แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 737

พอคิดได้ว่าตัวเองเถียงสู้เสี่ยวเชี่ยนไม่ได้ หม่าลุ่ยจึงเบนสายตาไปที่พี่ใหญ่ หวังว่าพี่ใหญ่จะสั่งให้บอดี้การ์ดถอยไป

“พ่อแม่ผมชอบหลิวเหมยจริงๆ คนแก่สองคนเดินทางมาไกลก็เพื่อมาดูหลิวเหมย ผมอยากให้คุณให้โอกาสผมได้คุยกับหลิวเหมยอีกครั้ง ผมกลัวพ่อแม่ผมจะรับไม่ไหว”

เอาคนแก่มาอ้างอีกแล้ว มุกนี้ขนาดหลอกหลิวเหมยยังยาก ยังคิดจะเอามาใช้กับจิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างพี่ใหญ่

พี่ใหญ่พยักหน้า แล้วพูดกับหม่าลุ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“เดินทางมาไกลไม่ง่ายเลยจริงๆ เลิกกันทั้งทีก็เกรงใจถ้าจะให้กลับไปตัวเปล่า เสี่ยวเชี่ยนเธอว่าเอาไงดี”

“งั้นเอาแบบนี้ เพื่อเป็นการชดเชยให้พวกคุณที่มากันตั้งไกล วันนี้พวกคุณถูกใจห้องไหนพี่ใหญ่ลดให้เลย5%”

พี่ใหญ่แอบขำในใจ เชี่ยนเอ๋อนี่แสบจริง ถ้าครอบครัวหม่ามีเงินซื้อคงไม่ต้องหวังกับหลิวเหมยหรอก

นี่มันเท่ากับเอาเนื้อไปล่อหมา หลังจากนั้นก็เอาโยนลงพื้นแล้วเอาเท้าขยี้ โยนทิ้งดีกว่าให้ เอาให้ลงแดงตายไปเลย

สำหรับไอเดียนี้ของเสี่ยวเชี่ยน พี่ใหญ่อยากตะโกนออกไปว่า ทำได้เยี่ยม

บางครั้งประธานเชี่ยนก็รู้สึกนับถือในความหน้าหนาของคนบางคน อย่างเช่นหม่าลุ่ย

หลิวเหมยพูดชัดเจนขนาดนี้แล้ว ถ้าเขาทำตัวหยิ่งในศักดิ์ศรีแบบที่แล้วๆมาก็ควรจะหันหลังเดินออกไป

แต่เขากลับไม่ไป บอดี้การ์ดของพี่ใหญ่ขวางเขาไว้ไม่ให้ไปหาหลิวเหมยกับฟู่กุ้ย เขาไม่กล้าหือกับพี่ใหญ่

พี่ใหญ่ไม่อยากเสียเวลากับคนแบบนี้นาน เขาได้ข่าวเม้าท์ที่จะเอาไปรายงานเมียเพียงพอแล้ว จึงหันไปพูดกับเสี่ยวเชี่ยนโดยไม่สนใจหม่าลุ่ย

“ทางนี้เธอจัดการไปแล้วกัน พี่ไปเจอหัวหน้าสำนักวางแผนก่อน”

เสี่ยวเชี่ยนพยักหน้า พี่ใหญ่สั่งให้บอดี้การ์ดอยู่ช่วยแล้วเดินออกไป เสี่ยวเชี่ยนหันไปพูดกับหม่าลุ่ยพลางมองด้วยสายตาดูถูก

“หลิวเหมยของเราเป็นคนขี้ใจอ่อน ในมุมของศาสตร์การทำนายโชคชะตา ผู้หญิงที่ขี้ใจอ่อนจะเป็นที่ถูกใจของผู้ชาย ดูจากตอนนี้ก็ท่าจะจริง ผู้หญิงดีๆมีแต่คนอยากได้ คุณไม่รู้จักรักษาไว้เดี๋ยวก็มีคนมาแย่งไปแน่นอน”

“คุณนายสี่ครับ ให้ผมเตะออกไปไหมครับ” บอดี้การ์ดถามเสี่ยวเชี่ยนอย่างเคารพ

เขาอยู่กับบอสใหญ่มาหลายปี รู้ว่าผู้หญิงที่ร้ายกาจคนนี้เป็นสะใภ้คนที่สี่ของตระกูลอวี๋ บอสให้เกียรติเธอเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงเกรงใจเสี่ยวเชี่ยนสุดๆ

ความเกรงใจแบบนี้กลับมีความหมายอื่นในสายตาของหม่าลุ่ย

คุณนายสี่เหรอ…ผู้หญิงคนนี้เป็นเมียน้อยลำดับที่สี่

“ไม่ต้องเตะหรอก เขาเป็นแขก พวกเราทำธุรกิจ ถ้าเขาอยากอยู่ก็ปล่อยเขา แต่อย่าให้เขากับครอบครัวมารบกวนพวกเราเป็นพอ” เสี่ยวเชี่ยนหันไปพูดกับหม่าลุ่ยด้วยน้ำเสียงและท่าทางดุจนางพญา

“ฉันจะให้คุณเห็นกับตาว่าคุณได้สูญเสียอะไรไปบ้าง”

คนบางคนพลาดแล้วก็พลาดเลยตลอดชีวิต ประธานเชี่ยนต้องการทรมานหม่าลุ่ย อยากให้เขาต้องเสียใจในสิ่งที่ตัวเองทำไปตลอดชีวิต จะไม่มีใครสามารถเล่นกับความรู้สึกของคนรอบตัวประธานเชี่ยนได้ตราบใดที่ประธานเชี่ยนยังอยู่ ไม่มีวัน

เสี่ยวเชี่ยนเดินจากไปสวยๆ เดี๋ยวจะจับรางวัลแล้ว เธอต้องไปรับรางวัลใหญ่

บอดี้การ์ดเตือนหม่าลุ่ยด้วยความหวังดี “ถ้าผมเป็นคุณ ผมจะรีบพาครอบครัวออกจากที่นี่ อย่าหาเรื่องคุณนายสี่เลยดีกว่า”

“ผมไม่ไป” หม่าลุ่ยยังไม่ยอม เขาไม่เชื่อหรอกว่ากับอีแค่ ‘คุณนายสี่’ จะพรากความรักสองปีของเขาได้ เขาจะอยู่ต่อเพื่อพยายามเป็นครั้งสุดท้าย เขาต้องรั้งเงินของหลิวเหมยเอาไว้ได้แน่

ไม่ถูกสิ รั้งหัวใจของหลิวเหมยเอาไว้ได้แน่

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน