“หมอเฉิน ผมมาหาหมอเฉินเพราะอยากจะ—” พ่อฉิวฉิวยังไม่ทันจะพูดจบเสี่ยวเชี่ยนก็ทำพฤติกรรมชวนให้ตกใจ เธอวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว เสี่ยวเฉียงเองก็ไม่รอช้า เห็นเธอเผ่นก็เผ่นบ้าง ทั้งสองคนรีบวิ่งไปที่รถแล้วสตาร์ทเครื่องออกทันที
พอพ่อฉิวฉิววิ่งตามมา ประธานเชี่ยนเหลือเพียงควันจากท่อไอเสียรถไว้ให้ดูต่างหน้า
พ่อฉิวฉิวมองตามรถของทั้งสองคนไปด้วยความกลุ้มใจ กว่าเขาจะได้ที่อยู่บ้านของเสี่ยวเชี่ยนมาไม่ใช่เรื่องง่ายๆ หอบหิ้วข้าวของมามากมายเพื่อขอร้อง แต่ปรากฏว่าเธอกลับหนีไปเสียอย่างนั้น
หลังจากเสี่ยวเชี่ยนขึ้นรถไปแล้วก็รีบโทรหาแม่
“แม่ เดี๋ยวถ้ามีคนไปเคาะประตูถามว่าใช่บ้านเฉินเสี่ยวเชี่ยนหรือเปล่า แม่บอกไปเลยนะว่าบ้านนี้ไม่มีคนชื่อนี้ ให้เขาขึ้นไปเคาะบ้านข้างบน”
“เชี่ยนเอ๋อ ใครเหรอ?”
“คนไม่สำคัญ”
“แต่ว่าบ้านข้างบนมีแค่ยายบ้านอาหลิวที่เป็นโรคสมองฝ่ออยู่คนเดียวนะ เขาจะคุยกันรู้เรื่องเหรอ?” เจี่ยซิ่วฟางไม่รู้ว่าลูกสาวตัวเองมีความแค้นอะไรกับคนๆนั้น ทำไมถึงได้ไล่ให้ไปข้างบน?
เพื่อนบ้านที่อยู่ชั้นบนเป็นยายสมองฝ่อ สมองของหญิงชราใช้การได้ไม่ค่อยดีแล้ว แต่เป็นคนชอบบ่น ถ้าใครได้ลองหลงเข้าไปคุยกับแกล่ะก็ ต้องฟังยาว แถมยังพูดซ้ำไปซ้ำมา
“แม่ รู้ใช่ไหมว่าหน้าที่การงานของเสี่ยวเฉียงค่อนข้างพิเศษ?” เสี่ยวเชี่ยนเริ่มขุดหลุมดักแม่ตัวเอง
“รู้สิ จนถึงตอนนี้แกยังไม่เคยบอกเลยด้วยซ้ำว่าตกลงลูกเขยฉันทำงานแบบไหน” นี่ก็ถือเป็นเรื่องที่เจี่ยซิ่วฟางแอบเสียดายอยู่นิดหน่อย ปกติเธอเป็นคนชอบอวดกับคนอื่น แต่ลูกเขยเธอทำงานลักษณะไหนเธอยังไม่รู้เลย รู้แค่ว่าเป็นทหาร ได้ยินว่าตำแหน่งก็ไม่ใช่เล็กๆ แต่ก็พูดไม่ได้ ต้องเก็บไว้เป็นความลับ ถึงเธอจะเป็นคนชอบพูดพล่าม แต่ก็รู้เรื่องไหนควรพูดไม่ควรพูด
“คนทำงานระดับสำคัญๆ ถ้ามีคนหิ้วของมาหาถึงบ้าน แล้วแม่ปล่อยให้เขาเข้าไป ลองนึกถึงอนาคตของลูกเขยแม่ดูนะ จึ๊ๆๆ ไม่แน่อาจส่งผลอยู่นา”
อวี๋หมิงหลางยิ้มพลางขับรถ นั่งฟังเมียตัวเองหลอกแม่ยาย
ตามคาด พอได้ยินว่าเกี่ยวพันถึงอนาคตเจี่ยซิ่วฟางก็ตระหนักถึงความสำคัญ
“ฉันรู้แล้วว่าต้องทำไง พวกแกไม่ต้องกลับมาแล้ว เรื่องนี้ฉันจัดการเอง”
เสี่ยวเชี่ยนแสยะยิ้มพร้อมวางสาย “พ่อเฮงซวยของฉิวฉิวคิดจะสู้กับฉันงั้นเหรอ? หึหึ!”
“ทำไมไม่ลองคุยกับเขาดูล่ะ? ครั้งนี้เขาน่าจะมาหาด้วยเรื่องฉิวฉิวหรือเปล่า?” อวี๋หมิงหลางถาม เมียเขาไม่ได้ไปเผชิญหน้าตรงๆ ซึ่งมันเหนือความคาดหมายของเขาไปหน่อย
“คุยอะไร? ไม่มีอะไรต้องคุย! ตอนนี้ต้นรักของฉิวฉิวกับไป๋จิ่นกำลังแตกหน่อ ตาแก่นี่มาไม่มีทางใช่เรื่องดีหรอก!”
กว่าฉิวฉิวจะได้มีช่วงเวลาแห่งความสุขบ้างไม่ใช่เรื่องง่าย เขาต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานมาหลายปี แล้วเสี่ยวเชี่ยนจะปล่อยให้ตาแก่นั่นเข้ามาทำลายได้อย่างไร?
“งั้นเดี๋ยวเราโทรหายามของบ้านหลังนั้นว่าไม่ให้ปล่อยพ่อฉิวฉิวเข้าไป” เสี่ยวเฉียงเข้าใจความรู้สึกของเสี่ยวเชี่ยน
เส้นทางความรักของฉิวฉิวมีอุปสรรคมากมาย คนเป็นเพื่อนย่อมอยากให้ฉิวฉิวได้มีชีวิตที่สงบสุขเสียที
พอเสี่ยวเชี่ยนโทรไปสั่งเสร็จ ทางด้านพ่อฉิวฉิวก็ขึ้นไปเคาะประตูจริงๆ เจี่ยซิ่วฟางเปิดประตู พอเห็นแขกที่มาเยือนหิ้วของพะรุงพะรัง เธอก็รู้เลยว่านี่แหละศัตรูตัวฉกาจ!
นี่ถ้าคนๆนี้ใช้ของมาติดสินบนลูกเขยเธอแล้วพาอนาคตดับวูบจะทำไง?
“ขอโทษนะครับคุณหมอเฉินเสี่ยวเชี่ยนอยู่บ้านนี้หรือเปล่าครับ?”
“ไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลยนะคะ แต่ข้างบนมีคนแซ่เฉินอยู่ค่ะ ลองไปเคาะดูสิคะ”
“แต่ที่อยู่ที่ผมได้มาเป็นที่นี่—”
“ฉันอยู่บ้านนี้มาตั้งหลายปีคุณจะมารู้ดีกว่าฉันได้ไง? รีบขึ้นไปเลย!” เจี่ยซิ่วฟางปิดประตูใส่หน้าแล้วลงกลอนเรียบร้อย
ถุย!
คิดจะมาทำลายอนาคตลูกเขยฉันเหรอ คนที่มันจะมาทำให้ลูกเขยฉันตกงานแถมยังต้องขึ้นศาลทหาร มันต้องฝ่าด่านฉันไปให้ได้ก่อน!
“คนสมัยนี้มันยังไงกัน? ทำไมจิตใจเลวร้ายได้ขนาดนี้ เอะอะก็คิดจะติดสินบน? ยืนด้วยลำแข้งของตัวเองไม่ได้หรือไง?” เจี่ยซิ่วฟางขอบ่น



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย