เปิดเหมืองอยู่ทางนั้น พวกเด็กๆก็เฉยเมยต่อท่านแม่ผู้แก่ชราแล้ว หยวนชิงหลิงมีเวลาว่างลงจึงได้สังเกตเห็นว่าพระชายาซุนแปลกประหลาดไปเล็กน้อยแล้ว
เหล่าพี่น้องสะใภ้รวมตัวติดต่อกันสองสามครั้งนางล้วนไม่เข้าร่วม ถึงกระทั่งรายกายคุยกันสนุกสนานที่นางสนใจที่สุด นางก็ล้วนไม่เข้าร่วม ในวันปกตินางชื่นชอบการรวมตัวกันเพื่อพูดคุยว่าใครถูกใครผิดเป็นที่สุด
เช่นนี้ก็ช่างขัดกับสภาพปกติจริงๆ
ประจวบกับวันนี้ที่หรงเยว่เข้าวังมาพอดี นางจึงถามหรงเยว่เล็กน้อย หรงเยว่กล่าวว่า ได้ยินว่าสุขภาพไม่ดีเพคะ”
“สุขภาพไม่ดี? รุนแรงหรือไม่?”
“น่าจะไม่นับว่ารุนแรงเพคะ ไม่เช่นนั้นก็คงจะหาท่านแล้ว” หรงเยว่พิงบนเก้าอี้อย่างเกียจคร้าน ทอดถอนใจทีหนึ่ง “เมื่อวานข้าไปที่จวนอ๋องเว่ย จิ้งเหอทางนั้นก็ยุ่งวุ่นวายยุ่งเหยิงเพคะ”
“ทำไมหรือ?” หยวนชิงหลิงนั่งตัวตรง เพราะว่าหมู่นี้นางส่งลูกๆไปที่ยุคปัจจุบันรอบหนึ่ง อีกทั้งบวกกับลูกชายสองคนและลูกสาวอยู่ข้างกาย จึงไถ่ถามถึงเรื่องของพวกนางน้อยมาก จึงไม่รู้เลยว่าจิ้งเหอทางนั้นเกิดปัญหาขึ้นอีกแล้ว “เป็นเรื่องท่านพี่สามฝืนบังคับให้คืนดีใช่หรือไม่......”
ทว่า เมื่อสองเดือนก่อนท่านพี่สามเพิ่งจะกลับไปที่จวนเจียงเป่ยนี่ น่าจะไม่ได้มีเรื่องนี้
หรงเยว่ส่ายหน้า “ไม่ใช่เพคะ เป็นลูกชายคนโตของนางชุยฟู่เจิ่น ต้องการจะแต่งงานเอาผู้หญิงที่หอนางโลมเข้าบ้านให้ได้ จิ้งเหอก็คัดค้านน่ะสิเพคะ”
“แต่งงาน? ข้าจำได้ว่าเขาเพิ่งจะอายุแค่สิบเจ็ดปี?” หยวนชิงหลิงนึกถึงตอนนั้นที่จิ้งเหอรับเลี้ยงเด็กสิบสามคนนั้นจากสำนักชี ขณะที่รับเลี้ยงในปีนั้น โตที่สุดก็เพิ่งจะขวบสองขวบ ถึงตอนนี้มากสุดก็คือสิบเจ็ดปี ชุยฟู่เจิ่นคือคนที่มีปากแหว่ง
หรงเยว่กล่าว “เดิมทีเรียนหนังสือก็เรียนอยู่ดีๆ ใครจะรู้ว่าครึ่งปีก่อนจะออกไปเดินเล่นครู่หนึ่งสถานที่เช่นนั้นกับเพื่อนร่วมชั้น ได้รู้จักกับคนรายชื่ออันดับต้นๆ โยนเงินไปเล็กน้อย รู้สึกว่าเข้าใจกันและรักกันกับคนรายชื่ออันดับต้นๆ ต้องการจะสู่ขอคนอื่นเขามาเป็นภรรยาหลวงให้ได้ จะพูดอย่างไรก็ไม่ฟัง หลังจากจิ้งเหอว่าเขาไปรอบหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าเขาจะบอกว่าจิ้งเหอไม่ได้ปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นลูกชายแท้ๆ ทำให้จิ้งเหอปวดใจเป็นที่สุด ความรักของชายหนุ่ม ก็บ้าคลั่งเช่นนี้ สูญเสียความคิดสติปัญญา”
หยวนชิงหลิงปวดหัวอย่างอดไม่ได้ อายุเท่านี้ กำลังเป็นช่วงกบฏ มีความคิดเป็นของตัวเอง ไม่ยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น ถึงกระทั่งจงใจต่อต้านตัวเองหรือแม้แต่ญาติสนิท
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...