แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 678

ตอนที่ 678 หยิบสมุดโน้ตออกมาบันทึก

“บอกเขาว่า ช่วงนี้อาการเวยเวยไม่เหมาะที่จะเจอเขา ให้เขารอก่อน อีกสามวันค่อยคิดเรื่องขอโทษ”

เสี่ยวเชี่ยนจงใจทรมานเย่ต้าเชียน เธอรู้ว่าช่วงสามวันต่อจากนี้เย่ต้าเชียนจะยิ่งทรมานหนักกว่าเดิม

ผลลัพธ์ที่ต้องการคือแบบนี้นี่แหละ เขาสร้างบาดแผลในใจให้เวยเวยมาตั้งนาน ถึงเวลาที่จะให้เขาได้ลิ้มรสอาการหวาดผวาเพราะความกลัวจนเก็บไปฝันร้ายแล้ว

“แต่เขาบอกว่าตอนนอนแค่หลับตาก้ได้ยินเสียงหมาเห่าแล้ว เขาตกใจมาก แม้แต่แม่ฉันยังบอกว่าได้ยิน”

“หมาเห่า?” โรงพยาบาลมีหมาด้วยเหรอ?

“ใช่ เขาตกใจกลัวมาก เห่าหอนตอนดึกๆ เมื่อวานซืนกับเมื่อวานมีเสียงหมาเห่าตลอด ประมาณเที่ยงคืนก็เริ่มแล้ว แต่ละครั้งก็สามนาทีบ้าง ห้านาทีบ้าง อีกทั้งยังมีแค่ห้องพวกเขาเท่านั้นที่ได้ยิน! ไม่ใช่เสียงจากโทรทัศน์ด้วย แม่ฉันก็ได้ยิน เหม่ยเหวย ไม่งั้นก็ให้เขาไปขอโทษเถอะ”

“ไม่ได้ ให้เขาทนไปก่อน”

เสี่ยวเชี่ยนตัดสายทิ้งทันที แต่กลับเอาแต่คิดเรื่องเสียงหมาเห่า

ตึกโรงพยาบาลกลางมีตั้งหลายชั้น เย่ต้าเชียนพักอยู่ชั้นบน แล้วจะได้ยินเสียงหมาเห่าได้ยังไง?

เป็นไปไม่ได้ที่จะมีหมาขึ้นไป เสียงดังตอนดึกๆก็ไม่มีทางเป็นเสียงใครดูโทรทัศน์ ไม่เคยได้ยินว่ามีโทรทัศน์ที่เปิดแต่เสียงหมาเห่า อีกทั้งแต่ละครั้งยังสามนาทีบ้าง ห้านาทีบ้าง มีแค่ห้องเย่ต้าเชียนเท่านั้นที่ได้ยินด้วย น่าแปลกมาก

ประธานเชี่ยนไม่เชื่อเรื่องวิญญาณผีสาง เธอคิดว่ามีคนทำ ไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เย่ต้าเชียนไปก่อคดีไว้กับใครมาบ้าง ถึงได้ถูกตามมาล้างแค้น

ไม่ต้องสนหรอกว่าใคร และก็ไม่ต้องสนด้วยว่าเป็นผีหรือเปล่า ประธานเชี่ยนไม่มีทางสงสารคนเลวแบบนี้อยู่แล้ว และก็ขี้เกียจไปตามหาความจริงด้วย เอาให้สัตว์เดรัจฉานตัวนี้เป็นโรคจิตเภทไปเลยก็ยังน้อยไป

เรื่องนี้เสี่ยวเชี่ยนโยนมันไว้ข้างหลัง ไม่เก็บมาคิดอีก

“ดูซิ วันๆฉันยุ่งตั้งแต่เช้ายันเย็น เธอยังจะมาแสร้งทำตัวเป็นคนอกหักใส่ฉันอีก เป็นหญิงแกร่งชัดๆยังจะมาทำตัวอ่อนแอ จะไม่ให้คนเขาหมั่นไส้ได้ไง?” เสี่ยวเชี่ยนวางสายเสร็จก็หันไปบ่นกับสุ่ยเซียน

“เธอเป็นน้องฉันหรือเปล่าเนี่ย?” หัวใจของสุ่ยเซียนถูกเสี่ยวเชี่ยนทิ่มแทงครั้งแล้วครั้งเล่า

“ก็ใช่น่ะสิ ฉันผ่านขั้นตอนการยกน้ำชาให้พ่อเธออย่างเป็นทางการมาแล้วนะ!”

“ฉันเป็นแบบนี้อยู่นะ”

“สีหน้าของเธอที่กำลังเป็นทุกข์เพราะความรักอยู่นี้ มันกลับมาเติมเต็มความรู้สึกของฉัน ความรู้สึกแบบนี้มันเหมือนกับฉันนั่งกินเนื้ออย่างเอร็ดอร่อยอยู่ในร้านอาหาร แต่เธอยืนตากฝนต่อคิวอยู่ด้านนอกกระจก ฉันอิ่มจะตายแต่เธอกลับได้แต่ยืนมองฉันกิน ความรู้สึกสะใจมันยิ่งเห็นได้ชัดเมื่อนำมาเปรียบเทียบ คนเรามันมีความฟุ้งเฟ้อทางความรู้สึกด้วยกันทั้งนั้น ฉันเองก็เหมือนกัน ฉันนับวันจะยิ่งมีอารมณ์อย่างคนทั่วไป ต้องโทษเสี่ยวเฉียงที่ตามใจฉันจนเคยตัว”

“ตัดขาด” เป็นพี่น้องต่อไปไม่ได้แล้ว ไม่ปลอบใจแล้วยังมาอวดความรักอีก น่าโมโหที่สุด!

“อืม ตัดก็ตัด เธอโตแล้ว”

สุ่ยเซียนตกใจ “เธอพูดว่า…ตัด?”

“เธอส่งข้อความไปหาเขาแล้วไม่ใช่เหรอ? แล้วสีหน้าเจ็บปวดนี่มันอะไรกัน?” เสี่ยวเชี่ยนเชยคางสุ่ยเซียนขึ้นมา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงแบบท่านประธานใหญ่ “ผู้หญิงน่ะ ปากบอกว่าไม่ แต่ร่างกายมันซื่อสัตย์นะจ๊ะ~”

“อย่ามาทำให้เกลียดได้ไหม!” สุ่ยเซียนตีมือเสี่ยวเชี่ยน ถูกพูดแทงใจดำจนต้องเสมองไปทางอื่นไม่กล้าสบตาเสี่ยวเชี่ยน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน