แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 940

เสี่ยวเชี่ยนตกใจที่ปลายสายพูดออกมาตรงๆแบบนี้

สมองของเธอยังตั้งรับไม่ทัน

วิธีโจมตีที่มาถึงก็ใช้ท่าไม้ตายไม่ได้มีเธอแค่คนเดียว?

วิธีที่มาถึงก็ปักมีดของอีกฝ่ายทำให้สมองประธานเชี่ยนว่างเปล่าไปชั่วขณะ ทำได้แค่ถามออกไปตามสัญชาตญาณ

“นายเป็นใคร? ต้องการอะไร?”

“ผมก็เป็นแค่นักสะกดจิตที่ควบคู่กับการเป็นหมอประสาทไปด้วย อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะครับ ผมเป็นคนจิตใจดี”

“คนจิตใจดีแต่ทำกับเพื่อนฉันแบบนั้นเนี่ยนะ? นายสะกดจิตอะไรเพื่อนฉัน?!”

“ผมเป็นคนจิตใจดีจริงๆนะครับ นั่นมันก็แค่งาน ผมไม่ได้มีเจตนาไม่ดีกับคุณหรือแม้แต่กับเพื่อนคุณเลย เพียงแต่ใครจะต้านทานอำนาจของเงินไหว งานของคุณคือรักษาคนไข้ งานของผมคือสะกดจิตคน อาชีพมันบังคับ ผมไม่เคยประสงค์ร้ายกับใคร ก็แค่ผมรักเงินมากกว่า”

“แล้วนายมาบอกฉันทำไม?”

“สงสัยเพราะถูกชะตามั้งครับ เห็นแก่ที่ผมบอกความจริงกับคุณ คุณช่วยบอกผมได้ไหมว่า คุณสั่งสอนผู้เลื่อมใสในลัทธิเชี่ยนของคุณยังไง? ผมประสบความสำเร็จในการสะกดจิตมาตั้งหลายครั้ง คุณเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ทำให้การสะกดจิตของผมล้มเหลว ผมเลยสนใจคุณ”

เป็นครั้งแรกที่ฮวาหลีเจอเหตุการณ์แบบนี้ เขาไม่เคยล้มเหลวเลยสักครั้ง แต่เสี่ยวเชี่ยนมาทำลายสถิติของเขา และทำให้เขาเกิดความรู้สึกสนใจได้สำเร็จ

“อ้อ สนใจฉันงั้นเหรอ? งั้นเรามาเจอกันหน่อยสิ คุยเรื่องวิชาหน่อยเป็นไง?” น้ำเสียงของเสี่ยวเชี่ยนราบเรียบมาก

ปลายสายแสยะยิ้ม “ผมไม่ไปเจอคุณหรอก ผมเคยวิเคราะห์ตัวตนของคุณ ถ้าผมกล้าไปเจอคุณ คุณก็จะให้บรรดาผู้เลื่อมใสในลัทธิเชี่ยนของคุณมาอัดผมจนหัวร้างข้างแตก”

ก็ยังมีสมอง! หลอกล่อไอ้หมอนี่ออกมาไม่ได้ เสี่ยวเชี่ยนไม่สบอารมณ์เท่าไร

“งั้นช่วงนี้ก็อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าแล้วกัน สิ่งที่นายทำกับเพื่อนฉัน ฉันไม่มีทางลืม”

ความหมายคือ เก่งนักก็หนีให้ได้ตลอดชาติ! ไม่อย่างนั้นถ้าฉันเจอนายเละแน่!

“พูดถึงเพื่อนคุณ ผมสงสัยจริงๆนะว่าคุณทำอะไรกับเขา ผมศึกษาพฤติกรรมของสืออวี้ตั้งแต่เล็กจนโตมาอย่างดี พูดตามตรง ถึงผู้หญิงคนนี้จะไม่โง่แต่กลับไร้เดียงสาเกินไป สภาพจิตใจของเขาถูกสะกดจิตได้ง่ายอยู่แล้ว ในสายตาของผมจับคนแบบนี้ใส่ละครตบตีในวังอยู่ได้ไม่ถึงสามตอนหรอก”

มู่ฮวาหลีเงียบไป แล้วพูดต่อด้วยความสงสัย

“แต่ผมพบว่าหลังจากเขาได้เจอคุณในมหาวิทยาลัย หลังจากที่พวกคุณสองคนหายไปด้วยกันระยะหนึ่ง พอกลับมาดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนไปกลายเป็นอีกคน แต่สิ่งที่ผมไม่เข้าใจก็คือ ถึงเขาจะเปลี่ยนไปผมก็ยังสามารถสะกดจิตเขาได้อยู่ดี คุณกลับใช้เวลาแค่คืนเดียวเปลี่ยนแปลงสถานการณ์…หรือคุณเป็นศิษย์อาจารย์คนอื่นด้วย?”

“อยากรู้ก็ออกมาเจอสิ อย่าทำตัวเป็นเต่าหดหัวอยู่ในกระดอง!” เสี่ยวเชี่ยนควันแทบออกหูแล้ว

เธอปกป้องเพื่อน นอกจากเธอแล้วใครก็ห้ามมาวิจารณ์เพื่อนของเธอ ตานี้พูดจาเหมือนสืออวี้โง่มาก ประธานเชี่ยนอยากจะฆ่าให้ตาย

“ไอ๊หยา เด็กน้อยอย่าโกรธไปเลยน่า ก็ได้ผมยอมรับ คุณเป็นคนแรกที่ฝีมือเท่าเทียมกับผม ตานี้พวกเราเสมอกัน ด้วยความเคารพนะครับคุณคู่ต่อสู้ฝีมือดี ผมจะเตือนคุณไว้ ไม่ว่าเวลาไหนก็ห้ามลืมหน้าที่การงานของตัวเอง อย่าลืมความตั้งใจแรก”

ถูกผู้ชายที่ไหนไม่รู้สั่งสอน ความรู้สึกนี้มันน่าหงุดหงิดจริงๆ

“ฉันก็ขอเตือนนายด้วยความหวังดีนะ ฉันไม่มีทางปล่อยนายแน่” เสี่ยวเชี่ยนพยายามอดกลั้นความโกรธ

เธอไม่สนหรอกว่าตานี่รับเงินทำงานให้คนอื่นหรือเปล่า แต่คำพูดของเขาได้หมิ่นเกียรติของประธานเชี่ยน เธออยากจะลากคอหมอนี่มาอัดให้หนำใจเสียจริงๆ

“ดูสิ คนรอบตัวคุณมีแต่ชอบใช้กำลัง มันเลยทำให้คุณลืมความตั้งใจแรก ถ้าบอกว่าการใช้กำลังเป็นอาวุธของคนนอกวงการที่สมองใช้การได้ไม่ดีล่ะก็ งั้นคุณในฐานะที่เป็นหมอประสาทไม่ยิ่งควรใช้วิธีของพวกเราแก้ปัญหาเหรอ?”

โวะ!

เสี่ยวเชี่ยนเกือบกระอักเลือด

นี่เธอถูกศัตรูสั่งสอน?

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน