หลังจากที่หยวนชิงหลิงยุ่งกับเรื่องของชุยฟู่เจิ่นแล้ว จึงนึกถึงพระชายาซุนขึ้นมาได้
นางตั้งใจจัดงานรวมตัว ให้เหล่าพี่น้องสะใภ้เข้าวังมาชมดอกไม้ ผลสรุปพระชายาซุนก็ยังไม่มา บอกว่าสุขภาพไม่ดี
เนื่องจากพระชายาซุนบอกว่าไม่สบายเป็นเวลาหลายวัน หยวนชิงหลิงจึงเป็นห่วงเล็กน้อย จึงเปลี่ยนสถานที่รวมตัวของพี่น้องสะใภ้เป็นที่จวนอ๋องซุน
ทุกคนมาที่จวนอ๋องซุนด้วยกัน ในที่สุดก็ได้พบกับพระชายาซุนที่ไม่ได้พบกันเป็นเวลานาน
แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่ห่อเหี่ยว ดวงตาทั้งคู่ที่ว่างเปล่า ท่าทางจิตใจล่องลอยนั้น แม้ว่าจะนั่งอยู่กับทุกคน ก็ไม่ได้มีเสียงหัวเราะมีความสุขเหมือนที่ผ่านมาแล้ว
แม้แต่การพูดจาก็ฝืนใจและทำอย่างขอไปทีเป็นที่สุด
หรงเยว่ไล่ถามเหตุผล นางก็เพียงแค่ฝืนยิ้มเท่านั้น “ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไร แค่หมดความสนใจต่อเรื่องต่างๆ”
หยวนชิงหลิงเห็นดังนั้น ก็รู้สึกว่านางอาจจะขัดแย้งกับท่านพี่สองก็ไม่แน่
แต่ว่า หลังจากที่พวกนางทานอาหารเที่ยงเสร็จก็นั่งอยู่ในสวนดอกไม้ อ๋องซุนเข้ามา พระชายาซุนก็พูดกับอ๋องซุนคำสองคำ ก็ราบเรียบเหมือนที่ผ่านมาเช่นนั้น ท่าทางไม่ได้ความขัดแย้งอะไร
หยวนชิงหลิงจึงดึงมือของพระชายาซุนเข้าไปในเรือนเล็กเสียเลย พูดคุยกับนางตามลำพัง
ทีแรกพระชายาซุนก็ไม่เต็มใจ แต่หลังจากที่หยวนชิงหลิงไล่ถามสองสามครั้ง นางก็เบ้าตาแดงขึ้นมาฉับพลัน “ข้าไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไรจริงๆ ข้าแค่รู้สึกว่าใช้ชีวิตเช่นนี้ช่างไร้รสชาติจริงๆ ลุกขึ้นมาในทุกวันก็คือรอคอยให้ฟ้ามืด ฟ้ามืดแล้วนอนไม่หลับ เมื่อรออีกฟ้าก็สว่างอีก แต่ละวันไม่มีความเฝ้าหวังใดๆ”
หยวนชิงหลิงจับมือของนาง “เริ่มเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
“ได้สองสามเดือนแล้ว” แววตาของพระชายาซุนไร้ชีวิตชีวา จากนั้นก็ยิ้มเจื่อนๆทันที หลั่งน้ำตาเล็กน้อย “อันที่จริง เรื่องของข้าพูดออกมาก็เป็นเรื่องเล็กน้อยน่ะ ข้ารู้สึกอายที่จะพูดออกมา หรือจะให้ข้าบอกกับพวกเจ้าว่า เป็นเพราะรู้สึกว่าการใช้ชีวิตกับท่านพี่รองของพวกเจ้ามันไร้รสชาติ อิจฉาที่พวกเจ้าเร่าร้อนเช่นนั้นน่ะหรือ? ข้าอายที่จะพูดออกมาจริงๆ ความจริงสามีภรรยาทุกคู่ก็ล้วนเป็นเช่นเดียวกับพวกข้า นานวันเข้าก็จะไม่รู้สึกอะไร แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะดูพวกเจ้ามากไปหรือไม่ ข้าไม่เต็มใจยอมรับนี่ ข้าก็อยากเป็นเหมือนพวกเจ้าเช่นนั้น”
หยวนชิงหลิงตะลึงงันแล้ว นางคิดไม่ถึงว่าจะเป็นเพราะปัญหานี้
ก่อนหน้านี้เวลารวมตัว พระชายาซุนก็ชอบพูดถึงเรื่องระหว่างสามีภรรยาเป็นที่สุด จากนั้นก็ฟังทุกคนพูดเรื่องที่น่าสนใจระหว่างสามีและภรรยาของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...