บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1642

หยวนชิงหลิงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาบ้าง แต่ว่าก็สงบลงอย่างรวดเร็ว

เพราะว่า เพราะว่าไม่ว่ายาที่ปรากฏขึ้นมาในกล่องยาจะเกิดจากสาเหตุอะไร หากมองสถานการณ์ในตอนนี้ ความเสี่ยงยังคงมีสูงอยู่ จะใช้ยาเหล่านั้น แสดงว่าฮูหยินเหยาคงไม่สามารถตั้งครรภ์อย่างสุขสบายได้

อีกทั้งในชั้นที่สองของกล่องยา ยังมียาบางส่วนที่ใช้สำหรับช่วยชีวิตในตอนคลอดอีกด้วย

นั่นหมายความว่า ยังคงต้องใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน

“บางทีทุกสิ่งอาจเป็นลิขิตสวรรค์ อย่าคิดมาก”หยู่เหวินเห้าพูด

เขายื่นมือไปนวดที่หัวคิ้วของนางเบาๆ“ดูเจ้าซิ พอกังวลใจขึ้นมาก็จะขมวดคิ้ว เจ้าจะดูแก่กว่าข้าไม่ได้นะ ไม่เช่นนั้นเจ้าก็ต้องไปดึงหน้าแล้ว”

“ท่านไม่ได้ดึงหน้าเสียหน่อย”หยวนชิงหลิงทำหน้าไม่ถูก

“อืม แต่อย่างไรเสียข้าก็ไม่รังเกียจ จะดึงหรือไม่ก็ดี ตอนนี้ดูแล้วอ่อนเยาว์กว่าเมื่อก่อนจริงๆ”หยู่เหวินเห้าจับที่ใบหน้าของตนเอง รู้สึกดีกับตัวเอง

แค่ยายหยวนชอบก็พอ

“ไม่ได้ดึงจริงๆ เป็นเพราะยาตัวนั้นของท่าน”หยวนชิงหลิงพูด

“จริงหรือ”หยู่เหวินเห้ายิ้มขึ้นมา“เช่นนั้นก็ดี ข้ายังคิดว่าเจ้ารังเกียจที่ข้าแก่เสียอีก”

หยวนชิงหลิงค่อยๆยิ้มออกมา“จะเป็นไปได้อย่างไร สามารถมองคนที่ตัวเองรักค่อยๆแก่ตัวลง ที่จริงก็เป็นเรื่องที่มีความสุขเรื่องหนึ่ง”

หยู่เหวินเห้าก็รู้สึกเช่นนั้น“ถูกต้อง”

หยวนชิงหลิงอิงแอบอยู่ในอ้อมอกของเขา พูดเสียงเบาว่า“คาดว่าคืนนี้ฮูหยินเหยากับฮุ่ยเทียน ต่างก็นอนไม่หลับ”

เป็นเช่นนั้นจริงๆ

หลังจากที่พวกหยวนชิงหลิงจากไปแล้ว ฮูหยินเหยาได้แต่นั่งมองยานั้นอย่างเงียบๆแล้วก็น้ำตาไหล

ฮุ่ยเทียนนั่งอยู่ข้างกายนาง เขาไม่ถนัดที่จะปลอบใจ ได้แต่กุมมือของนางเอาไว้ตลอด นั่งเป็นเพื่อนเงียบๆ

ลูกคนนี้ช่างเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงจริงๆ ที่ไม่สมควรมา ก็ไม่ต้องมา และคงไม่ต้องเกิดความเสียใจในครั้งนี้ขึ้น ชีวิตของพวกเขาก็ยังคงดำเนินต่อไปได้ด้วยดี

แต่มาแล้ว ก็จะจากไป นี่เป็นบาดแผล ภายหน้าเมื่อนึกขึ้นมา ก็ต้องรู้สึกปวดใจอยู่เสมอ

“ข้าอยากจะไปหาฮูหยินเฒ่า”ทันใดนั้นฮูหยินเหยาก็มองเขาและพูดขึ้นมา

“ฮูหยินเฒ่า”ชั่วขณะนั้นฮุ่ยเทียนนึกไม่ออกว่าเป็นฮูหยินเฒ่าคนไหน

“ไปจวนอ๋องซู่ ท่านไปเพื่อนข้า”ฮูหยินเหยาพูดแล้วก็ลุกขึ้นยืน ฮุ่ยเทียนจึงนึกออกว่าต้องการพบฮูหยินเฒ่าคนไหน ก็คือคนที่มีวิชาแพทย์สูงส่งคนนั้น ฮูหยินเฒ่าที่มาจากแคว้นต้าซิง

ฮูหยินเหยาพูดด้วยเสียงสะอื้น“ข้าแค่รู้สึกไม่สมัครใจ ถ้าหากฮูหยินเฒ่าก็แนะนำว่าไม่ควรเอาเด็กคนนี้เอาไว้ เช่นนั้นข้าก็ตายใจแล้ว”

ฮุ่ยเทียนพูดเสียงเบาว่า “ได้ ข้าจะไปกับเจ้า เจ้าอยากจะไปหาใครข้าก็จะไปด้วย”

ทั้งสองไปถึงจวนอ๋องซู่ในช่วงค่ำ ย่อมต้องไปคำนับอู๋ซ่างหวงก่อน

อู๋ซ่างหวงยังคงให้ความสำคัญกับอดีตหลานสะใภ้ฮูหยินเหยาคนนี้มาก ผู้หญิงคนนี้หลังจากที่หยู่เหวินจุนตายไปแล้ว เลี้ยงลูกทั้งสองคนให้เติบใหญ่ และยังให้การอบรมสั่งสอนเป็นอย่างดี

ตอนนี้เมิ่งเยว่เข้าออกจวนอ๋องซู่อยู่เสมอ ฮองเฮาไม่มีเวลาว่าง ก็จะมีนางมาคอยดูแลทุกคน

ฮูหยินเฒ่าก็อยู่ที่จวนอ๋องซู่ กำลังทำการฝังเข็มให้กับอู๋ซ่างหวง

ช่วงนี้ผู้อาวุโสทั้งสามต่างก็ทำการฝังเข็มกันอยู่ โรคเก่าตั้งแต่สมัยยังหนุ่ม เมื่อแก่ตัวแล้วก็ทรมานมาก

ได้ยินถึงจุดประสงค์การมาของสองสามีภรรยาฮุ่ยเทียน ผู้อาวุโสทั้งสามและฮูหยินเฒ่าต่างก็นิ่งอึ้งไป