“เสี่ยวเฟย เป็นอะไรไปเหรอ?”
ถังรั่วเสวี่ย ถามด้วยสีหน้าร้อนรน เธอยังไม่รู้ว่าหลินเฟยกำลังตื่นเต้นเรื่องอะไร
“เอ่อ ไม่เป็นไรครับคุณอา เรากลับบ้านก่อนเถอะ”
หลินเฟยระงับความตื่นเต้นของเขาทันที และรีบพยุงถังรั่วเสวี่ยกลับบ้าน
เพราะเขาต้องการหาโอกาสลองดูว่าเขาหายเป็นปกติจริงหรือไม่!
ถังรั่วเสวี่ยพยักหน้าแล้วพูดอย่างจริงจัง
“ในอนาคตคุณควรระวังให้มากขึ้นเมื่อออกไปเก็บสมุนไพรด้วยตัวเอง”
“ถ้าไม่ใช่เพราะลู่ลู่ อาคงไม่ได้เจอคุณแล้ว ถ้าพรุ่งนี้ถ้ามีเวลา คุณก็ไปที่ร้านขายของชำหน้าหมู่บ้านอะไรเล็ก ๆ น้อย อาจะไปขอบคุณลู่ลู่พร้อมกับคุณเอง”
“ผมรู้ครับคุณอา ต่อไปผมจะระวังตัว”
หลินเฟยคิดกับตัวเองว่ าถ้าไม่ใช่เพราะจ้าวลู่ลู่ เขาเองก็คงไม่คิดสั้นเหมือนกัน
เขาเกาหัวอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก
“อาครับ ผมไม่ไปไม่ได้เหรอ? เธอน่ะขี้ดูถูกสุด ๆ”
“คุณกำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร เธอคนนี้เป็นคนที่ช่วยชีวิตของคุณไว้นะ! เกรงใจเธอบ้าง!”
“พรุ่งนี้ต้องไปกับอา!”
ถังรั่วเสวี่ยดุ
“เข้าใจแล้วครับคุณอา” หลินเฟยรับปากอย่างไม่เต็มใจ
ถังรั่วเสวี่ย พยักหน้าด้วยความพึงพอใจและลูบหัวของหลินเฟยเบา ๆ
“คุณอาคุณสวยมาก และก็เป็นคนที่อ่อนโยนมาก ถ้าใครแต่งงานกับคุณ คงจะต้องเป็นพรที่ขอมาแล้วกว่าแปดชาติแน่ ๆ”
หลินเฟยยิ้มอย่างมีความสุข
ถังรั่วเสวี่ยสวยมาก และเธอก็เป็นคนที่มีเสน่ห์แรงกล้า ดูไม่เหมือนผู้หญิงบ้านนอกเลย
หลินเฟยรู้สึกว่าแม้แต่ดาราหญิงในทีวีบางคนก็ยังหน้าตาไม่ดีเท่าเธอ
“คุณก็รู้จักแต่ล้อเล่นนั่นล่ะ อาเป็นคนตาบอดนะ ใครจะมาสู่ขอกันล่ะ?”
ถังรั่วเสวี่ยยิ้มเล็กน้อย แต่รอยยิ้มนั่นก็มักดูฝืนอยู่ตลอดเวลา
“ผมเต็มใจนะ และผมก็จะหาภรรยาให้ได้แบบคุณอาด้วย!”
หลินเฟยกล่าวอย่างจริงใจ และอันที่จริงเขาและถังรั่วเสวี่ยไม่ได้มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดจริงๆ
“พอ ๆ อย่าพูดเรื่องไร้สาระนะ”
ถังรั่วเสวี่ยหน้าแดงและรีบปิดปากของหลินเฟย
“ถ้าคนอื่นได้ยินเข้า เดี๋ยวก็หาภรรยาไม่ได้กันพอดี!”
ถังรั่วเสวี่ยโกรธและหยิกแขนของหลินเฟยแต่เธอไม่ได้ใช้แรง และมันกลับทำให้เธอมีเสน่ห์ร้อนแรง
“คุณอาสวยมาก…” หลินเฟยพึมพำพร้อมกับจ้องมองเธอ
จู่ ๆ ความคิดอันแปลกประหลาดก็ได้เข้ามาในหัวของเขา เขาต้องการหาเงิน และช่วยคุณอารักษาดวงตา!
เขารู้สึกว่าตอนนี้ถังรั่วเสวี่ยสวยมากพออยู่แล้ว เธอจะสวยกว่านี้แน่นอนถ้าดวงตาของเธอได้รับการรักษา!
หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็กลับไปที่คลินิกเล็กๆ ในหมู่บ้าน
หลินเฟยแทบจะรอไม่ไหวที่จะทดสอบว่านกเขาของเขามันหายดีแล้วจริงหรือเปล่า
หลังจากพูดกับถังรั่วเสวี่ยอีกเล็กน้อย หลินเฟยก็รีบไปที่ห้องและปิดประตู จากนั้นเขาก็ถอดกางเกงออกแล้วทดสอบ
หลังจากทดสอบไปถึงครึ่งชั่วโมง มือของหลินเฟยก็เจ็บ แต่เจ้าน้องชายของเขามันกลับผงาดอย่างบ้าคลั่ง
“ไอ้หายก็หายแล้ว แต่มันดันไม่ออกนี่สิทำยังไงดี”
ในเวลานี้ รูปร่างงดงามดุจเนื้อหยกทรงเสน่ห์ของจ้าวลู่ลู่ที่อยู่ในแม่น้ำปรากฏขึ้นในใจของเขาอีกครั้ง
“หรือว่า…ต้องไปลองกับเธอ?”
เป็นครั้งแรกที่หลินเฟยประสบกับความรู้สึกอดกลั้นแบบนี้
“ไม่เป็นไรคุณอา ให้เสี่ยวเฟยฉีดยาให้ฉันก็พอแล้ว ถ้าดวงตาของคุณไม่สะดวกก็ไม่ต้องเดินมาหรอกค่ะ!”
หลังจากพูดจบ พานเสี่ยวเหลียนก็ดึงหลินเฟยและรีบเข้าไปในห้อง
และเธอก็ปิดประตูห้อง!
“พี่เสี่ยวเหลียน คุณจะฉีดยาไม่ใช่เหรอครับ? ผมยังไม่ได้ไปเตรียมยาเลย คุณปิดประตูทำไม?”
หลินเฟยสับสนอยู่ครู่หนึ่ง
“พี่ไม่ได้ป่วยหรอก!”
พานเสี่ยวเหลียนมองดูหลินเฟยด้วยดวงตาคู่สวย แล้วพูดขึ้นว่า
“พี่มีเรื่องจะถามนาย นายต้องบอกความจริงกับฉันนะ ไม่งั้นฉันจะบอกคุณอาของนายว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อกี้!”
“หา? พี่อย่าพูดนะ พี่ถามมาได้เลย ตราบใดที่ผมรู้ ผมจะบอกพี่อย่างแน่นอน”
หลินเฟยเริ่มกังวลเมื่อได้ยินสิ่งนี้ หากถังรั่วเสวี่ยรู้ว่าเขากำลังแอบทำแบบนี้ เธอจะต้องถลกหนังเขาแน่!
“เสี่ยวเฟย บอกความจริงมาเถอะ นายหายดีแล้วใช่ไหม?”
พานเสี่ยวเหลียนกล้าหาญมาก เธอเหลือบมองและเห็นว่าหลินเฟยไม่ได้ตอบ ดังนั้นเธอจึงรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริง
ปรากฎว่าเธอพูดถูก หลินเฟยหายดีแล้วจริง ๆ และเป็นของหายากเสียด้วย!
แม้ว่าพานเสี่ยวเหลียนจะไม่เคยมีประสบการณ์อะไรระหว่างชายและหญิงมาก่อน แต่เธอก็ได้ยินจากพี่สาวคนรองของเธอว่า การได้พบกับผู้ชายทำการบ้านได้ดี คุ้มค่าที่จะตาย!
เธอไม่เคยเห็นผู้ชายมาก่อน ขณะที่เธอผ่านไปทางหน้าต่าง เธอก็ได้พบปะกับน้องชายของหลินเฟย สมองของเธอก็ขาวโพลนและเธอก็ขยับตัวไม่ได้เลย!
“อ๊ะ...พี่เสี่ยวเหลียน อย่าทำแบบนี้!”
เมื่อเห็นพานเสี่ยวเหลียนพุ่งเข้ามาหาเขา หลินเฟยก็ถอยกลับอย่างรวดเร็วและผละตัวออกจากพานเสี่ยวเหลียน แต่อีกฝ่ายก็จับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
“เสี่ยวเฟยเด็กดี พี่ไม่เคยขอร้องใครเลยในชีวิต แต่พี่จะขอร้องเธอตอนนี้ได้หรือเปล่า!”
“พี่โตมาจนป่านนี้ ยังไม่รู้เลยว่ารสชาติของการเป็นผู้หญิงเป็นยังไง!”
พานเสี่ยวเหลียนพุ่งเข้ากอดรัดหลินเฟยราวกับปีศาจสาว จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจ!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา