แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 585

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 585 ลูกสาวกับเจ้าของร้าน
“ถึงแกไม่พูดพวกเราก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่อยู่แล้ว คดีนี้ก็เหมือนมีดที่แขวนอยู่บนหัวพวกเรา หากยังปิดไม่ได้แต่ละวันฉันก็อยู่อย่างไม่สบายใจ” หลินเจ๋อกว่างกัดฟันด้วยความโกรธ คนร้ายคดีนี้เจ้าเล่ห์จริงๆ ตำรวจมากมายขนาดนี้ก็ยังตามจับไม่ได้

“แกนี่ยังอาฆาตแค้นคนร้ายเหมือนเดิมเลยนะ ฉันยังจำคำพูดตอนที่แกเพิ่งเข้าหน่วยทหารได้เลย ผมเข้าทหารหน่วยรบพิเศษก็เพื่อเป็นตำรวจสืบสวนพิเศษ ตอนนี้ฝันเป็นจริงแล้วสินะ”

หลินเจ๋อกว่างกำลังคิดอยากจะชมอวี๋หมิงหลางกลับบ้านตามมารยาท แต่กลับได้ยินอวี๋หมิงหลางพูดต่อ

“แต่ว่าพอแกเข้าเป็นตำรวจสืบสวนพิเศษแล้ว ปัญหาที่แกแก้ไม่ได้ก็ยังต้องขอความช่วยเหลือจากพวกเราทหารหน่วยรบพิเศษ การรวมเป็นหนึ่งเดียวระหว่างการบิดเบือนกับความคืบหน้าของสรรพสิ่งตามกฎแห่งการหักล้างข้อขัดแย้ง แกน่ะบิดเบือนไปเป็นวงกว้างสุดท้ายก็กลับไปที่จุดเริ่มต้น ฮ่าๆๆ”

เสียงลงท้ายทำให้หลินเจ๋อกว่างอยากเข้าไปอัดอวี๋หมิงหลาง

“ฝากไว้ก่อนเถอะ พวกเราตำรวจสืบสวนพิเศษไม่ได้กินหญ้า ไม่เชื่อหรอกว่าหากไม่มีพวกแกพวกเราจะปิดคดีไม่ได้”

สายตาของทั้งสองคนจ้องกันเหมือนมีประกายไฟแลบออกมา เสี่ยวเชี่ยนที่อยู่ข้างๆเห็นแล้วจึงพูดเสริม

“พวกนายสองคนเหมือนที่เขาว่ากันว่ายิ่งรักยิ่งแค้นหรือเปล่า?”

“……” อวี๋หมิงหลางสะอิดสะเอียน

หลินเจ๋อกว่างเองก็อยากอาเจียน ทั้งสองคนมองหน้ากัน แล้วเบือนหนีออกพร้อมกัน ใครอยากเป็นเพื่อนกับกอริลล่า/หมาจิ้งจอกกัน?

หลินเจ๋อกว่างต้องไปลาดตระเวนต่อ อวี๋หมิงหลางพาเสี่ยวเชี่ยนไปหามื้อดึกกิน

การกินซาลาเปาน้ำไข่ปูแสนอร่อยเป็นมื้อดึกถือเป็นเรื่องที่ผิดมหันต์ เสี่ยวเชี่ยนค้นพบว่านับตั้งแต่อวี๋หมิงหลางกลับมา อาหารการกินช่วงมื้อดึกของเธอดูจะควบคุมไม่ได้เรื่อยๆ

เนื้อย่างเสียบไม้ยังไม่เท่าไร ชาบูก็ฟาดมาแล้ว ตอนนี้ยังพาเธอมากินซาลาเปาน้ำไข่ปูมื้อดึกอีก ปากเสี่ยวเชี่ยนก็ปฏิเสธ แต่กินเอร็ดอร่อยกว่าใคร

ซาลาเปาน้ำร้านนี้รสชาติเด็ดมาก แป้งบางใส คีบขึ้นมามองเห็นน้ำซุปข้างในเคลื่อนไหว น้ำซุปรสกลมกล่อมรวมกับไข่ปูสดใหม่ ได้กินยามหิวตอนมื้อดึกแบบนี้นับว่าเป็นเรื่องอันแสนสุขบนโลกมนุษย์

เนื่องจากไม่เจอคนรู้จัก อวี๋หมิงหลางจึงสั่งเหล้าข้าวให้เสี่ยวเชี่ยน กินปูขนห้ามดื่มเบียร์ ไม่อย่างนั้นอาจเป็นโรคเก๊าท์ได้ง่ายๆ เหล้าข้าวจะช่วยให้เลือดไหลเวียนดีขึ้น ไม่แสบกระเพาะ ช่วยลดฤทธิ์เย็นจากปู

อาหารดีเหล้าเด็ดช่วยคลายความหงุดหงิดจากตอนออกอากาศได้ อวี๋หมิงหลางเป็นห่วงว่าเสี่ยวเชี่ยนจะไม่สบายใจเพราะเรื่องนี้ จึงจงใจเลือกหัวข้อสนทนาเบาๆมาคุยกับเธอเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ

“ลูกเชี่ยน รู้ไหมว่าเหล้าข้าวมีชื่อเรียกอย่างอื่นว่าอะไร?”

