แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 887

“นั่นก็อีกคนแสบพอกัน เราสองคนน่ะมันหนูกับงูรังเดียวกันชัดๆ วันๆหาแต่เรื่องปวดหัวมาให้” ตอนนี้แม่อวี๋กำลังปวดหัวเรื่องหาคู่ให้ลูกสาวตัวเอง เป็นผู้หญิงหน้าที่การงานฐานะครอบครัวก็ดี แต่ทำไมอายุป่านนี้แล้วยังไม่มีแฟน?

“งูกับหนู ตัวหนึ่งเป็นสัตว์เลื้อยคลาน อีกตัวเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ถ้าดูจากเรื่องพันธุกรรมแล้วไม่มีทางจะมาอยู่รังเดียวกันได้ พ่อจะมียีนสองแบบได้ยังไง…แม่ อย่าตีผมต่อหน้าเมียสิ”

เสี่ยวเฉียงรีบไปหลบหลังเสี่ยวเชี่ยน แม่อวี๋ถึงได้ชักมือกลับ

ไอ้ตัวแสบ ไม่มีอะไรไม่กล้าพูดเลยนะ

“แม่ค่ะ ตอนที่แม่ท้องพี่รอง อารมณ์ไม่ดีบ่อยๆหรือมักมีเรื่องไม่สบายใจไหมคะ?” เสี่ยวเชี่ยนถามอีก

พี่รองตกเป็นเป้าโจมตีเสียอย่างนั้น เขาเงยหน้าด้วยความสงสัย เกี่ยวอะไรกับเขาด้วย?

ต้าอีเองก็มองเสี่ยวเชี่ยน

“พอหนูพูดขึ้นมาแม่ถึงได้นึกออก ตอนที่ท้องพี่รองน่ะ อาหญิงชอบยั่วโมโหแม่บ่อยๆ ช่วงนั้นแม่สะสมความโกรธไม่น้อยเลยล่ะ”

อาหญิงของอวี๋หมิงหลางตอนนี้ทำตัวเรียบร้อยลงไปมากหลังจากที่ถูกเสี่ยวเชี่ยนจัดการไป ถึงจะยังชอบทำตัวเป็นป้ามหาภัย แต่ก็ไม่กล้ามายุ่งกับครอบครัวของพี่ชายเท่าไรแล้ว ยังหวั่นเกรงเสี่ยวเชี่ยนอยู่

“กะแล้วเชียว”

เสี่ยวเชี่ยนไม่รู้สึกแปลกใจเลยสักนิด

“ทำไมหนูถามเรื่องนี้ล่ะจ๊ะ?” แม่อวี๋ถามเสี่ยวเชี่ยน

“หนูนึกถึงรายงานผลสำรวจของต่างประเทศที่หนูเคยอ่านก่อนหน้านี้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างหญิงตั้งครรภ์กับลูกค่ะ ผลวิจัยบอกว่า ผู้หญิงท้องส่วนหนึ่งหากสภาพอารมณ์ตอนตั้งครรภ์ไม่โอเคจะส่งผลต่อนิสัยของลูก ถึงจะไม่ใช่ร้อยเปอร์เซ็นต์ เป็นแค่ความเป็นไปได้ แต่เรื่องการดูแลสภาพจิตใจของคนท้องนั้นเป็นเรื่องสำคัญมากค่ะ ผู้ชายหลายคนต่างคิดว่าผู้หญิงพอท้องแล้วก็ชอบเอาแต่ใจ เลยพลอยรำคาญผู้หญิงท้องไปด้วย…”

อวี๋หมิงหลางรีบยกมือทำสีหน้าบ้องแบ๊ว

“คุณยังไม่มีไม่ใช่เหรอ? อีกอย่างจะตอนไหนผมก็ไม่กล้ารำคาญคุณทั้งนั้น”

นี่เป็นฮองเฮาของบ้านเขา มีแค่เธอเท่านั้นที่รังแกเขาได้ สร้างเงื่อนไขที่ไม่เป็นธรรมได้ เขากล้าขัดขืนที่ไหนล่ะ

“ฉันก็แค่ยกตัวอย่างให้นายเตรียมใจไว้ก่อน ผู้หญิงพอท้องขึ้นมานิสัยกับอารมณ์จะเปลี่ยนไป คนที่ปกติใจเย็นอย่างเช่นฉันก็อาจกลายเป็นคนอารมณ์เสียง่ายพอมีลูก คนที่เคยใจดีอย่างเช่นต้าอีพอตั้งท้องก็อาจกลายเป็นคนจิตใจเปราะบางเอะอะก็ร้องไห้ คนที่เป็นสามีไม่ต้องหาเหตุผลอะไรมาพูดกับคนท้องทั้งนั้น ไม่มีเหตุผลอะไรน่าฟังหรอก คอยเอาอกเอาใจเป็นพอ การเปลี่ยนแปลงที่มีสาเหตุจากฮอร์โมนใช่ว่าใครก็ควบคุมได้ ถ้าเก่งนักผู้ชายอย่างพวกนายก็ลองมาอุ้มท้องที่ต้องคอยทะนุถนอมนี่สักสิบเดือนดูสิ”

“พูดอย่างกับว่าตอนนี้คุณไม่อารมณ์เสียง่ายอย่างนั้นแหละ…” เสี่ยวเฉียงบ่นพึมพำเสียงเบา

ผู้หญิงคนนี้ พอไม่ถูกใจก็หยิก ตบ ถีบ บางครั้งพอโมโหมากๆแม้แต่เสี่ยวเฉียงน้อยก็กล้าถีบ โชคดีที่เขาไหวตัวทัน เลยยังปกป้องเสี่ยวเฉียงน้อยเอาไว้ได้

“ว่าไงนะ?” เสี่ยวเชี่ยนยิ้มอย่างอ่อนโยน

อวี๋หมิงหลางรีบนั่งตัวตรง “เมียจ๋ากินอีกไหมจ๊ะ?”

เสี่ยวเชี่ยนกวาดตามองเขา ความหมายคือ ฝากไว้ก่อนเถอะ

พี่รองกับต้าอีฟังที่เสี่ยวเชี่ยนพูดแล้วก็ทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร ทั้งที่จริงคำพูดที่ดูเหมือนกระทบพวกเขานี้ ทั้งสองคนฟังแล้วก็มีปฏิกิริยาต่างกัน

ต้าอีรีบลองทำอารมณ์ให้เป็นปกติ ไม่ให้ตัวเองหดหู่ ถ้าเธอเกิดท้องจริงจะให้ลูกได้รับผลกระทบไม่ได้

ส่วนพี่รองคิ้วขมวดอยู่นาน ในที่สุดก็เอ่ยปากพูด ทำให้อีกสี่คนที่เหลือถึงกับนั่งลุ้น

“พี่…”

เสี่ยวเฉียงพูดในใจ รีบโอ๋เมียสิวะพี่ ขนาดเรื่องนี้เสี่ยวเฉียงยังดูออก

ขณะที่ทุกคนในบ้านกำลังดีใจเรื่องที่ต้าอีอาจท้อง แต่พี่กลับทำหน้านิ่ง ใครเห็นแล้วไม่ใจแป้วบ้าง? คนเป็นน้องชายยังทนดูไม่ไหวเลย

“นิสัยพี่ มันมีปัญหาตรงไหนเหรอ?” ประเด็นสำคัญที่พี่รองคิดคือเรื่องนี้

โวะ เสี่ยวเฉียงหมดแรง เสี่ยวเชี่ยนถึงกับกุมขมับ พี่รองนี่ช่าง…

พี่รองไม่คิดว่าตัวเองไม่ปกติตรงไหน แถมยังจริงจังกับการแก้คำพูดของเสี่ยวเชี่ยนด้วย

“พี่ไม่ได้มีปัญหาเรื่องนิสัยแบบที่เธอว่ามาเลยแม้แต่น้อย ทุกปีหน่วยงานพี่จะมีให้ทำแบบทดสอบจิตวิทยา สภาพจิตใจพี่แข็งแรงมาก”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน