บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง! นิยาย บท 8

“มีคนที่เหมาะสมอยู่แล้ว?”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปากของ หลินฮ่าวเหตุผลของ อวี๋จินไห่นั้นดีจริง แต่เขาสามารถรู้ได้อย่างรวดเร็วว่าอีกฝ่ายไม่ต้องการมอบตำแหน่งหัวหน้าหน่วยให้เขา

เขาเอาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก ยักไหล่แล้วพูดว่า "ผมไม่มีความเห็น อันที่จริงตำแหน่งของผมประธานอวี้ เป็นคนจัดการให้ หากว่าหัวหน้าแผนกอวี๋ มีปัญหาอะไรสามารถไปบอกกับประธานอวี้ได้ครับ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ อวี๋จินไห่ก็รู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย ไอ้หลินฮ่าวนี้โง่เขลาเกินไปไหม? เขากล้าเอาประธานมาข่มเหงตน เขาคิดประธานอวี้ คอยสนับสนุน เมื่ออยู่ที่แผนกรักษาความปลอดภัยก็ไม่ต้องเกรงใจหัวหน้ากับร้องหัวหน้างั้นเหรอ? หึ ตอนนี้อวี้หยูเฉิน ก็มีปัญหาที่แก้เองไม่ได้เหมือนกัน

“หึห ผมคิดว่า หลินฮ่าวคุณยังเด็กอยู่ และเพิ่งมาทำงานในแผนกรักษาความปลอดภัยของเรา ผมหมายถึง คุณควรทำความคุ้นเคยกับงานในตำแหน่งรองหัวหน้าหน่วยก่อน แล้วรอสักพัก ผมจะหาโอกาสเลื่อนคุณไปที่ตำแหน่งหัวหน้าหน่วย คุณคิดว่าอย่างไร?” แม้ว่าเขาจะอารมณ์เสีย แต่ อวี๋จินไห่ยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า

“ผมไม่มีความเห็นเกี่ยวกับการจัดเตรียมของหัวหน้าแผนกอวี๋ ทั้งนั้นครับ ผมหมายความว่า คุณต้องไปแจ้งกับทางประธานอวี้ ก่อนนะครับ หากว่าประธานอวี้เห็นด้วยกับข้อเสนอของคุณ อย่างว่าแค่รองหัวหน้าหน่วยครับ ให้ผมไปเฝ้าประตูผมก็ไม่มีปัญหาใดๆครับ” หลินฮ่าว พูดราวกับว่าตนนั้นเป็นคนยังไงก็ได้

อวี๋จินไห่รู้ว่า หลินฮ่าวเอาอวี้หยูเฉิน ออกมาเป็นโล่กันกระสุนให้ตน

แม้ว่าเสี่ยวเยว่จะบอกพวกเขาแล้วว่า หลินฮ่าวก็แค่มีตำแหน่งในแผนกรักษาความปลอดภัย แต่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแผนกรักษาความปลอดภัยมากเกินไป แต่ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยนี้ เขาได้คุยกับคนในแผนกเรียบร้อยแล้ว แต่ได้ผลประโยชน์มามากมายอีกด้วย ถ้าให้หลินฮ่าวไปแบบนี้ ของที่เขาได้ไป ต้องคืนออกมาหมดแน่ๆ

“ได้ ผมจะไปถามประธานอวี้” เมื่อเห็นว่าทำอะไรกับ หลินฮ่าว ไม่ได้ เข้าไป อวี๋จินไห่ทำได้เพียงไปอธิบายให้อวี้หยูเฉินฟัง

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรไปที่ห้องทำงานท่านประธาน แต่ไม่มีคนรับ

ด้วยความหมดหนทาง อวี๋จินไห่จึงต้องโทรไปที่หมายเลขโทรศัพท์มือถือส่วนตัวของอวี้หยูเฉิน ในเทียนหยูกรุ๊ป พนักงานที่อยู่ระดับหัวหน้าขึ้นไป จะมีเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของอวี้หยูเฉิน ทุกคน

ไม่นานสายก็ติด เสียงที่ใสและเย็นชาของอวี้หยูเฉิน ดังขึ้น " หัวหน้าแผนกอวี๋ มีเรื่องอะไรรึเปล่า?”

“สวัสดีครับ ประธานอวี้ คือว่าคุณได้จัดให้คนที่ชื่อหลินฮ่าว มาที่แผนกรักษาความปลอดภัยของเราใช่ไหม? แต่ตอนนี้แผนกรักษาความปลอดภัยของเราไม่มีตำแหน่งหัวหน้าหน่วยที่ว่างอยู่ครับ ฉะนั้นผมจึงอยากจะให้เขารับตำแนห่งรองหัวหน้าหน่วยไปก่อน ไม่ทราบว่า....”

เขายังพูดไม่จบ ก็ถูกอวี้หยูเฉิน ขัดจังหวะ “เมื่อคืนนี้ฉันตรวจสอบแล้ว ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยสามของแผนกรักษาความปลอดภัยของคุณยังว่างอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงไม่ว่างแล้วล่ะ?”

"คือว่า……"

อวี๋จินไห่ตกตะลึงครู่หนึ่ง เขาไม่คิดว่าอวี้หยูเฉิน ไปตรวจสอบมาแล้ว แต่เขาก็ต้องกัดฟันพูดว่า "ผมเพิ่งตัดสินใจกับรองหัวหน้าแผนกหงห่าวฟาน และเลือกคนที่จะมารับตำแหน่งนี้แล้วครับ”

“ทางประธานยังไม่ได้เซ็นชื่อใช่ไหม?”

“ยังไม่...ยังไม่ได้เซ็นครับ!”

“ไม่เป็นไร งั้นคุณส่งชื่อของหลินฮ่าว มาแล้วกัน”

เมื่อกล่าวจบ และเสียงที่ยุ่งงานก็ดังขึ้น เธอไม่ให้โอกาสอวี๋จินไห่ ได้เจรจาเลย

อวี๋จินไห่โกรธมากจนเกือบจะทุบโทรศัพท์ทิ้ง ดูหมิ่นกันมากเกินไปรึเปล่า แค่ประโยคเดียวก็ปฏิเสธการตัดสินใจของเขาไปเลย

หงห่าวฟานที่อยู่ข้างๆสีหน้ามืดมนอย่างมากเช่นกัน เพราะตำแหน่งหัวหน้าหน่วยเดิมตั้งใจจะให้ลูกชายเขา แต่ถูกหลินฮ่าวแย่งไป ทำให้ลูกชายของเขาตอนนี้ก็ยังเป็นได้แค่พนักงานรักษาความปลอดภัยธรรมดา

“หัวหน้าแผนกอวี๋ ท่านประธานน่าจะตัดสินใจแล้วใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นหวังว่าคุณจะช่วยจัดการให้ทีนะครับ เมื่อผมทราบรายละเอียดงานที่นี่แล้ว จะต้องกลับไปที่ห้องทำงานของท่านประธานอีกครับ” หลินฮ่าวพูดด้วยรอยยิ้ม

เดิมทีเขาไม่อยากทำให้ใครต้องโกรธเคือง แต่ในเมื่อตอนนี้เขาเป็นบอดี้การ์ดของอวี้หยูเฉิน แล้ว เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่เขาจะสงบและทำอะไรตามใจชอบได้เหมือนสองปีที่ผ่านมาก และเขาเองก็รับส่วนนี้ได้แล้ว