“ใครใช้ให้เขาคิดว่าฉันใจแคบขนาดนั้นล่ะคะ เอาให้ร้อนใจซะบ้าง” และก็ถือเป็นการเอาคืนที่วันนี้เขาทิ้งเธอไว้ พอได้ระบายอารมณ์แล้วก็ไม่ติดใจเอาความเรื่องนี้อีก
ต่อให้เธอไม่พอใจก็รู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับเสี่ยวเฉียง ไม่ใช่ความผิดของเขา ถ้าเธอโมโหเขาไม่เท่ากับทำร้ายจิตใจกันและกันหรอกหรือ แต่ไฟโกรธที่อยู่ในใจก็ต้องได้ระบายออกมา หาข้ออ้างแกล้งเขานิดหน่อยก็ถือว่าหายกันแล้ว
คนขับรถเข้าใจแล้ว อดไม่ได้ที่จะนับถือในความใจกว้างของเสี่ยวเชี่ยน มิน่าท่านผู้บัญชาการถึงมาร่วมงานแต่งด้วยตัวเอง เพราะเธอเป็นคนฉลาดมาก
“เดี๋ยวผมจะรีบขับไปนะครับ อีกครึ่งชั่วโมงคุณก็จะได้เจอหัวหน้าอวี๋แล้ว”
ในครึ่งชั่วโมงนี้เสี่ยวเฉียงทรมานใจจนแทบบ้า
ตอนคุยโทรศัพท์เสี่ยวเชี่ยนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่าไม่ต้องจัดใหม่ เลือดของเขาแทบหยุดไหลเวียนในร่างกาย
พอโทรกลับเธอก็ปิดเครื่องไปแล้ว
คำพูดนี้ให้ใครฟังก็ต้องบอกว่าเธอไม่เอาเขาแล้ว
ไม่ต้องจัดพิธีใหม่ ก็แสดงว่าเธอเหม็นขี้หน้าเขาแล้ว
อย่าว่าแต่ลูกเชี่ยนเหม็นขี้หน้าเขาเลย ขนาดเขายังรังเกียจพฤติกรรมของตัวเองในวันนี้
เขาไม่ใช่ทหารคนแรกที่ไม่ได้อยู่ในงานแต่งของตัวเอง ทหารหลายคนก็มักต้องเจอเรื่องแบบนี้ แต่ไม่ว่าอัตราที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นจะสูงแค่ไหน เขาก็ทำให้เสี่ยวเชี่ยนผิดหวังไปเรียบร้อยแล้ว
เขาไม่ทำผิดต่อชุดทหารที่สวมใส่ แต่กลับทำร้ายจิตใจผู้หญิงที่เขารัก
วันมงคลแท้ๆกลับทิ้งเธอไป เขาไม่รู้เลยว่าเธอรับมือกับงานเลี้ยงยังไง
เธออาจจะโมโหเลยไม่ไปงาน หรืออาจจะทำลายงานเลี้ยง แต่สำหรับเขาแล้วนั่นไม่สำคัญ สิ่งสำคัญก็คือ เธอจะต้องเสียใจมากแน่นอน
เสี่ยวเฉียงอยากจะตบหน้าตัวเองหลายๆที แต่เขาก็จนปัญญาจริงๆกับเรื่องนี้
ตอนที่เขารับสายจากเบื้องบนรถก็มารอรับอยู่ข้างนอกแล้ว พอขึ้นรถเขาก็ได้รับภารกิจทันที บังคับให้ต้องปิดมือถือ
การบุกจับในระดับนี้ห้ามติดต่อกับคนภายนอกเด็ดขาด
เขาไม่มีเวลาจะติดต่อหาเธอ ต้องทิ้งเธอไว้โดยไม่มีคำอธิบายอะไร คนร้ายที่พวกเขาจับได้ในวันนี้เป็นภัยต่อสังคมเป็นอย่างมาก เรียกได้ว่าจับคนๆนี้ได้ก็ถือว่าได้ช่วยประชาชนอีกเป็นจำนวนมาก เบื้องบนบอกว่าคนที่เข้าร่วมปฏิบัติการในครั้งนี้ล้วนเป็นฮีโร่
แต่เพราะเรื่องนี้เขาเลยกลายเป็นคนที่ต้องทิ้งงานแต่งตัวเอง…
อวี๋หมิงหลางพยายามโทรหาเธอไม่หยุด เขาเดาว่าเธอคงโกรธอยู่ เขายอมให้เธอด่า ยอมให้เธอต่อว่า ดีกว่าต้องได้ยินเธอพูดว่าไม่ต้องจัดงานใหม่
“เหล่าอวี๋ รอแค่นายคนเดียวแล้วนะ ทำอะไรอยู่น่ะ—เอ๊ะ?” หลินเจ๋อกว่างในฐานะที่เป็นหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงเข้าร่วมปฏิบัติการจับคนร้ายข้ามมณฑลนี้ด้วย ตอนนี้จับผู้ร้ายได้แล้วกำลังจะเริ่มประชุมสรุป ทุกคนมาพร้อมแล้วขาดแค่อวี๋หมิงหลาง
หลินเจ๋อกว่างตกใจสภาพของอวี๋หมิงหลางในตอนนี้มาก
อวี๋หมิงหลางหูแดงก่ำ สภาพเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง รู้สึกเหมือนหมดหวังในชีวิต สองมือกำหมัดแน่น ตัวเกร็งไปหมด
“น้องสะใภ้โกรธนายเหรอ?” หลินเจ๋อกว่างมองอวี๋หมิงหลางด้วยสายตาเห็นใจ
ออกจากงานแต่งมาโดยไม่พูดไม่จา หมอนี่กลับไปต้องโดนเละแน่
“ถ้าเขาโกรธฉันก็ดีสิ…” อวี๋หมิงหลางกำโทรศัพท์แน่น เขาปวดใจจนแทบหายใจไม่คล่องแล้ว
มีคำพูดวนไปเวียนมาในสมอง เธอไม่ต้องการเขาแล้ว ไม่ต้องการเขาแล้ว ไม่ต้องการ…


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย