คำสั้นๆแค่นี้แต่กลับเป็นคำสัญญาทั้งชีวิต
“ลงมาสิผมรอคุณอยู่”
“โอเค”
…ผู้ฟังที่นั่งอยู่หน้าวิทยุพากันงงเป็นไก่ตาแตก
รายการวันนี้นี่ฉีกทุกกฎตั้งแต่มีรายการมา!
เวลานี้ไม่มีแล้วอาการหวาดกลัวการแต่งงาน อนาคตที่ไม่อาจล่วงรู้กลายเป็นเรื่องที่ทำให้คนรู้สึกรอคอย เสี่ยวเชี่ยนเปิดดนตรีที่ใช้ในงานแต่งงาน จากนั้นก็กล่าวปิดรายการโดยไม่สนผู้ฟังที่กำลังงง
“คุณเป็นกังวลกับปัญหาเล็กๆน้อยๆที่จะตามมาหลังแต่งงานหรือเปล่าคะ? โรคหวาดกลัวการแต่งงานเป็นปัญหาทางด้านจิตใจที่ซับซ้อนและละเอียดอ่อน คำพูดง่ายๆอย่างฉันรักคุณบางทีอาจไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกได้ถึงความมั่นคงที่จะลงไปในเรือลำเดียวกัน คำสัญญาที่ไพเราะที่สุดที่บนโลกนี้ บางทีอาจเป็นแค่คำพูดง่ายๆอย่าง ฉันจะอยู่กับคุณ ขณะนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนครึ่งพอดี ดิฉันว่าที่เจ้าสาวเหม่ยเหวย ไว้พบกันใหม่ในพาสเวิร์ดหัวใจนะคะ สวัสดีค่ะ…”
ผู้กำกับอินจนน้ำตาแทบไหลแล้ว
ร่วมงานกับนักจัดรายการมาตั้งหลายคน นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล้าโทรเข้ามาขอแต่งงานกลางรายการสด!
ราย การ สด!
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำแบบนี้แล้วจะส่งผลอะไรต่อรายการหรือไม่ แต่ผู้กำกับรู้สึกว่าอารมณ์พลุ่งพล่านในตัวบอกให้ทำแบบนี้น พรุ่งนี้ถ้าจะโดนหัวหน้าด่ามันก็คุ้ม!
ชีวิตคนเราจะมีสักกี่ครั้งที่ได้เจออะไรแบบนี้ แล้วจะขวางโลกทำไม?!
เวลานี้ที่ด้านหน้าตึกของสถานี เพื่อฉลองให้กับหัวหน้ากลางที่ขอแต่งงานได้สำเร็จ พลุที่รอจุดมาตลอดคืนในที่สุดก็ได้เวลาปล่อย เสี่ยวเชี่ยนดูพลุผ่านทางหน้าต่างและก็ได้เห็นพี่ๆทหารที่แสนน่ารักใช้ร่างกายทำเป็นรูปหัวใจ ตามแผนผู้ชายคนนั้นจะต้องมายืนอยู่ข้างในหัวใจ แต่เขากลับโรยตัวลงมาจากตึกฝั่งตรงข้ามอย่างรวดเร็ว
เมื่อเสี่ยวเชี่ยนเดินออกมาจากตึกแล้วก็โผเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา วินาทีนั้นทุกอย่างได้กลายเป็นสิ่งสวยงาม
การรอคอยอาจจะแสนนาน แต่เพราะระหว่างทางมีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้น ยามที่ผลแห่งการรอคอยนั้นมาถึงก็จะทำให้รู้สึกว่าคุ้มค่าเกินคำบรรยาย
“ขอบคุณที่คุณยอมแต่งงานกับผม”
“ขอบคุณที่มาขอฉันแต่งงาน”
วินาทีที่ความหวานถึงขั้นสุดนั้นเองอวี๋หมิงหลางก็ล้วงแหวนเพชรที่ซื้อไว้นานแล้วออกมา ใหญ่กว่าตอนหมั้นมาก เตรียมไว้เพื่อเวลานี้โดยเฉพาะ
เพอร์เฟคกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
“เตรียมร้องเพลง ยืมมือพี่สะใภ้ฝังปีศาจ!”
แล้วเสียงร้องเพลงที่ไม่อาจบรรยายก็ดังขึ้น อวี๋หมิงหลางมือสั่นจนเกือบทำแหวนตก
นี่มันกองหนุนที่ลิงขอร้องให้มาช่วยหรือไงวะ ร้องบ้าอะไรกัน…
เสี่ยวเชี่ยนก็รู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า สมกับเป็นทหารที่อวี๋หมิงหลางฝึกมาจริงๆ ดูเลือกเพลง…
“เอ้าพี่สะใภ้ฮ่าไฮ่ ฮ่าไฮ่~” ประโยคนี้ต้องซ้ำอย่างน้อยสี่ครั้ง!
เสี่ยวเชี่ยนรู้สึก เหอๆ นี่มันเพลงอะไรกัน?
อวี๋หมิงหลางมุมปากกระตุกแบบไม่ไหวแล้ว ไอ้บ้าพวกนี้มาช่วยเขาหรือจะมาทำพัง?
ยังดีที่เสี่ยวเชี่ยนสุขุมมากพอในช่วงเวลาสำคัญ เธอจับมืออวี๋หมิงหลางออกแรงเล็กน้อย นิ้วนางก็สวมเข้าไปในแหวนที่เป็นสัญลักษณ์แห่งความรักและความรับผิดชอบ
“พี่สะใภ้มีความสุขตลอดไป ลูกพี่ไปดีนะ!”
ในที่สุดบทเพลงแห่งพี่สะใภ้ก็จบลง สิ่งที่มาแทนก็คือเสียงกล่าวลา
นี่เป็นช่วงเวลาที่อบอวลไปด้วยความรัก และก็เป็นช่วงเวลาแห่งการอำลาอย่างอบอุ่น
ช่วงเวลาที่ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมากลายเป็นความทรงจำ แต่ก็ไม่มีใครลืมความทรงจำเหล่านั้น ให้ผลึกแห่งความรักเยียวยาความเจ็บปวดที่ต้องจากลา นี่สิถึงจะเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ถูกต้อง
หัวหน้าใหญ่และศาสตราจารย์หลิวที่นั่งฟังวิทยุตั้งแต่ต้นจนจบมีสีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ตอนที่ได้ยินเสี่ยวเชี่ยนในที่สุดก็รับปากแต่งงานกับอวี๋หมิงหลางนั้น ทั้งสองคนแทบจะตบมือในเวลาเดียวกัน

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย