แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 39

ช่วงสายๆ ของอีกวัน

วันนี้ฉันตื่นสายกว่าทุกวันเพราะเมื่อคืนกว่าพี่ดินจะปล่อยให้ฉันนอนก็ปาเข้าไปเกือบตีสาม นี่ฉันยังไม่รู้เลยว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเยอะแยะ

แต่พอตื่นขึ้นมา คนที่นอนอยู่ข้างกันเมื่อคืนก็ไม่อยู่แล้ว พี่ดินคงจะออกไปตั้งแต่เช้า

ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นก็ออกมาทำอาหารกินด้วยความหิวจนแสบไส้ แต่พอกินจนเกือบหมดเสียงเคาะห้องก็ดังขึ้น

ฉันไม่กล้าเปิดประตูเลยเพราะไม่รู้ว่าใครมาเคาะ แต่นี่เป็นห้องของพี่ดิน บางทีอาจจะเป็นพวกผู้หญิงของเขาก็ได้มั้ง

ก๊อกๆ

เสียงเคาะห้องยังคงดังต่อเนื่องขึ้นเรื่อยๆ ดูท่ามีแต่จะต้องเปิดไปดูเท่านั้นสินะ

"คุณกอบัวครับ คุณกอบัว" พอได้ยินเสียงเรียกจากคนที่รออยู่หน้าประตู ฉันก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เป็นพี่ชาตินี่เอง

ที่ฉันไม่เปิดดูแต่แรกมันก็ช่วยไม่ได้นิ ก็ทั้งพี่ดินทั้งเดเนียลนั่นแหละที่ทำให้ฉันกลายเป็นคนขี้ระแวงแบบนี้

ฉันรีบเดินไปเปิดประตูให้พี่ชาติทันที

"ว่าไงคะ พี่ชาติ^_^"

"คุณดินให้ผมมารับคุณกอบัวไปที่บริษัทครับ"

"อ๋อ งั้นรอแป๊บนึงนะคะ" ฉันเดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋าสะพายกับโทรศัพท์แล้วก็ออกไปจากห้องพร้อมกับพี่ชาติ

ณ บริษัทของพี่ดิน...

พี่ชาติพาฉันมายังห้องทำงานของพี่ดิน ห้องที่เขากับผู้หญิงคนนั้นมีอะไรกันนั่นแหละ แถมเขายังบังคับให้ฉันเข้าไปร่วมวงด้วย คงเป็นเพราะเหตุนั้นพอเข้ามาด้านในห้องมันเลยทำให้รู้สึกจุกแปลกๆ ไปทั่วอก

"มานี่สิ" พี่ดินเรียกฉันให้เข้าไปหาเขาที่กำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน

"ค่ะ" ฉันเดินเข้าไปหาพี่ดินอย่างว่าง่าย

มาถึงร่างฉันก็ถูกพี่ดินดึงให้ลงมานั่งบนตักเขา แขนแกร่งโอบกอดเอวฉันไว้บางๆ ส่วนอีกข้างกำลังใช้เซ็นเอกสารอยู่

พอเซ็นเอกสารเสร็จ พี่ดินก็เอามืออีกข้างลงมากอดเอวฉันแน่นขึ้น

"อื้อ พี่ดินบัวหายใจไม่ออก" ฉันร้องท้วงเพราะเขากอดรัดฉันแน่นเกินไปแล้ว

"ผมจะกอดแบบนี้ คุณอย่ามาขัดใจผม" พี่ดินย่นคิ้วพ่นคำพูดเอาแต่ใจตัวเองออกมา

"อะ พะ..พี่ดิน ยะ..อย่า"

ฉันร้องออกมาเสียงหลงเพราะตอนนี้มือหนาของพี่ดินมันล้วงเข้าไปในเสื้อของฉัน แถมยังเขี่ยเม็ดดอกบัวตูมของฉันเล่นอย่างซุกซนอีกต่างหาก

"อย่าห้ามผมได้ไหม"

พี่ดินพูดเสียงอู้อี้อยู่ตรงต้นคอของฉัน เขาลากไล้จมูกไปทั่วบริเวณต้นคอ เพราะวันนี้ฉันรวบผมขึ้นเลยกลายเป็นเปิดทางให้เขาไซ้คอได้สะดวกพอดี

แกร่ก!

เสียงเปิดประตูห้องดังขัดจังหวะการกระทำของพี่ดินพอดี ฉันที่ได้โอกาสก็รีบผละตัวออกจากเขาทันที

"ทำไมคุณไม่เคาะประตู" พี่ดินถามคนที่เดินเข้ามาใหม่เมื่อกี้

เป็นเธอคนนั้นนี่เอง! ฉันจำได้เธอคือคนที่มีอะไรกับพี่ดินวันนั้นภายในห้องทำงานนี้

"นิดาไม่รู้ว่าเสี่ยจะพาใครมาด้วย"

ผู้หญิงที่แทนตัวเองว่านิดา เธอเดินมาเบียดฉันแล้วก็นั่งลงบนตักพร้อมกับเอามือขึ้นคล้องคอพี่ดิน

"เรามาสานต่อจากวันนั้นกันไหมคะ" เธอถามพี่ดินเสียงหวานเลย ทำราวกับฉันเป็นอากาศไม่มีตัวตนอยู่ในห้องนี้

ฉันได้แต่ยืนกำหมัดเม้มปากเข้าหากันแน่น ใจมันร้อนรุ่มราวกับเปลวไฟกำลังลุกโชนแผดเผาอยู่ในใจ

มือหนาของพี่ดินลูบไปมาบนก้นงอนของผู้หญิงที่นั่งอยู่บนตักเขา มันจะเป็นแบบวันนั้นอีกแล้วเหรอ พวกเขาสองคนกำลังจะมีอะไรกันต่อหน้าฉันอีกแล้วใช่ไหม

ฉันกลั้นหายใจแล้วเดินออกมาจากห้องทันที เขาสองคนจะได้ทำอะไรกันสะดวกๆ

ฉันไม่มีสิทธิ์ไปร้องห้ามไม่ให้พี่ดินไปมีอะไรกับใคร เพราะฉันกับผู้หญิงคนนั้นก็อยู่ในสถานะนางบำเรอของเขาเหมือนๆ กัน เป็นได้แค่ไหนก็ทำได้แค่นั้น ฉันรู้ตัวเองดี

หมับ!

ในระหว่างที่ฉันกำลังเดินอยู่ จู่ๆ มือฉันก็ถูกใครบางคนรั้งไว้

"พี่ดิน..."

"ทำไมจะไปไหนถึงไม่ขออนุญาตผมก่อน" พี่ดินจ้องฉันตาเขม็งเลย นี่เขาตามมาตอนไหนกัน

"กะ...ก็บัวเห็นว่าพี่กำลังจะ..."