อวี๋หมิงหลางกับเหยียนอวี้เพิ่งเดินเข้าบ้านปิดประตู ก็ได้ยินเสียงมีคนมาเคาะประตูทันที เขาจึงพาเหยียนอวี้หลบเข้าห้องเสี่ยวเชี่ยนแล้วส่งสัญญาณให้เสี่ยวเชี่ยนไปเปิดประตู
“มีธุระอะไรคะ” เสี่ยวเชี่ยนถามอาข่าที่ยืนอยู่หน้าประตู
“เมื่อกี้ตอนฉันนอนอยู่เหมือนจะได้ยินเสียงดังมากจากบ้านคุณเลยมาดูหน่อย พวกคุณยังโอเคอยู่ใช่ไหมคะ” อาข่าดูท่าทางไม่มีอะไรผิดปกติ เธอถามพร้อมยิ้มกว้าง
“ใช่ค่ะ น้องสาวฉันเพิ่งซื้อเครื่องสร้างเสียงรบกวนมา เขาเพิ่งเลิกกับแฟน อยากแก้แค้นเลยไปซื้อของแบบนี้มากะว่าจะเอาไปติดกำแพงบ้านแฟนเก่า เมื่อกี้ก็เลยลองทดสอบดู ขอโทษด้วยนะคะที่รบกวนเวลานอน”
อาข่ามุมปากกระตุก “ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไรกันก็ดีแล้วค่ะ งั้นก็พรุ่งนี้เจอกันที่มหาลัยนะคะ รีบพักผ่อนเถอะค่ะ”
“ฝันดีค่ะ”
เสี่ยวเชี่ยนกลับไปที่ห้องนอน แล้วเขียนข้อความลงบนกระดาษส่งให้อวี๋หมิงหลาง เธอเขียนว่า ‘เขาได้ยินฉันพูด ไม่เหมือนคนหูมีปัญหาเลย’
อวี๋หมิงหลางยิ้มมุมปาก เขาเข้าใจภาษาปาก คนข้างบ้านที่มีความสามารถขั้นสูงคนนั้นก็คงจะเข้าใจด้วย ผู้หญิงคนนี้ฉลาดไม่เบา จงใจเคาะประตูให้เสี่ยวเชี่ยนเห็นว่าหูตัวเองไม่ได้รับผลกระทบอะไร
อาข่ากลับเข้าห้องตัวเอง เรื่องแรกที่ทำก็คือกวาดสายตามองห้องรกๆไปทั่วห้อง ถึงห้องของเธอจะรก แต่แม้แต่ตำแหน่งก้อนกระดาษที่อยู่บนพื้นเธอก็ยังจำได้อย่างชัดเจน ถ้ามีคนเข้ามาในห้องเธอก็ต้องรู้ได้ ข้าวของไม่มีการแตะต้อง อาข่ามองไปที่ประตูห้องนอนตัวเองอย่างระแวง เส้นผมยังอยู่
ฮู่ว ตกใจหมดเลย
อาข่าเอามือตบหน้าอก ส่งข้อความหาบอสตัวเองเพื่อรายงานความเป็นไปของเสี่ยวเชี่ยนในวันนี้ และยังเน้นด้วยว่าตอนนี้เสี่ยวเชี่ยนปลอดภัยดี อ้อจริงสิ
อาข่ามองอัลบั้มรูปประมูลที่อยู่บนโต๊ะแล้วพิมพ์เพิ่มไปว่า ฉันได้ยินว่าดูเหมือนเธอจะชอบผลงานของเจิ้งป่านเฉียว บอสจะไปร่วมงานประมูลไม่ใช่เหรอคะ ซื้อให้เธอสักรูปเธอจะต้องดีใจแน่นอน
พอทำทุกอย่างเสร็จอาข่าถึงเอนตัวลงบนเตียงแล้วนวดหู
แสบแก้วหูเป็นบ้า ตอนนี้ยังก้องอยู่ในหัวอยู่เลย โชคดีที่เธอเป็นภาษาปาก ไม่อย่างนั้นคงถูกจับได้แล้วว่าใช้เครื่องดักฟัง
อวี๋หมิงหลางให้เหยียนอวี้กลับไป ส่วนตัวเองนั่งส่งข้อความอยู่บนเตียง ภายในช่วงเวลาไม่กี่วินาทีเมื่อครู่นอกจากเขาจะแน่ใจแล้วว่าอาข่าดักฟังเสี่ยวเชี่ยน เขายังเห็นอัลบั้มภาพเล่มนั้น เซ้นส์ของเขาบอกว่ามันมีประโยชน์ เขาจะหาคนไปสืบเรื่องเกี่ยวกับงานประมูลนั่น ที่นั่นอาจมีข้อมูลที่เขาต้องการ
ถึงแม้อวี๋หมิงหลางจะสงสัยว่าสาวผมทองคนนั้นอาจเป็นคนที่อาเหม็ดส่งมา แต่เซ้นส์เรื่องการระวังตัวของเขาได้ทำให้เขาพิมพ์ข้อความเพิ่มลงไปอีก
เอารายชื่อคนที่เข้าร่วมงานประมูลปลายเดือนที่จัดที่ประเทศMส่งให้ผมด้วย
เสี่ยวเชี่ยนแปะแผ่นประคบร้อนที่ท้อง นอนบนเตียงเอามือค่อยๆยื่นไปที่น้ำเย็นที่อยู่หัวเตียง อวี๋หมิงหลางจ้องโทรศัพท์เพื่อรอข้อความตอบกลับ เขารู้สึกได้ว่ามนุษย์รอบเดือนบางคนแถวนี้กำลังทำตัวเจ้าเล่ห์ เขาจึงลุกเอาน้ำไปเก็บในตู้เย็น เสี่ยวเชี่ยนได้ยินเสียงเขาทำอะไรกุกกักด้านนอก คล้ายกับกำลังต้มน้ำ
ทุเรศที่สุดผู้ชายที่ให้กินแต่น้ำอุ่น…
เขาต้มน้ำอยู่ด้านนอก โทรศัพท์มือถือดังเสี่ยวเชี่ยนจึงกดดู รายชื่อยาวเป็นหางว่าวก็ปรากฏ
เสี่ยวเชี่ยนรู้สึกคุ้นๆชื่อคนส่ง เหมือนจะเป็นเพื่อนนักเรียนสักคนของอวี๋หมิงหลาง ตอนนี้ทำงานอยู่ในประเทศมหาอำนาจ เป๊ะมากเรื่องข้อมูลแบบนี้ ถึงเสี่ยวเฉียงจะอยู่ในค่ายทหารแต่เขาก็มีเครือข่ายเยอะ จุดนี้เสี่ยวเชี่ยนนับถือเขามาก
อวี๋หมิงหลางยกน้ำตาลทรายแดงที่ชงมาอย่างดีกลับเข้ามา “มีเขาไหม”
“ไม่มี…ดูเหมือนส่วนใหญ่จะเป็นคนจีน” เสี่ยวเชี่ยนไม่เห็นชื่อคนที่เหมือนมาจากบ้านเดียวกับอาเหม็ด คนทางนั้นชื่อยาวมาก สังเกตเห็นง่าย


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย