แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 84

เช้าวันใหม่...

เมื่อวานฉันเข้าบริษัทไปพร้อมกับพี่ดิน ก่อนจะพบว่าผู้หญิงที่ชื่อนิดาถูกพี่ดินไล่ออกไปแล้ว เอาจริงๆ ฉันก็แอบรู้สึกผิดอยู่เหมือนกันนะ แต่มันช่วยไม่ได้นิ เธออยากจะมายุ่งกับคนของฉันเอง

ทั้งๆ ที่รู้ว่าพี่ดินมีฉันอยู่แล้วทั้งคนแต่ก็ยังจะพยายามอ่อยเขา แถมวันนั้นยังตั้งใจทำต่อหน้าฉันอีก แบบนี้ต่อให้จะรู้สึกสงสารมากแค่ไหนแต่ฉันก็คงจะปล่อยไว้ไม่ได้

ถ้าเธอรู้จักสถานะของตัวเองและรู้จักวางตัวให้เหมาะสมสักนิด ฉันก็คงจะไม่ขอให้พี่ดินไล่เธอออกหรอก

วันนี้พี่ดินปลุกฉันให้ตื่นตั้งแต่เช้าเพื่อที่จะไปดูฤกษ์แต่งงานด้วยกันที่วัด ซึ่งไม่ไกลจากบ้านมากเท่าไหร่ หลังจากที่หาแล้วหาอีกในที่สุดเราก็ได้ฤกษ์แต่งงานกันประมานอีกสองเดือนข้างหน้า ฉันอยากรีบแต่งเพราะกลัวว่าเดี๋ยวท้องจะโตไปมากกว่านี้ซะก่อน

"คุณไม่ต้องห่วงเรื่องพ่อของผมนะกอบัว" จู่ๆ พี่ดินก็พูดขึ้นขณะที่กำลังจะขับรถกลับบ้านพร้อมกับเอื้อมมือมาจับมือฉันแน่น

"ค่ะ ^_^" ฉันคลี่ยิ้มให้เขา ก่อนจะเอ่ยถามในสิ่งที่ค่อนข้างทำให้ลำบากใจ "พี่ดินคะ บัวอยากให้แม่กับน้องมางานแต่งของบัวด้วย พี่ดินส่งคนไปตามหาแม่กับน้องบัวได้ไหม บัวขอร้อง"

พี่ดินหันมามองฉันแวบหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปสนใจถนนตรงหน้า

"ผมไม่อยากให้คุณ...."

"ยังไงแม่ก็เลี้ยงบัวมานะคะพี่ดิน ถึงจะไม่ได้เลี้ยงบัวอย่างดี แต่บัวโตมาได้ทุกวันนี้ก็เพราะแม่นะคะ" ฉันพูดแทรกพี่ดินและพยายามจะอธิบายให้เขาเข้าใจ

"เพราะพ่อคุณมากกว่าผมว่า"

ฉันเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นแล้วก้มหน้าลง ฉันรู้อยู่แล้วแหละว่าแม่ตั้งใจจะขายฉัน รู้หมดทุกอย่าง รู้แม้กระทั่งว่าแม่ไม่เคยรักฉันเลย แต่แล้วมันยังไงล่ะ ฉันจำเป็นจะต้องเกลียดแม่ด้วยอย่างนั้นเหรอ ฉันทำไม่ได้หรอก

"เอาเถอะ เดี๋ยวผมจะให้ลูกน้องลองตามหาแม่เลี้ยงของคุณให้ก็แล้วกัน"

ฉันเงยหน้าขึ้นมองพี่ดินอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง ก่อนจะตั้งสติได้แล้วคลี่ยิ้มหวานให้เขา พี่ดินจะช่วยตามหาแม่ให้ฉันจริงๆ ใช่ไหม ไม่ใช่แค่พูดหลอกเพื่อให้ฉันดีใจเล่นๆ หรอกนะ

"ขอบคุณมากนะคะ^_^"

"แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน..." พี่ดินคลายที่จับมือฉันออก แล้วเปลี่ยนเป็นเลื่อนลงมาลูบไล้ขาอ่อนของฉันแทน

แป๊ะ! ฉันตีมือพี่ดินแรงๆ ด้วยความหมั่นไส้ เขานี่หื่นได้ตลอดเวลาเลยจริงๆ

"โอ๊ย กอบัวผมเจ็บนะ คุณไม่รู้หรือไง"

"ตีเบาๆ อย่ามาทำเหมือนเจ็บ บัวรู้ทันพี่ดินหรอก"

"หึ! ฉลาดนักนะ"

"แน่นอนสิคะ ถ้าบัวไม่หัดฉลาดบ้าง บัวจะตามพี่ดินทันได้ยังไง"

"คุณพูดเรื่องอะไร ?" พี่ดินเลิกคิ้วถามฉัน

"ก็เรื่องที่พี่เจ้าชู้..."

"กอบัว ตอนนี้ผมมีแค่คุณ"

"ให้มันจริงเถอะค่ะ "

"ตั้งแต่คุณท้อง คุณเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคนเลยนะ"

"ก็ดีแล้วแหละ ขืนบัวยังซื่อบื้อเหมือนเดิมพี่ดินคงได้หลอกบัวอีก" พี่ดินถอนหายใจออกมายาวๆ เมื่อฉันเอาแต่พูดเหน็บแนมเขาตลอดทาง

ณ คฤหาสน์หลังใหญ่...

ฉันกับพี่ดินเดินเข้ามาภายในบ้านแล้วก็พบว่าคุณพ่อของของเขากำลังนั่งคุยอะไรสักอย่างอยู่กับแม่เลี้ยงของพี่ดิน หรือคุณแม่แท้ๆ ของเดเนียลนั่นเอง

อ๋อ ลืมบอกไปวันนี้เป็นวันอาทิตย์นะ เป็นวันหยุด ทุกคนเลยไม่ได้ไปที่บริษัท

"ได้ฤกษ์เเต่งเดือนไหน" คุณพ่อเอ่ยถามพี่ดิน

"อีกสองเดือน"

"เร็วไปรึเปล่าดินลูก มันจะเตรียมตัวไม่ทันเอานะ" คุณแม่เลี้ยงของพี่ดินพูดท้วงขึ้น

"มันงานแต่งของผม ไม่ใช่งานแต่งของคุณอย่ามายุ่ง" พี่ดินพูดหน้าตาย ฉันนี่เหวอไปเลย ไม่คิดว่าพี่ดินจะพูดขนาดนี้

"ไอ้ดิน เมื่อไหร่แกจะเลิกอคติสักที!!" คุณพ่อตวาดเสียงดังลั่นบ้าน

"ขอตัวขึ้นห้องก่อนนะครับ" พูดจบพี่ดินก็จูงมือฉันเดินขึ้นไปบนห้องทันที

@ภายในห้อง...

"พี่ดิน พี่ดินไปพูดแบบนั้นกับคุณหญิงได้ยังไงคะ"

"ผมก็พูดแบบนี้เป็นเรื่องปกติ"

"ไม่ค่ะ พี่ดินต้องเปลี่ยน คุณหญิงดีกับพี่ดินขนาดนั้น พี่เลิกอคติได้แล้วนะคะพี่ดิน"

"คุณไม่ต้องมาพูดให้ผมไปญาติดีกับสองแม่ลูกนั่น"

''เพราะอะไร ทำไมพี่ดินถึงไม่ชอบเขาสองคนขนาดนั้น"

พี่ดินเงียบ ไม่ตอบอะไร ฉันสังเกตเห็นพี่ดินกำหมัดแน่นเลยตอนนี้

"พี่ดินคะ...."