ไออุ่นรัก(ร้าย) จากใจคุณ นิยาย บท 38

“ฉัน......ฉันเปล่า” ถังเฉียวหว่านคิดไม่ถึงเลยสักนิดว่าเบอร์นั้นจะเป็นเบอร์ของหลงอี้เชิน เขามาบันทึกเบอร์ในมือถือของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

เสียงของฝั่งหลงอี้เชินดูเคร่งขรึมเล็กน้อย “คุณคิด ถ้าไม่คิดถึงผมคุณจะโทรหาผมทำไม?”

“ฉันไม่ได้คิดถึงคุณจริงๆค่ะ ฉัน…...”

ถังเฉียวหว่านกำลังจะอธิบาย ก็ถูกหลงอี้เชินแทรกขึ้นมาก่อน

“ผมบอกว่าคิดถึงผมก็โทรหาผมไง หรือว่าคุณอ่านไม่ออก?”

“ฉันจะรู้ได้ไงว่าเป็นคุณ”

“ไม่รู้ว่าเป็นผมแต่คุณก็โทรมาเนี่ยนะ คุณคิดถึงผู้ชายคนอื่นหรือไง?” เสียงของหลงอี้เชินค่อนข้างเย็นชา เส้นเสียงสูงขึ้นเล็กน้อย

ถังเฉียวหว่านถูกต้อนจนมุม เลยพูดแค่：“ขอโทษค่ะ มือฉันเผลอไปกด ไม่รบกวนคุณแล้วค่ะ ฉันวาง......”

“โทรหาผมมีธุระอะไร” จู่ๆเสียงของหลงอี้เชินก็ดังขึ้นมา เขาใช้น้ำเสียงมั่นใจถามเธอ ไม่ใช่น้ำเสียงสงสัย

เส้นเสียงของเขาหนักแน่น บอกได้ว่าเขาไม่ได้ถามแบบลวกๆ แต่เป็นการถามแบบจริงจัง

ถังเฉียวหว่านขมวดคิ้ว กัดริมฝีปากด้วยความครุ่นคิด เสียงเคร่งขรึมของหลงอี้เชินดังขึ้นข้างๆหูเธอ

“ห้ามกัดปาก”

ถังเฉียวหว่านนิ่งอึ้งไป เบิกตากว้าง เขารู้ได้ยังไงว่าเธอกัดปาก

เธอมองซ้ายมองขวา ทั้งบนทั้งล่าง

“ไม่ต้องมองแล้ว คุณคิดว่าผมจะไปโผล่ที่ด้านบนหรือด้านหลังคุณหรือไง? โทรหาผมมีธุระอะไร?”

ขณะที่พูดประโยคสุดท้าย เสียงที่หนักแน่นของเขาก็มีความเร่งรีบแฝงอยู่ด้วย

ถังเฉียวหว่านรีบเก็บสีหน้าตกใจ ก้มตาลงต่ำ พูดด้วยความถอดใจ：“ฉันถูกเพื่อนขังไว้ในหอ…...”

เธอยังไม่ทันได้พูดจบ ก็ถูกหลงอี้เชินพูดแทรกขึ้นมา “รอผม”

“อะไรนะคะ?” เหมือนเธอจะฟังไม่ชัด

เธอขมวดคิ้วมองมือถือ หลงอี้เชินคงไม่ได้โกหกเธอใช่ไหม

เขาจะมาเหรอ?

เขากับเธอไม่ได้สนิทกัน จะมาได้ยังไง?

ดูเหมือนว่าฟ้าจะกลั่นแกล้งเธอแล้วสินะ

เธองุ้มปากด้วยความเสียดาย

ถังเฉียวหว่าน ต่อให้เธอพยายามกว่านี้มันจะไปมีประโยชน์อะไร ต่อให้โอกาสมีมาตรงหน้าแต่ก็ไม่ถึงเวลาของเธอสักที

เธอก็ทำงานงกๆของเธอไปทั้งชีวิตแล้วกัน

ช่างเถอะ

เธอถอนหายใจยาว ไม่ใจร้อนอีกต่อไป เริ่มที่จะยอมแพ้แล้ว