แต่กลับนึกไม่ถึงว่าหัวข้อนี้จะทำให้เสี่ยวเชี่ยนนึกถึงเรื่องที่เจ็บปวดใจ

“สถานที่แห่งหนึ่งทางใต้ หลังจากที่ลูกสาวถือกำเนิดบนโลกใบนี้ส่งเสียงร้องออกมาเป็นครั้งแรก พ่อก็จะเอาข้าวเหนียวไปหมักเป็นเหล้าลูกสาว แล้วฝังไว้ที่ใต้ต้นกุ้ยฮวา ซึ่งเปรียบเสมือนความรักของพ่อได้ถูกฝังลงไปด้วย ซึ่งมันก็เป็นอีกชื่อหนึ่งของเหล้าข้าว พอลูกสาวถึงเวลาที่ต้องแต่งงานไปอยู่บ้านสามี ก็จะตักเหล้านั้นออกมาเป็นครั้งแรกจำนวนสามชามให้ พ่อตัวเอง พ่อสามี และก็สามี มีความหมายที่ว่าครอบครัวเจริญรุ่งเรือง นี่แหละเหล้าลูกสาว บางที่ตอนคลอดลูกชายก็จะหมักเหล้าเหลือง แบบนั้นเรียกว่าเหล้าจอมหงวน แต่ถ้าลูกสาวตายในช่วงวัยเด็ก เหล้าก็จะถูกขุดออกมาดื่มจนหมด แบบนั้นไม่เรียกเหล้าลูกสาว เรียกว่าดอกไม้แกะสลัก”

หัวข้อสนทนานี้ทำให้เสี่ยวเชี่ยนปวดใจจนพลอยกินไม่ลงไปด้วย

อวี๋หมิงหลางไม่รู้ว่าทำไมอยู่ดีๆเธอก็หยุดกินวางตะเกียบลง คิดว่าเธอยังหงุดหงิดเรื่องคนโรคจิตที่โทรเข้ามาตอนออกอากาศ ขณะที่กำลังจะปลอบกลับเห็นผู้ชายสวมชุดพ่อครัวสีขาวเดินออกมาจากห้องครัว ในมือถือเมนูขาปูผัดหมาล่าเดินมาที่โต๊ะเสี่ยวเชี่ยน

“เหล้ากับอาหารล้วนมีความรู้สึก เรื่องที่คุณพูดจริงๆแล้วเป็นการเข้าใจผิด ที่บ้านเกิดของผมสมัยก่อนดอกไม้แกะสลักถูกวางไว้บนแท่นวางเหล้าที่ถูกแกะสลักก็เลยมีชื่อนั้น ธรรมเนียมดอกไม้แกะสลักออกเรือนก็มีที่มาจากแบบนี้นี่แหละ แถวบ้านผมถ้าคลอดลูกสาวก็จะยินดีต้อนรับดอกไม้แกะสลักเข้าบ้าน หมายความถึงความรักอันลึกซึ้งที่พ่อมีต่อลูกสาว ส่งต่อความคิดและความผูกพัน ผมคิดว่าพ่อทุกคนล้วนให้ความรักอย่างหมดใจกับลูกสาวตัวเอง รักอย่างไม่มีเงื่อนไข”

“ก็ไม่ใช่ว่าพ่อทุกคนจะเป็นแบบนั้นนะคะ” เสี่ยวเชี่ยนนึกถึงเฉินหลิน

“ภาพที่คุณเห็นอาจเป็นเพียงมุมหนึ่งที่สะท้อนจากแก่นแท้ภายใน หลังจากเกิดเหตุการณ์จนไม่เหลืออะไร ทุกอย่างที่ปรากฏตรงหน้าอาจเป็นของจริงไม่ก็ของปลอม ทุกอย่างปล่อยไปตามใจ”

เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกว่าคนๆนี้พูดจามีความพิเศษในตัวเอง เธอจึงสังเกตเขา พูดตามตรง ถ้าเขาไม่ได้ใส่ชุดพ่อครัว เธอไม่มีทางเชื่อว่าคำพูดที่เต็มไปด้วยปรัชญาพวกนี้จะออกมาจากปากคนเป็นพ่อครัว