พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 742

ถ้าถึงเวลาที่เธอและเย่ เหวินหมิงจะต้องกลับมาพัวพันกันอีกครั้งและถ้าเย่ เหวินหมิงหาเธอพบ เมื่อถึงวันนั้น เธอก็จะปล่อยให้เขาแก้แค้นจนพอใจ

“แต่ว่า…” หลิง อี้หรานต้องการพูดมากกว่านี้ แต่โจว เชียนหยุนจับมือเธอไว้เบา ๆ แล้วพูดว่า “ฉันรู้ว่าเธอต้องการช่วยฉัน ฉันดีใจมากที่ได้รู้จักคนแบบเธอ แค่... นี่เป็นเรื่องระหว่างเย่ เหวินหมิงกับฉัน ฉันก็ต้องแก้ไขปัญหานี้เอง”

หลังจากพูดหยุดชั่วคราว โจว เชียนหยุนก็เสริมว่า “อี้หราน ฉันมีบางอย่างอยากจะขอร้องเธอ”

สีหน้าของโจว เชียนหยุนดูเคร่งขรึมและจริงจัง ทำให้หัวใจของหลิง อี้หรานสั่นไหวในทันที

“ฉันแค่คิดว่าถ้า... เย่ เหวินหมิงตามหาฉันเจอ ฉันอาจจะไปเยี่ยมแม่และอาหยันน้อยไม่ได้สักพัก ฉันขอให้เธอช่วยดูแลพวกเขาสักพักได้ไหม คนหนึ่งก็อายุเยอะแล้ว ส่วนอีกคนหนึ่งยังเด็กอยู่ ทั้งคู่คงทำอะไรไม่ได้มาก” โจว เชียนหยุนพูด

เธอเอาเงินทั้งหมดให้แม่ของเธอ แต่... เธอยังคงกังวลอยู่

เป็นเพราะเย่ เหวินหมิง ทำให้เพื่อน ๆ ของเธอตีตัวห่างจากเธอ ในตอนนี้คนเดียวที่เธอสามารถไว้วางใจได้คือหลิง อี้หราน

หลิง อี้หรานรับปากในทันที “ฉันจะดูแลพวกเขาเอง” ตอนที่เธอมาหางานทำครั้งแรก พี่โจวช่วยเธอให้รอดพ้นจากความสิ้นหวังโดยอนุญาตให้เธอทำงานในร้านอาหารแม้เธอจะเคยติดคุกก็ตาม

เธอต้องการตอบแทนพี่โจว สำหรับความเมตตาที่มีต่อเธอ

นอกจากนี้ คุณนายโจวและอาหยันน้อยก็ใจดีกับเธอเช่นกัน โดยเฉพาะอาหยันน้อย เขาเกาะติดกับเธอเมื่อเห็นเธอครั้งแรกและเธอก็ชอบอาหยันน้อยมาก

โจว เชียนหยุนยิ้มด้วยความโล่งใจ “อี้หราน ขอบใจนะ”

“พี่โจว ถ้าพี่มีปัญหาอะไร พี่มาหาฉันได้เสมอนะ และอย่าแบกรับความทุกข์ไว้คนเดียว” หลิง อี้หรานพูด