แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 918

“ย้ายจากกองทัพไปมีแต่หน่วยงานที่อยากได้ตัว ถ้าไม่เชื่อไว้มีเวลาให้พี่พาไปดูที่หน่วยปฏิบัติการพิเศษของตำรวจไหมล่ะ? หลายคนเคยเป็นทหารมาก่อน” อวี๋หมิงหลางพูดไม่หมด ตำรวจพวกนั้นล้วนเคยเป็นทหารที่มากฝีมือ ทหารธรรมดามีเหรอจะย้ายได้?

สอบเข้าโรงเรียนทหารไม่ได้ทุกอย่างก็จบ แต่เรื่องพวกนี้เขาเลือกที่จะปิดบังไว้

“เป็นทหารเหนื่อยมากเลยไม่ใช่เหรอ?” ต้าหลงติดกับอย่างซื่อๆ

“มีพี่อยู่ทั้งคน” พูดไปแค่ครึ่งเดียว มีพี่อยู่ทั้งคน เหนื่อยกว่าเดิมแน่

“เชื่อได้เปล่าพี่?”

“มีพี่อยู่จะกลัวไร” อวี๋หมิงหลางหลอกเด็กอีกแล้ว

เด็กคนนี้อยากใช้เส้นมากไม่ใช่เหรอ หลอกให้เข้าไปก่อน เอาไปหลอกคราบสักหนึ่งชั้น ปรับทัศนคติเสียใหม่ เอาให้เหนื่อยตายไปเลย!

ต้าหลงก็แค่ยังเด็กเกินไป ขาดประสบการณ์การใช้ชีวิตในสังคม ยกนู่นนี่มาอ้างหน่อยก็เชื่อแล้ว

เสี่ยวเฉียงหลอกต้าหลงจนหลงกล ต้าหลงดื่มเบียร์หมดแก้วก็หน้าแดงก่ำ สายตาดูฮึกเหิมกล้าหาญขึ้นมาทันที

“พี่เขยวางใจได้ ถ้าอีกหน่อยผมไปได้สวย ผมไม่ลืมพี่กับพี่สาวผมแน่นอน!”

“อืม พี่จะรอวันนั้น”

“งั้นเราตกลงกันแล้วนะ ถ้าคะแนนผมถึงแค่เข้าเรียนสายอาชีพผมจะพักการเรียนไว้แล้วไปเป็นทหาร พี่เขย ช่วยผมเลือกที่ดีๆหน่อยนะ เอาแบบที่ไม่ทรมานมาก ผมไม่อยากเหนื่อย”

“ดูจากพื้นที่ตามทะเบียนบ้านของนายมีค่ายทหารดีๆพอดี ถึงตอนนั้นนายไปที่นั่นรับรองไม่มีปัญหา ไม่เหนื่อย” ไม่เหนื่อยที่ไหนกันเล่า!

“แล้วทหารที่พี่ว่าเป็นทหารแบบไหนเหรอ ทหารราบ ทหารปืนใหญ่ หรือทำงานหลังบ้าน?”

ต้าหลงไม่ค่อยรู้เรื่องพวกนี้ แค่เคยได้ยินคนพูดถึง

“ถึงตอนนั้นนายก็จะรู้เอง มันเหมาะกับนายมากๆ”

ต้าหลงเห็นพี่เขยยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ก็หลงกลเชื่อหมดใจ

รอจนถึงวันที่เขาแบกพลั่วเดินขึ้นเขาตะโกนเรียกฟ้าเรียกดินมีแต่ความเงียบตอบกลับ พบว่าตัวเองถูกพี่เขยหลอก ถึงตอนนั้นก็สายไปเสียแล้ว

เสี่ยวเฉียงเลือกทหารหน่วยที่เหนื่อยที่สุดให้เขา ใช้เส้นสายบ้าบออะไร ไม่อยากได้สิ่งไหนก็ต้องโดนสิ่งนั้น ตอนที่ต้าหลงเหนื่อยขั้นสุด สุดท้ายเขาก็จะเข้าใจคำพูดของอวี๋หมิงหลางในตอนนั้น ใครใช้ให้เขาไม่รู้จักพี่เขยดีพอล่ะ

เขาจะได้เข้าใจเสียทีว่าอวี๋หมิงหลางก็คือหมาป่าในคราบลูกแกะ!

ยิ้มอ่อนโยนบ้าบออะไร มีพี่อยู่ทั้งคนกับผีสิ โกหกทั้งนั้น คน หลอก ลวง!

แน่นอนว่า นั่นเป็นเรื่องในภายหลัง ต้าหลงในตอนนี้พลังเต็มเปี่ยม จิตใจพร้อมสู้เต็มที่ ดื่มเบียร์แก้วแล้วแก้วเล่า สุดท้ายเมาจนคอพับ เขาจำได้แค่ว่าพี่เขยหามเขากลับบ้าน

พี่เขยเป็นคนที่พึ่งพาได้จริงๆ ต้าหลงที่กำลังเมาคิด

เรื่องราวแห่งความทุกข์ทรมานของต้าหลงเริ่มต้นที่เบียร์ไม่กี่แก้วนี้ อวี๋หมิงหลางมองน้องเมียที่เมาจนสลบไปพลางพูดพึมพำกับเงาของพวกเขาทั้งสองคน

“เด็กโง่เอ๊ย พึ่งฟ้า พึ่งดิน พึ่งเส้นสายยังไม่สู้พึ่งตัวเอง มีทางลัดที่ไหนกัน ทุกอย่างล้วนต้องต่อสู้ด้วยตัวเอง หวังว่านายจะเก่งขึ้นในเร็ววันนะ แล้วนายจะเข้าใจความลำบากของพี่สาวตัวเอง…”

ตอนเสี่ยวเชี่ยนตื่นอวี๋หมิงหลางก็ไม่อยู่บ้านแล้ว เจี่ยซิ่วฟางบอกว่าเสี่ยวเฉียงอาจไปตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง แถมยังทำอาหารเช้าไว้ให้คนในบ้านด้วย

พอกินอาหารเช้าเสร็จเสี่ยวเชี่ยนเตรียมจะพาต้าหลงไปดูสนามสอบเพื่อทำความคุ้นเคยแต่ก็มีคนมาเคาะประตูเสียก่อน

เจี่ยซิ่วฟางเปิดประตูก็เห็นพ่อลูกอ่อนที่อยู่บ้านตรงข้ามหิ้วผลไม้ยืนอยู่หน้าบ้าน

“โอ๊ะ! เกิดอะไรขึ้น!” เจี่ยซิ่วฟางทำตัวไม่ถูก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน