บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 29

อวี้หยูเฉินกลับไปที่ห้อง และไม่กล้าออกมาอีก

หลินฮ่าวก็หาห้องอยู่สักห้องตามสบาย โทรคุยกับเหยาซือหย่า ให้เธอฝากข้อความให้ที่บ้าน แล้วไปอาบน้ำพักผ่อน

เช้าวันรุ่งขึ้น หลินฮ่าวตื่นมาแต่เช้า

ภายใต้แสงแดด หลินฮ่าวเดินไปที่หน้าต่างที่แสงส่องลงพื้นก่อน เปิดม่านออก เหลือบไปเห็นสถานที่บางแห่งแบบเหมือนจะตั้งใจ แววตามีความไม่รางเลือนแวบไปผ่าน แล้วหันกลับไปอาบน้ำห้องน้ำในห้องน้ำ

อวี้หยูเฉินทำอาหารไม่เป็น และไม่มีใครในบ้านช่วยเลย ดังนั้นในห้องครัว จึงว่างเปล่า

เดิมทีหลินฮ่าวอยากไปทำอะไรกิน แต่พอไปถึงหน้าต่าง และมองดูที่ไหนสักแห่ง และยังไม่ออกไป

เขาหยิบมือถือออกมา สั่งอาหารเดลิเวอรี่ แล้วนั่งลงบนโซฟา

หลังจากนั้นไม่นาน อวี้หยูเฉินก็ตื่นแล้วเช่นกัน

หลังจากอาบน้ำเสร็จ อวี้หยูเฉินก็มาห้องโถง แต่กลับยังไม่กล้ามองหลินฮ่าวอีก

เมื่อนึกถึงสิ่งที่เธอพูด และทำเมื่อคืนนี้ เธอก็รู้สึกละอายใจจริงๆ

และในเวลานี้ กริ่งประตูก็ดังขึ้น

หลินฮ่าวเปิดประตู และเห็นชายในเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก มองมาที่เขาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

"สวัสดีครับ คุณผู้ชาย นี่คือชุดอาหารเช้าที่คุณสั่ง!"นี่คือพนักงานส่งของเคเอฟซี เขายื่นกล่องให้หลินฮ่าวและพูดขึ้น

ดวงตาของหลินฮ่าวกะพริบเล็กน้อย เขายิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:"ครับ ขอบคุณ!"

รับกล่องในขณะที่พูด

แต่ว่า ทันทีที่รับกล่องมา หลินฮ่าวจับแขนของคนส่งของทันที

"กลับไปบอกคนที่อยู่เบื้องหลังคุณ ล้มเลิกการกระทำต่อไปจะดีกว่า มีฉันอยู่ แม้ว่าคุณจะจ้างนักฆ่าสิบอันดับแรกของโลก ก็จะไม่มีวันได้แตะต้องเธอได้แน่นอน! ให้เขารู้จักเอาตัวรอดหน่อย ถ้าทำให้งานของฉันยุ่งยาก ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะกำจัดพวกคุณให้หมด!"

สีหน้าของพนักงานส่งของเปลี่ยนไป หน้าซีดมาก ในสายตาของเขา เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

"คุณรู้ได้อย่างไร? เดลิเวอลี่นี้ คุณเป็นคนสั่งแท้ๆ มันก็เป็นเรื่องจริง!"พนักงานส่งของมองหลินฮ่าวด้วยท่าทางกลัว และถามอย่างไม่น่าเชื่อ

"คุณไม่คิดว่าชุดนี้ใส่บนตัวคุณ มันดูเล็กเกินไปหน่อยไหม?"

หลินฮ่าวมองไปที่พนักงานส่งของ และพูดนิ่ง ๆ

สีหน้าของพนักงานส่งของเปลี่ยนไป และรู้ว่าช่องโหว่อยู่ที่ไหนทันที

ในเวลานี้ หลินฮ่าวจับมือของเขาไว้ และค่อยๆ ขยับ กริชเล่มหนึ่งที่จับอยู่ในฝ่ามือ ก็เปิดเผยด้วย

ที่แท้ พนักงานส่งของเดลิเวอรี่ ถูกสลับตัวแล้ว ผู้ชายคนนี้เป็นนักฆ่า เท้าของหลินฮ่าวขยับอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า และเตะออกไป โดนท้องน้อยของผู้ชาย

ส่วนพวกที่ไม่รู้ ก็เริ่มสอบถามไม่หยุด ทันใดนั้น ในทั้งบริษัท แทบจะไม่มีใครที่ไม่รู้จักหลินฮ่าว

เมื่อหลินฮ่าวและอวี้หยูเฉินมาบริษัท ทุกคนที่พบเจอ ต่างก็มองไป

คนเหล่านั้นทักทายอวี้หยูเฉินอย่างกระตือรือร้น แต่ดวงตากลับจ้องไปที่หลินฮ่าวอย่างอดไม่ได้

"เสี่ยวเยว่ วันนี้จัดตารางงานหมดแล้วหรือยัง?"ทันทีที่ถึงชั้นบนสุดของบริษัท เมื่อเห็นเสี่ยวเยว่ที่รออยู่ที่นั่นตั้งนานแล้ว อวี้หยูเฉินจึงถามทันที

"ประธานอวี้ จัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ เดี๋ยวตอนสิบโมงคุณมีประชุม หลังจากเลิกงานตอนเย็น คุณยังมีงานเลี้ยงที่ต้องไปเข้าร่วมด้วย จริงสิ ประธานอวี้ จะให้ฉันไปกับคุณไหมคะ?" เสี่ยวเยว่พูด

"อืม ไม่ต้องหรอก งานเลี้ยงตอนเย็น ฉันพาหลินฮ่าวไปก็พอแล้ว!"อวี้หยูเฉินครุ่นคิด แล้วพูดขึ้น

ขณะที่พูด เธอก็เดินไปที่ห้องทำงานแล้ว

หลินฮ่าวเดินตามไปถึงห้องทำงาน และนั่งอยู่ข้างในเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง หลังจากที่อวี้หยูเฉินไปประชุม เขาก็เบื่อ เขาจึงออกจากห้องทำงาน และเริ่มเดินเล่นไปทั่ว

เทียนหยู มีพนักงานหญิงเป็นส่วนใหญ่ แม้ว่าจะมีพนักงานชายอยู่ด้วย แต่จำนวนสมาชิกยังไม่ถึงครึ่งของพนักงานหญิง

นอกจากนี้ พนักงานหญิงที่นี่หน้าตาสวย บุคลิกดี ล้วนเป็นสาวสวยคุณภาพสูง สาวสวยมากมายรวมตัวกันในบริษัทเดียว สาวสวยเต็มไปหมดเสียจริง

แน่นอนว่าถึงแม้จะมีสาวสวยอยู่มาก แต่คนเหล่านี้ไม่ได้สวยเพียงเท่านั้น ประสิทธิภาพการทำงานก็สูงมากเช่นกัน ดังนั้นทั้งบริษัท จึงแสดงภาวะที่มียอดฝีมือไปทั่ว