

“ไม่รีบ เขายังเด็ก ยังเป็นเบบี๋อยู่เลย กินลูกชิ้นนะเบบี๋อ้าม ระวังลวกปากนะ~” อวี๋หมิงหลางแสร้งทำเป็นไม่เห็นท่าทางเกร็งๆของเสี่ยวเชี่ยน เขาป้อนอาหารเธออย่างใจเย็น

เสี่ยวเชี่ยนนึกไม่ถึงว่าเขาจะมีท่าทางแบบนี้ เธอมองเขาอย่างอึ้งๆ อวี๋หมิงหลางเป่าลูกชิ้นก่อนเอาใส่ปากเธอ

“เด็กดี ค่อยๆกินนะ ไม่ต้องรีบ”

ปากบอกไม่ต้องรีบ ค่อยๆกิน แต่ก็เหมือนกับพูดเรื่องแต่งงานว่าไม่ต้องรีบ เรื่องที่เสี่ยวเชี่ยนคิดมาหลายวันได้ตกตะกอนแล้ว เธอรู้สึกโล่งใจแต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกตะหงิดๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน