บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 1973

วันนี้เหลิ่งจิ้งเหยียนคุยงานอยู่ในเน่ย์เก๋อ ทหารรักษาพระองค์คนหนึ่งมาหาเขา บอกว่าฮองเฮาให้เขาไปยังที่ทำการปกครองเหนือ และเรื่องนี้ต้องปิดบังฮ่องเต้

หลังจากที่เขาได้ยินข่าวนี้แล้ว เงยหน้ามองดูฮ่องเต้แวบหนึ่ง ฮ่องเต้ก็กำลังมองมาพอดีด้วยสายตาไถ่ถาม

ในใจเหลิ่งจิ้งเหยียนสั่นไหว ฮองเฮายุ่งเรื่องราชสำนักน้อยครั้งมาก ครั้งนี้นางไปที่ทำการปกครองเหนือ และยังเรียกเขาไปด้วย คงเป็นเรื่องไม่เล็กแน่

แต่เรื่องนี้จะให้ฮ่องเต้รู้ไม่ได้ เขาไปบอกกับฮ่องเต้ว่า “คนที่บ้านของข้าสั่งคนมาบอกว่าที่บ้านมีเรื่องนิดหน่อย กระหม่อมต้องรีบกลับไปเดี๋ยวนี้”

หยู่เหวินเห้ามองดูเขาอย่างเรียบเฉยพร้อมพูดขึ้นว่า “ไปเถอะ”

หลังจากเหลิ่งจิ้งเหยียนยกมือประสานทูลลา หยู่เหวินเห้าก็รีบตามกู้ซือมา แล้วตามไปพร้อมกับกู้ซือ

เหลิ่งจิ้งเหยียนโกหกอย่างไม่แนบเนียนเลย เมื่อกี้คนที่มารายงานคือทหารรักษาพระองค์ในวังหลังที่รับผิดชอบดูแลฮองเฮา ไม่ใช่องครักษ์เฝ้าประตูวัง จะมารายงานเรื่องหน้าประตูวังให้กับเขาได้อย่างไร? กล้าโกหกตรงหน้าเขา มีโทษฐานโกหกกษัตริย์ สมองกลมเกลี้ยงของเขาอันนี้ไม่อยากได้แล้วใช่ไหม?

เหลิ่งจิ้งเหยียนมาถึงที่ทำการปกครองเหนือ บุกตรงเข้าไปในห้องด้านข้าง มองไปก็เห็นฮองเฮา แล้วก็เห็นทหารรักษาพระองค์ใช้ดาบจ่อคอคนคนนั้น

เขารู้จักฉินฮวน ที่ผ่านมากู้ซือชอบพาเขาเข้าๆ ออกๆ

ทหารรักษาพระองค์เห็นเขามาถึง ก็ชักดาบกลับ ยกมือประสานพร้อมกันพร้อมพูดขึ้นว่า “ทำความเคารพโสวฝู่”

ฉินฮวนตื่นตระหนกตกใจ และก็ทำได้เพียงรีบพูดทำความเคารพว่า “ทำความเคารพโสวฝู่เหลิ่ง”

เหลิ่งจิ้งเหยียนไม่พูดอะไร เดินตรงไปหาหยวนชิงหลิง กำลังจะยกมือประสาน หยวนชิงหลิงโบกมือ พร้อมพูดขึ้นว่า “โสวฝู่ เจ้ามาพอดี ใต้เท้าฉินคนนี้ปล่อยให้ลูกสาวลวนลามเจ้าตาทับทิม ไม่เพียงทำลายช่างสวีนักแกะสลัก ยังจับตัวมาลงโทษที่ทำการปกครองเหนือ สุดท้ายยังพูดจาเหิมเกริมให้ข้าไปเป็นเมียรอง หรือไปเป็นคู่นอนให้ลูกชายเขาสักหลายเดือน ถึงจะยอมจบเรื่องปล่อยช่างสวี ภายในเมืองหลวง กระทำเรื่องอวดดี แสดงว่าพวกขุนนางไม่ได้รับการจัดระเบียบมานานมากแล้ว”

เหลิ่งจิ้งเหยียนได้ยินเช่นนี้แล้ว สีหน้าเขียวปัด เขาที่ปกติไม่โกรธอะไรง่าย หันกลับไปตบฉินฮวนอย่างรุนแรง พร้อมพูดขึ้นว่า “เจ้าช่างกล้ายิ่งนัก”