บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 127

ชีวิตก็เหมือนเรื่องตลก อะไรๆก็เปลี่ยน ตัวละครก็เปลี่ยน วันนี้เดิมทีลู่เฟยและตู้หยาง ลูกคนรวยของเทียนเยียนกรุ๊ปร่วมมือกันเพื่อจัดการกับอวี้หยูเฉิน อยากจะดึงคนมา และแยกเทียนหยูกรุ๊ปออกจากกัน สุดท้ายไม่นึกเลยว่าจะจากไปอย่างเศร้าหมองเช่นนี้

มันสร้างความประหลาดใจ ให้กับพนักงานบางคนที่เดิมทีจะเข้าร่วมเทียนเยียนกรุ๊ป

พวกเขาที่ลู่เฟยทิ้ง ก็หันกลับมาขอร้องอวี้หยูเฉินอย่างรวดเร็ว

"ประธานอวี้ เมื่อกี้ขอโทษด้วยครับ พวกเรามีตาหามีแววไม่เอง!"

"ใช่ ประธานอวี้ หวังว่าคุณจะให้โอกาสพวกเราอีกครั้ง!"

"อยู่ในบริษัทมาตั้งหลายปี ฉันไม่อยากไปจากทุกคนเลย!"

ไม่เพียงแค่นั้น ยังเริ่มเล่นบทความรู้สึก ดูเหมือนว่าคนที่สลัดทิ้งซึ่งคุณธรรมก่อนหน้านี้ไม่ใช่พวกเขา

อวี้หยูเฉินไม่พูด เสี่ยวเยว่กระโดดออกมาคนแรก:"พวกคุณมันไร้ยางอาย เมื่อกี้ตอนที่คนจากเทียนเยียนกรุ๊ปข่มประธานอวี้ พวกคุณกำลังทำอะไรอยู่ ลองนึกถึงสีหน้าของพวกคุณดู ตอนนี้ยังจะมีหน้ามาขอร้องประธานอวี้ เห็นพวกคุณแล้วฉันรู้สึกทุเรศ ถ้าฉันเป็นพวกคุณ คงกระโดดตึกไปแล้ว!"

ทุกคนรู้สึกละอายใจเล็กน้อยกับสิ่งที่เสี่ยวเยว่พูด

แต่ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นเช่นนี้ ทันใดนั้น ก็เริ่มมีคนเริ่มตะโกนว่า:"เราจะกระโดดตึกทำไมกัน จนถึงตอนนี้ พวกเราก็ยังเป็นพนักงานของเทียนหยูกรุ๊ปอยู่เลย!"

"ขอโทษนะ ตอนนี้พวกคุณไม่ใช่แล้ว!"ทันใดนั้น หลินฮ่าวปล่อยอวี้หยูเฉิน และพูดขึ้น ผมขอประกาศว่าตอนนี้พวกคุณถูกไล่ออกแล้ว!"

"คุณบอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่งั้นหรือ หลินฮ่าวคุณเป็นแค่หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัย มีสิทธิ์อะไรมาไล่พวกเราออก!"มีคนเริ่มตะโกน

ในเมื่อแตกคอกันไปแล้ว ก็จะไม่ขอความเมตตาอีก

"แล้วฉันล่ะ? ฉันน่าจะมีสิทธิ์ไล่พวกคุณออก!"ในที่สุดอวี้หยูเฉินก็ลุกขึ้น

หากเมื่อกี้เห็นพวกเขาขอความเมตตา อวี้หยูเฉินยังคงรู้สึกสงสารเล็กน้อย ดังนั้นมิตรภาพอันน้อยนิดนั้น มันหายสาบสูญไปนานแล้ว

เมื่อเห็นหน้าตาของคนเหล่านี้ ตนรู้สึกขยะแขยง ที่แท้นี่ก็คือพนักงานของตน ทันใดนั้นอวี้หยูเฉินรู้สึกท้อแท้เล็กน้อย และบริษัทที่เธอพยายามรักษาอย่างหนัก กลับมีคนอันตรายอยู่มากมาย

ความใจอ่อนไม่สามารถจัดการได้ ความแข็งแกร่งของอวี้หยูเฉินในตอนนี้ ทำให้หลินฮ่าวพอใจมาก

แต่ว่า ในเวลานี้ คำพูดของอวี้หยูเฉินก็ไร้ประโยชน์ มีคนลุกขึ้นยืนอีกครั้ง:"ทำไมถึงไล่พวกเราออก เราอยู่ในบริษัทมานานแล้ว และแม้ว่าจะไม่มีคุณงามความดี แต่ก็พยายามแล้ว คุณไล่พวกเราออกแบบนี้ รู้ไหมว่าจะทำให้ทุกคนผิดหวัง? นอกจากนี้ ถ้าจะไล่พวกเราออกก็ต้องจ่ายค่าชดเชยให้เราด้วย!"

"พวกคุณมันหน้าด้าน……"เสี่ยวเยว่โกรธจัด

"สาวน้อย ตอนที่ป้าของเธออยู่ในบริษัท เธอยังไม่รู้ว่ากำลังเยี่ยวอยู่ที่ไหนเลย ตอนนี้กล้าด่าเราว่าหน้าด้าน!"

"ใช่ ต้องจ่ายค่าชดเชย ชดใช้ความสูญเสียของเรา ห้ามไล่เราออกแบบไร้เหตุผล มิเช่นนั้นเราจะยื่นอุทธรณ์ และไปฟ้องคุณที่ศาล……"

"ใช่ ฟ้องพวกคุณ เราจะไปหาคณะกรรมการพรรคเทศบาลและรัฐบาลเพื่อฟ้องพวกคุณ……"

เมื่อมีคนออกมาเป็นผู้นำ พวกที่เหลือก็กระโดดออกมาด้วย

ยังไงก็แตกคอกันแล้ว ก่อนจะจากไป ก็ต้องได้ประโยชน์สักหน่อย

และคนพวกนี้ค่อนข้างฉลาด และเริ่มเล็งไปที่ทนายความที่มา:"เถ้าแก่ทั้งหลาย ดูสิ นี่ก็คือบริษัทที่พวกคุณลงทุน ปฏิบัติกับพวกเราที่เป็นพนักงานเก่าแบบนี้ พวกคุณกำลังขูดรีดพวกเราอยู่!"

หลินฮ่าวทนไม่ไหวแล้วจริงๆ และตกโกน:"หุบปากซะ!"

จากนั้นก็ด่าไปที่คนรอบข้าง:"โจวฉวน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตายกันหมดแล้วหรือ? ไล่คนออกไปสิ!"

"ใครกล้า ใครกล้าแตะต้องชั้น!"ป้าที่นำหน้าด่าเสี่ยวเยว่ ตอนนี้ลุกขึ้นยืน:"ถ้าแกไล่เราออกไป พวกเราจะกระโดดจากที่นี่เดี๋ยวนี้ หญิงโฉดชายชั่วอย่างพวกแกร่วมมือกัน รังแกคนธรรมดาสามัญชนอย่างพวกเรา!"

มนุษย์ป้า มือสองข้างเท้าสะเอว และท่าทีแบบหนึ่งคนเฝ้าด่าน ทหารหมื่นนายมิอาจกรายผ่าน ทำให้โจวฉวนและคนอื่นๆ ตกตะลึงอย่างมาก

บางคนลังเลที่จะเข้าไปข้างหน้า เพราะกลัวว่าจะบีบจนป้านี้กระโดดตึก

พนักงานคนอื่นๆ ที่แตกคอกันแล้วเริ่มตะโกนว่า:"บีบคั้นจนตายแล้ว บีบคั้นจนตายแล้ว หญิงโฉดชายชั่วกำลังจะบีบคั้นพนักงานเก่าจนตายแล้ว!"

"โทรแจ้งตำรวจเร็ว ให้ตำรวจของประชาชนมาจัดการหญิงโฉดชายชั่วคู่นี้!"

"ใช่ โทรเรียกสื่อมา แฉเรื่องนี้ออกไป!"

ไม่ได้เอ่ยชื่อ แต่หญิงโฉดชายชั่วในปากพวกเขา ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเป็นใคร

อวี้หยูเฉินตัวสั่นด้วยความโกรธ แต่หลินฮ่าวกลับสงบกว่าอวี้หยูเฉินมาก เขาเอาแขนโอบไหล่ของเธอ แล้วพูดว่า:"ไม่ต้องห่วง ให้เป็นหน้าที่ของผมเอง!"

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เลวร้ายลง หลิงหยิงเสวี่ยอดไม่ได้ที่จะลุกขึ้น มองไปที่หลินฮ่าว และพูดเสียงเบาว่า:"คุณควรจัดการให้ดี มิฉะนั้น อาจจะบีบคั้นให้คนกระโดดตึกได้จริงๆ ซึ่งจะทำให้ภาพลักษณ์ของเทียนหยูกรุ๊ปเลวร้ายลงอย่างแน่นอน!"

หลินฮ่าวเข้าใจข้อนี้แน่นอน พยักหน้า และเริ่มเดินไปข้างหน้า มองไปที่ป้าที่ทำท่าจะกระโดดตึก แล้วพูดว่า:"จางยู่เหมย จะโดดก็โดดตอนนี้เลยจะดีกว่า มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาส การโดดตึกนั้นไม่ผิด มันสามารถทำให้คุณหลุดพ้นโทษของตัวเองได้ สมรู้ร่วมคิดกับคู่แข่งของบริษัท ขโมยความลับทางการค้าของบริษัท แล้วยังส่งเสริมพนักงานบริษัท ปล่อยข่าวลือบริษัท ใส่ร้ายภาพลักษณ์ของบริษัท และตอนนี้ยังคิดที่จะขู่บริษัทด้วยการกระโดดตึก คุณกล้ามากนะ!"

พูดไป ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง:"คุณบอกว่า จะโทรหาตำรวจและแฉให้สื่อไม่ใช่เหรอ? ไม่ต้องหรอก ผมทำให้พวกคุณแล้ว!"

จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่หลิงหยิงเสวี่ย และพูดว่า:"ผู้กองหลิงคนนี้ เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจที่รับผิดชอบการขโมยข้อมูลของบริษัทของเรา และรวมถึงอุบัติเหตุการระเบิด จางยู่เหมย เดี๋ยวคุณยังมีความคับข้องใจใด ๆ ก็บอกกับผู้กองหลิงได้เลย!"

ทันใดนั้น จางยู่เหมยก็หน้าซีด และไม่มีท่าทีมนุษย์ป้าไร้เทียมทานของก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง