ตกเย็น...
ฉันกำลังนั่งดูทีวีไปพลางๆ ระหว่างรอพี่ดินกลับมาห้อง นี่ก็หกโมงเย็นแล้วเดี๋ยวพี่ดินก็คงจะกลับมา
1 ชั่วโมงผ่านไป...
พี่ดินยังไม่กลับมาห้องเลย ตอนนี้ฉันกำโทรศัพท์ในมือแน่น รู้สึกลังเลว่าจะโทรไปหาพี่ดินดีไหมหรือจะรอเขาต่อไปดี
สุดท้ายความเป็นห่วงก็ชนะ ฉันตัดสินใจกดโทรศัพท์โทรไปหาพี่ดินทันที
แกร่ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันสะดุ้งตัวรีบกดตัดสายทิ้งแทบไม่ทัน
เป็นพี่ดินที่เพิ่งเข้ามาจริงๆ แต่สีหน้าเขาดูเหนื่อยเพลียมาก พอเข้ามาในห้องพี่ดินก็มานั่งที่โซฟาตัวเดียวกันก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหนุนตักฉันเหมือนอย่างเคย
"เหนื่อยจัง" พี่ดินพึมพำขณะปิดเปลือกตาลงช้าๆ ฉันอมยิ้มขณะลูบไล้เส้นผมสีดำสนิทของพี่ดินไปมาเบาๆ
"งานเยอะเหรอคะ" ฉันก้มลงมามองคนตัวโตที่กำลังนอนหลับตาอยู่บนตักของฉัน เวลามองหน้าเขาทีไรใจฉันมันมักจะเต้นรัวไม่เป็นจังหวะทุกที
"อื้อ งานเยอะ ทั้งที่บ่อนที่บริษัท" พี่ดินจับมือฉันที่กำลังลูบไล้ผมเขาอยู่ไปวางตรงหน้าอก แล้วค่อยๆ ลืมตามองหน้าฉันด้วยรอยยิ้มบางๆ
ฉันนี่มันแย่จริงๆ ช่วยอะไรพี่ดินไม่ได้เลย เพราะฉันจบแค่ ม.6 เรื่องงานที่บริษัทพี่ดินฉันแทบไม่รู้เรื่อง จะให้ช่วยอะไรก็ทำไม่ได้สักอย่าง
"อยากอาบน้ำ"
"งั้นพี่ดินไปอาบน้ำก่อนนะคะ เดี๋ยวบัวจะอุ่นอาหารไว้ให้^_^" พอจบคำพูดของฉันพี่ดินก็ทำหน้างอใส่ฉันทันที นี่ฉันพูดอะไรผิดไปงั้นเหรอ
"บัวขอโทษ" ถึงจะยังไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดแต่ฉันก็ยอมเป็นฝ่ายขอโทษก่อนเพราะไม่อยากให้เขาไม่สบายใจ
"หื้ม คุณขอโทษผมทำไมกอบัว" พี่ดินเลิกคิ้วถามอย่างสับสน
"ก็พี่โกรธบัว บัวไม่รู้ว่าบัวพูดอะไรให้พี่ไม่พอใจหรือเปล่า"
พี่ดินมองหน้าฉันแล้วถอนหายใจออกมายาวๆ ก่อนจะเอื้อมมือขึ้นมาจับหน้าฉันแล้วใช้นิ้วโป้งเกลี่ยเบาๆ ที่แก้ม
"คุณนี่มันเหมือนเด็กจริงๆ เลยนะกอบัว"
"...."
"ผมไม่ได้โกรธอะไรคุณเลยสักนิด"
"ก็พี่ดินหน้างอ..."
"ก็คุณบอกให้ผมไปอาบน้ำ"
"ก็พี่ดินบอกบัวว่าอยากอาบน้ำไม่ใช่เหรอคะ"
"ก็ผมอยากอาบน้ำพร้อมคุณ ไม่ได้อยากไปอาบคนเดียว" พอพูดเสร็จพี่ดินก็จ้องหน้าอย่างคาดหวัง
เห็นแบบนี้ ใบหน้าฉันมันก็ร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เขาทำหน้าอ้อนเหมือนเด็กเลย
"ซื่อบื้อจริงๆ"
"อื้อ พี่ดินบัวเจ็บ" ฉันร้องท้วง เพราะพี่ดินนี่สิเอามือหยิกแก้มฉันเฉยเลย
"ไปอาบน้ำกันเถอะ"
พี่ดินลุกขึ้นจากตักแล้วจูงมือพาฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่ให้ฉันมีเวลาเตรียมตัวเลยแม้แต่น้อย
พอเข้ามาพี่ดินก็ดันตัวฉันไปติดกับผนังห้องน้ำ แล้วก้มหน้ามาซุกไซ้ซอกคอฉันอย่างหื่นกระหาย
"อื้อ พะ...พี่ดิน ดะ...เดี๋ยวค่ะ"
"ทำไมหื้ม..." พี่ดินยังคงไซ้คอฉันแบบไม่สนใจคำร้องท้วงของฉันเลย
"อื้ม ซี๊ด พะ...พี่ดินเดี๋ยว.."
สุดท้ายพี่ดินก็ยอมผละใบหน้าออกจากซอกคอฉัน แต่ตอนนี้เขามองหน้าฉันตาเขม็งเลย
"อะไร ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แรงรัก แรงสวาท 20+
อีดอก ร้องไห้แม่ร่งทุกตอน อีฟายยยยยย...