แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 607
“ขอโทษด้วยค่ะที่ฉันพูดจาไม่น่าฟัง พี่คนสวยทั้งสองอย่าโกรธเลยน้า~” อวี๋หลิวเหมยขอโทษพนักงาน เธอมัวแต่วิพากษ์วิจารณ์จนลืมไปว่าตัวเองยืนอยู่ในร้าน
“หลิวเหมย เอาโทรศัพท์ให้พนักงานซิ!” อวี๋หมิงหลางสั่ง
“ได้ๆ รอเดี๋ยวนะ” อวี๋หลิวเหม่ยแอบบ่นในใจ นี่เธอลากพี่มาซวยไปด้วยเหรอเนี่ย?
“หลิวซาซาเป็นพนักงานร้านของพวกคุณหรือเปล่าครับ?” อวี๋หมิงหลางถาม
“ไม่ใช่พนักงานร้านเราค่ะ เขาขายตุ๊กตาอยู่ข้างๆ ไม่เห็นมาทำงานสิบกว่าวันแล้ว ติดต่อก็ไม่ได้ เจ้าของร้านโมโหมาก คุณเป็นอะไรกับเขาคะ?” พนักงานถาม
“ช่วงนี้ร้านพวกคุณมีผ้าขนหนูหายบ้างไหมครับ?” อวี๋หมิงหลางถามต่อ
“อย่าให้พูดเลยค่ะ! หายไปสิบกว่าผืนแล้ว ตอนเช็คสต็อคหัวหน้าแทบอยากจะบ้า นี่ถ้าตามจับมือใครดมไม่ได้พวกเราก็ต้องชดใช้—ว่าแต่คุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไงคะ?”
“ผมช่วยหาวิธีให้พวกคุณไม่ต้องชดใช้เงินได้ แต่พวกคุณต้องตอบคำถามผมนะครับ”
“ว่ามาเลยค่ะ!” ช่วงหลายวันมานี้พนักงานกำลังกลุ้มเรื่องสต็อคสินค้าไม่ตรงกับยอด พอได้ยินว่ามีทางให้ไม่ต้องชดใช้เงินก็ตื่นเต้นทันที
“ผมอยากถามหน่อยว่า ยี่ห้อที่พวกคุณขายมีแค่ร้านคุณเท่านั้นเหรอครับ?”
“ในมณฑลนี้มีแค่ร้านเดียว ถ้าในประเทศก็มีหลายร้านอยู่ ตามเมืองใหญ่ๆขายดีกว่าร้านพวกเราค่ะ”
“หลิวซาซามีเพื่อนหรือคนในครอบครัวทำงานเป็นยามของห้างนั้นหรือเปล่าครับ โดยเฉพาะยามที่อยู่เวรกลางคืน?”
“ดูเหมือนพ่อของเขาจะเป็นคนตรวจตราตอนกลางคืน ห้างของเราพอตกดึกก็จะมีพวกลุงๆเข้าเวรคอยผลัดกันตรวจตรายามค่ำคืนค่ะ”
“ผ้าขนหนูของพวกคุณหายไปตั้งแต่เมื่อไรครับ?”
“ก็สิบกว่าวันก่อนค่ะ ก่อนหน้านั้นพวกเราเช็คสต็อคก็ตรงกันดี แล้วอยู่ๆก็หายไปจำนวนมาก อยากจะบ้าตาย”
ช่วงเวลาที่พนักงานบอกกับช่วงเวลาที่หลิวซาซาถูกทำร้ายตรงกันพอดี อวี๋หมิงหลางเข้าใจแล้ว
พนักงานพบว่าอวี๋หมิงหลางวางสายไปแล้วจึงถามอวี๋หลิวเหมยด้วยความสงสัย
“ใครกัน? เขารู้เรื่องผ้าขนหนูร้านเราหายได้ยังไง?”
อวี๋หลิวเหมยกระพริบตาปริบๆ ถึงเธอจะไม่รู้ว่าทำไมอวี๋หมิงหลางถึงได้ถามแบบนั้น แต่ก็รู้ว่าสถานะของพี่ชายค่อนข้างพิเศษ เรื่องบางอย่างเอาไปพูดส่งๆไม่ได้ ไม่งั้นอาจซวยคนในครอบครัวได้
“โอ๊ยโหย~ พี่สาวผิวดีจังเลย ชอบกินหมูน้ำแดงไหมคะ?” เปลี่ยนเรื่องคุยได้ไร้ศิลปะมาก ครั้นแล้วสาวน้อยอวี๋หลิวเหมยจึงถูกอัญเชิญออกจากร้าน
เธอลูบจมูก ถูกไล่ออกจากร้านยังไม่เท่าไร อย่าเปิดเผยความลับของพี่ชายเป็นพอ
อวี๋หมิงหลางวางสาย หลินเจ๋อกว่างจ้องเขาด้วยดวงตาดำคล้ำ คดีนี้พวกเขาสืบกันหามรุ่งหามค่ำ
“เพื่อน เรื่องที่นายให้พวกเราสืบได้เรื่องมาแล้วนะ วันนั้นเหยื่อที่ชื่อหลิวซาซาไปส่งข้าวให้พ่อที่ทำงานที่ห้าง พ่อเธอมีหน้าที่ตรวจดูความเรียบร้อยที่นั่น ซึ่งก็คือเป็นยามนั่นแหละ เบาะแสนี้ตกไปได้แล้วนะ”
“ไม่ เบาะแสนี้ไม่ตก พวกเราเจอเบาะแสใหญ่แล้ว รีบส่งคนไปที่รีสอร์ทจือหมิงที่อยู่ในเขตท่องเที่ยวเขาเสี่ยวเจียวแล้วพาลูกชายเจ้าของที่ชื่อหวางจือหมิงมาสอบสวน”
ปากของหลินเจ๋อกว่างเป็นรูปตัวO “ทำไมล่ะ!”
แค่ฟังคำให้การที่ดูเหมือนไม่ได้อะไรแบบนั้นก็ล็อคเป้าหมายได้เลยเหรอ? เทพไปป้ะ?
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย