บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1651

หยู่เหวินเห้าเข้าใจแล้ว หันหน้าไปมองหยวนชิงหลิง “ยายหยวน แม่นางโจวคนนี้เมื่อก่อนเคยชอบพี่สาม ใช่หรือไม่”

“อืม เป็นเช่นนั้นจริงๆ ยังเคยไล่ถามมาถึงเมืองหลวงด้วย”หยวนชิงหลิงพูด

“กวาเอ๋อ เจ้าแน่ใจหรือว่าพวกเขามีใจต่อกัน ”หยู่เหวินเห้ายังคงหวังจะได้เห็นคนรักกันครองคู่กันตลอดไป

“ข้าแน่ใจ ข้าไม่มีทางสังเกตผิดแน่นอน ไม่เชื่อพวกท่านลองถามฟีนิกซ์น้อยดู”เจ๋อหลานชูนิ้วมือขึ้นราวกับให้คำสาปาน

“พ่อเชื่อเจ้า เอาอย่างนี้ ถ้าหากมีใจต่อกันจริง ให้ท่านแม่ของเจ้าเขียนราชโองการ ประทานงานแต่งงานให้พวกเขาสองคน ดีหรือไม่”

“ท่านแม่ ดีหรือไม่ ”เจ๋อหลานมองหยวนชิงหลิงอย่างมีความหวัง

หยวนชิงหลิงย่อมต้องตอบตกลงแน่นอน ที่จริงเรื่องการแต่งงานของหูหมิงก็เป็นเรื่องที่ติดค้างอยู่ในใจนางมานานแล้ว ล้วนเป็นคนที่ออกมาจากจวนอ๋องฉู่เหมือนกัน คนเก่าคนแก่

หกเก๋อเอ๋อแต่งงานตั้งแต่หลายปีก่อนแล้ว มีแต่เขาที่ยังโสด

หลังจากพูดเรื่องหูหมิงกับแม่นางโจวแล้ว จึงพูดเรื่องของจิ่งเทียน

“พรุ่งนี้เจ้าหาโอกาสคุยกับเขาหน่อย ก็คือพวกเราจะใช้เลือดของพ่อเจ้าก่อน เพื่อควบคุมอาการของเขา”

“ได้ พรุ่งนี้ข้าจะไปคุย เขาต้องเห็นด้วยแน่ ที่จริงเขายังมีความมุ่งหวังที่ยังไม่บรรลุผล ตลอดการเดินทางพวกเราคุยกันเยอะมาก เขามีความสามารถในการปกครองประเทศจริงๆ เขาบอกว่าถ้าหากมีเวลาอีกห้าหกปี บางทีเขาอาจจะสามารถปล่อยมือได้แล้ว”

“ปล่อยมือ”

“อืม แม้ว่าเขาจะไม่พูดถึงเรื่องโรคของเขา แต่ว่า ข้ารู้สึกได้ตอนที่เขาพูดถึงเรื่องนี้ ในใจมีความเสียดายมาก เขาคิดว่าตัวเองคงมีชีวิตอยู่ไม่ถึงอายุสิบแปดปี”

“จากการได้พูดคุยเรื่องการปกครองประเทศกับเขา เวลาห้าหกปีสามารถทำให้แคว้นจินเป็นรูปเป็นร่างได้แล้วจริงๆ”หยู่เหวินเห้าพูด

แม้จะไม่ชอบจิ่งเทียนมากนัก แต่ไม่อาจไม่ยอมรับได้ว่า เด็กคนนี้มีพรสวรรค์จริงๆ

ที่จริงตอนนี้จะบอกว่าชอบหรือไม่ชอบก็ไม่ได้ เมื่อก่อนนั้นเป็นเพราะโกรธที่เขาทำเรื่องเหล่านั้น แต่พอเขามายืนอยู่ต่อหน้าเขาจริงๆ ก็รู้สึกว่าเป็นแค่เด็กเพิ่งโตคนหนึ่ง แต่กลับต้องแบกรับภาระอันหนักอึ้งเช่นนี้

ในใจก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารขึ้นมา

เจ๋อหลานมองเขา พูดยิ้มๆว่า “ท่านพ่อ จะบอกความลับกับท่านเรื่องหนึ่ง ที่จริงเขาเลื่อมใสในตัวท่านมาก เขามองท่านเป็นไอดอล ”

หยู่เหวินเห้ามึนงง “ไม่ถึงขั้นนั้นกระมัง ”

“เป็นเรื่องจริง ตลอดการเดินทางเอาแต่พูดเรื่องของท่าน บอกว่าตั้งแต่ท่านเป็นรัชทายาทจนถึงบัดนี้ ทุกสิ่งที่ท่านเคยทำไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ เขารู้ดีราวกับเป็นคนในบ้าน รู้ดีกว่าข้าเสียอีก”

“จริงหรือ”เจ้าห้ายิ้ม“พ่อไม่ชอบเป็นไอดอล แต่ถ้าหากเขาใช้วิธีการของพ่อในการปกครองประเทศ อาจจะไม่ได้ผลก็ได้ สถานการณ์ในประเทศไม่เหมือนกัน”

“เขาก็ไม่ได้ทำถึงขั้นนั้น เพียงแค่เรียนรู้ที่จะใช้ในสิ่งที่เหมาะสมกับสถานการณ์เท่านั้น เช่นการสอบคัดเลือก ถ้าหากไม่เกิดเรื่องขึ้นกับเขา และมีเวลาที่มากพอ เขาต้องเป็นฮ่องเต้ที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งทีเดียว”

จิตใจของเจ้าห้ารู้สึกสับสนขึ้นมาทันที กวาเอ๋อยังไม่ชื่นชมเขาที่เป็นพ่ออย่างสูงสุดเช่นนี้

ฮ่องเต้ที่ยิ่งใหญ่อะไรกัน ฮ่องเต้ที่ยิ่งใหญ่จะสามารถเป็นกันง่ายๆได้อย่างไร

เจ๋อหลานมองหน้าของท่านพ่อ เอ่ยอย่างจริงจังว่า “แม้จะเทียบกับท่านพ่อไม่ได้ แต่อยู่ในลำดับถัดจากท่านพ่อ คาดว่าคงจะเป็นไปได้”