บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1895

หยู่เหวินเห้าและหยวนชิงหลิงหลับได้ถึงกลางดึก ถูกกองทหารรักษาพระองค์ที่อยู่ด้านนอกทำให้ตกใจตื่น มีคนเคาะประตูอย่างแรง

ประตูตำหนักถูกเคาะในกลางดึกเช่นนี้ จะต้องเกิดเรื่องใหญ่เป็นแน่ หยู่เหวินเห้าและหยวนชิงหลิงแทบจะลุกขึ้นพร้อมกัน สวมชุดนอนตัวหนึ่งแล้ววิ่งออกไป

เป็นองครักษ์ฟ้าผ่าของจวนอ๋องซู่เข้าวังมาหาหยวนชิงหลิงยามดึก เดิมทีองครักษ์ฟ้าผ่านั้นขุดเหมืองอยู่ที่หมู่ตึกเหมย ตอนกลางคืนก็ค้างแรมที่นั่น

ดังนั้น เมื่อหยวนชิงหลิงเห็นเขา จึงคิดขึ้นทันทีว่าต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเหล่าชายชราชุดดำที่หมู่ตึกเหมยหรือไม่

แต่โดยปกติแล้วองครักษ์ฟ้าผ่าจะดูหนักแน่นมาก ปัญหาใหญ่ค้ำฟ้าก็ไม่เคยเห็นสีหน้าเขาเปลี่ยนไป แต่คืนนี้สีหน้าของเขาซีดขาว หลังจากที่พบพวกเขาจึงเชิญให้ฮองเฮารีบเอากล่องยาไปที่จวนอ๋องซู่ แม่นมสี่เกิดเรื่องแล้ว

ทันทีที่หยวนชิงหลิงได้ฟัง ก็วิ่งไปกับเขาทั้งที่สวมชุดนอนอยู่ หลังจากที่หยู่เหวินเห้ากลับตำหนักไปหยิบเสื้อผ้าให้นาง จึงได้รีบตามไปพร้อมกับสวีอีที่รีบเข้ามาไถ่ถาม

กลางทาง หยวนชิงหลิงได้ฟังเรื่องของแม่นมสี่ที่องครักษ์ฟ้าผ่าเล่า

เดิมทีแม่นมสี่ได้นอนไปตั้งนานแล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าจะมีแมวป่าเข้ามาในจวนกลางดึก ถูกกับดักหนูที่เหล่าชายชราชุดดำวางไว้ทำให้ได้รับบาดเจ็บ ร้องขึ้นในกลางดึกอย่างน่าสังเวช แม่นมสี่จึงลุกขึ้นไปช่วยแมว แต่คิดไม่ถึงว่าจะร้อนใจ และไม่ได้จุดตะเกียง เท้าเหยียบอากาศ ตกลงมาจากบันไดหิน หัวกระแทกพื้น ขณะที่โสวฝู่ฉู่ที่อยู่ห้องด้านข้างพบนาง ก็ใกล้จะหมดลมแล้ว

คืนนี้องครักษ์ฟ้าผ่ากลับมาเอาของ ค้างที่จวนคืนหนึ่ง บังเอิญพบกับเรื่องนี้ จึงรีบบุกเข้าวังมาหาหยวนชิงหลิง

หยวนชิงหลิงร้อนใจจนแทบไม่ไหว “บันไดหินก็มีไม่กี่ขั้น จะล้มลงมาบาดเจ็บได้ยังไงกันล่ะ?”

องครักษ์ฟ้าผ่าแจ้งให้ทราบ บอกว่าพอดีที่ด้านขวาของบันไดหินนั้นมีเศษหินหยกสีขาวที่นำกลับมาจากหมู่ตึกเหมยทางนั้นกองอยู่ เดิมทีต้องการนำมาใช้สร้างเส้นทางเล็กๆในลาน รอให้เสร็จงานที่เหมืองทางนั้นแล้วก็สามารถสร้างได้แล้ว นึกไม่ถึงว่าแม่นมสี่จะล้มลง ทั้งยังล้มลงบนปลายหินแหลมที่ยื่นออกมาพอดีอีกด้วย

หยวนชิงหลิงร้อนใจดังไฟเผา หลังจากมาถึงจวนอ๋องซู่ สีหน้าของพวกเขาทั้งสามก็เปลี่ยนไปแล้ว ริมฝีปากสั่นเทา อดีตที่ผ่านมาพวกเขาไม่กลัวฟ้า ไม่กลัวดิน กลัวเพียงคนรอบข้างจะเกิดเรื่องและจากไปเพียงอย่างเดียว

ถึงอายุปูนนี้ พวกเขารู้ว่าไม่ช้าไม่เร็วก็ต้องยอมรับเรื่องเช่นนี้ แต่แม่นมสี่เกิดเรื่องอย่างกะทันหัน บวกกับความผูกพันอันลึกซึ้งที่มีต่อแม่นมสี่ พวกเขาจนปัญญาจะรับได้

เห็นหยวนชิงหลิงมา พวกเขาล้วนใช้ดวงตาอันเลือนรางและคลอไปด้วยน้ำตามองดูนาง ความหวังสุดท้ายล้วนอยู่บนตัวนางแล้ว ก่อนหน้าที่นางจะมาถึง ยาที่สามารถใช้ได้ก็ให้แม่นมสี่ใช้ไปหมดแล้ว แต่ก็ไม่เห็นผล