แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 714

แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย – ตอนที่ 714 ภารกิจก็คือมาอยู่เป็นเพื่อนเมีย
“ล้ำ ล้ำมาก” สุ่ยเซียนรู้สึกนับถือเสี่ยวเชี่ยนจริงๆ

“ใครกล้าแตะต้องคนของฉันในอาณาเขตของฉัน ฉันก็จะเล่นงานด้วยวิธีเดียวกันกลับไป ไม่ว่าใครฉันก็ไม่ไว้หน้าทั้งนั้น”

อาเหม็ดยังคงแอบท่องในใจ ฉันไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น ช้าง ช้าง ช้าง น้องเคยเห็นช้างหรือเปล่า~

“เชี่ยนเอ๋อ จะไปไหนต่อ” สุ่ยเซียนถามเสี่ยวเชี่ยน เสี่ยวเชี่ยนโอบบ่าเธอ สมองของอาเหม็ดจินตนาการไปไกล…ก็ได้ เขาไม่เพียงแต่จะไม่ได้ยินอะไร ตอนนี้ยังไม่เห็นอะไรทั้งนั้นด้วย หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว~

“ไปเถอะ พวกเราไปหาที่ตกปลากันดีกว่า ตกเสร็จก็ไปย่างปลากัน—นี่ น้องชายที่มาจากตระกูลคาร์เตอร์ ไปซื้อเบ็ดตกปลากับอุปกรณ์ให้หน่อย แล้วก็เตาย่างด้วย ลืมไปสมองนายอาจคิดไม่ทัน ไปบอกร้านว่าเอาอุปกรณ์ย่างปลาครบชุดแค่นั้นแหละ”

อาเหม็ดมุมปากกระตุก “เวลาเรียกผมน้องชายไม่ต้องพูดชื่อตระกูลได้มะ”

“อ้อ งั้นน้องชายไปซื้อเตาย่างให้หน่อยสิคะ” เสี่ยวเชี่ยนทำมือไล่ อาเหม็ดจึงต้องกัดฟันเดินไปซื้อ

แม่งเอ๊ย ตั้งแต่เจอปีศาจตัวนี้ชีวิตไม่มีดีเลย ตอนที่ความลับของเขาแตกไม่เพียงแต่จะเดาตอนเริ่มไม่ได้ ตอนจบก็เดาไม่ได้เหมือนกัน ถ้ารู้ก่อนหน้านี้ว่าข้างตัวทังสุ่ยเซียนมีคนที่งัดข้อยากแบบนี้อยู่ด้วย เขาคงไม่เลือกทังสุ่ยเซียนเป็นเป้าหมายหรอก

เขาเงยหน้าถามฟ้าในใจ แต่ก็ต้องหยีตาเพราะแดดแรง…

“นี่น้องชาย ยังก่อไฟไม่ได้อีกเหรอ”

เสี่ยวเชี่ยนกับทังสุ่ยเซียนใส่หมวกนั่งตกปลาอยู่ที่บ่อ ในถังที่อยู่ข้างๆมีปลาอยู่จำนวนหนึ่งแล้ว ส่วนอาเหม็ดที่ตอนนี้ตกต่ำถึงขั้นถูกเรียกว่าน้องชายกำลังนั่งพัดเตาก่อไฟท่ามกลางแดดเปรี้ยง ควันที่ออกมาจากถ่านเล่นเอาเขาน้ำตาไหล

ฮือๆ เขาไม่อยากได้หญิงไม่เอาเงินของตระกูลทังแล้ว ตอนนี้กลับบ้านยังทันไหม

แน่นอนว่า…ไม่ทันแล้ว

“ตกปลาในบ่อไม่สร้างความภูมิใจเท่าไร มันง่ายเกินไป ไปตกที่ทะเลสนุกกว่า” สุ่ยเซียนเหวี่ยงเบ็ดขึ้นมา มีปลาติดเบ็ดแล้ว ปลาตัวใหญ่ที่อยู่ในถังล้วนเป็นฝีมือของเธอ

พอรู้สึกได้สายตาแห่งความไม่พอใจเธอจึงหันหน้าไป แล้วก็เห็นเสี่ยวเชี่ยนทำหน้าเหวี่ยงมองเธอด้วยความอิจฉา

“เชี่ยนเอ๋อ เธอยังตกไม่ได้อีกเหรอ”

สุ่ยเซียนนึกไม่ถึงว่าประธานเชี่ยนผู้เก่งทุกอย่างจะมีเรื่องที่ทำไม่ได้ด้วย

ตั้งแต่นั่งมาจนถึงตอนนี้ เสี่ยวเชี่ยนยังตกไม่ได้สักตัว อ้อ ไม่สิ เธอตกขึ้นมาด้วยตัวนึงแต่ขนาดเล็กกว่าฝ่ามือ ก็เลยปล่อยกลับไป

“จะต้องเป็นเพราะเบ็ดกับเหยื่อไม่ดีแน่ เหยื่อของฉันปลาอาจไม่ชอบกิน” ประธานเชี่ยนพูดอย่างเต็มปากเต็มคำ

“พวกเราไม่ได้ใช้เหยื่อเหมือนกันหรือไง” สุ่ยเซียนก็ไม่ได้อยากจะแฉเสี่ยวเชี่ยนหรอก แต่มันอดไม่ได้

“งั้นก็ตำแหน่งไม่ดี ย้ายที่”

สุ่ยเซียนแลกที่กับเสี่ยวเชี่ยน สักพักสุ่ยเซียนก็ตกปลาตะเพียนตัวใหญ่ได้อีก เธอเอาไปแกว่งให้เสี่ยวเชี่ยนดู ยังมีอะไรจะพูดอีกไหม

“อ๋อ เหยื่อของพวกเราน่ะเหมือนกัน เมื่อกี้ตอนฉันนั่งตรงนั้นฉันเอาเหยื่อล่อปลาให้แล้ว แต่เธอน่ะเป็นคนไปเก็บงาน” เสี่ยวเชี่ยนพูดมีเหตุผลจนสุ่ยเซียนเถียงไม่ได้

“เชี่ยนเอ๋อ อย่าได้มะ”

“ก็ได้ ฉันยอมรับว่าฉันไม่ถนัดเรื่องตกปลา” สายตาของเสี่ยวเชี่ยนเหลือบไปเห็นอาเหม็ดที่หน้าดำเพราะถูกสุมด้วยควันยิ้มเยาะเย้ยส่งมาให้ คล้ายกับกำลังบอกว่ามีวันนี้เหมือนกันเหรอ

“น้องชาย อย่าเพิ่งได้ใจไป ถึงเจ้จะไม่ถนัดตกปลา แต่นายก็ติดเตาไม่ได้เรื่องเหมือนกัน เร็วๆเข้า อยากจะจีบสุ่ยเซียนไม่ใช่เหรอ แค่จุดไฟยังเอาดีไม่ได้แล้วยังกล้าไปจีบสาวอีกเหรอ”

อาเหม็ดนั่งติดเตาจนควันสุมเต็มหัวแค่นี้ก็หงุดหงิดพอแล้ว ประธานเชี่ยนยังมาพูดจายั่วโมโหอีก เขารู้สึกเหมือนถูกหมิ่นเกียรติลูกผู้ชายอีกแล้ว

เขาเขวี้ยงพัดลงพื้น เอามือปาดหน้าหวังเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมา แต่หารู้ไม่ว่ากลายเป็นหน้าดำเพราะถ่านแทน ทำให้ตอนนี้หน้าตาเขาเหมือนคนเล่นงิ้วโดยที่ตัวเองไม่รู้

“จีบสาวกับติดเตามันเกี่ยวกันตรงไหน ผู้ชายที่ประสบความสำเร็จหลายคนก็ก่อไฟไม่เป็น พวกเราไม่ใช่คนยุคดึกดำบรรพ์เสียหน่อย” อาเหม็ดเถียงอย่างไม่ยอม