เจ้าตาทับทิมรู้สึกว่า ไม่ง่ายเลยกว่านางจะเกลี้ยกล่อมพ่อแม่ได้สำเร็จ แต่เพราะซาลาเปาไม่ยอมรับปากเรื่องยกเลิกงานแต่ง นางรู้สึกโกรธมาก ดังนั้นจึงสั่งให้สาวใช้ไปนัดซาลาเปาออกมาอีกครั้ง
จากตรงนี้เหลือเพียงคำให้การของซาลาเปาเท่านั้นแล้ว ซาลาเปามาถึงหอตะวันตกซึ่งเป็นสถานที่นัดพบ ไม่เห็นเจ้าตาทับทิม จึงรออยู่ที่หอตะวันตก หลังจากรอไปได้ราว ๆ ครึ่งชั่วยาม ก็ยังไม่เห็นเจ้าตาทับทิมมา แต่กลับเป็นสาวใช้ของนางมาแทน สาวใช้บอกว่าคืนนี้คุณหนูไม่ว่าง เปลี่ยนเป็นพรุ่งนี้ค่อยนัดกันใหม่
ซาลาเปาหงุดหงิดอารมณ์เสีย ดื่มเหล้าไปหนึ่งไห บนตัวมีกลิ่นเหล้าจึงไม่อยากกลับบ้านไปถูกพ่อกับแม่เห็นเข้า จึงไปเดินเล่นแถว ๆ นั้นเพื่อให้กลิ่นเหล้าระเหย
ระหว่างที่เดิน ๆ ไป ก็เดินห่างออกจากจุดที่มีแสงไฟ ไปถึงเนินดินผืนหนึ่งที่มืดสนิท ถูกเถาวัลย์เกี่ยวเท้าจนสะดุด เขาเสียหลักล้มไปข้างหน้า ไม่สามารถยั้งฝีเท้าได้ เขาล้มแล้วกลิ้งตกลงไปในลำธารเล็ก ๆ สายหนึ่งที่อยู่ใต้เนินดิน
โชคดีที่เนินดินนั้นไม่สูงมาก เขาจึงไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร แต่ตอนที่เขายืนขึ้นกลับพบว่าในลำธารมีร่างคนอยู่ร่างหนึ่ง จึงตกใจจนรีบชักเท้าวิ่งหนีไป
แต่วิ่งออกไปได้ไม่ไกล จู่ ๆ ก็ตะลึงขึ้นมา เสื้อผ้าชุดนั้นมัน.....
เขารีบวิ่งกลับไปที่ลำธารในสภาพเหมือนคนเสียสติ พบว่าร่างของคนที่นอนอยู่ในลำธารนั้นก็คือเจ้าตาทับทิม เขายื่นมือออกไปสำรวจลมหายใจ ก่อนจะพบว่าเจ้าตาทับทิมตายแล้ว
เขาทั้งตื่นตระหนกทั้งโศกเศร้า แบกร่างของเจ้าตาทับทิมวิ่งกลับไป แต่เมื่อเขาวิ่งไปจนใกล้หอตะวันตกก็เห็นสาวใช้ของเจ้าตาทับทิม
สาวใช้กรีดร้องเสียงดัง จนดึงดูดความสนใจรอบด้าน มีคนไปแจ้งเจ้าหน้าที่
คำให้การของบัณฑิตทังหยวนคือ คืนนั้นเขากับเพื่อน ๆ นัดกันออกไปดื่มเหล้า มีเพื่อน ๆ ที่ช่วยพิสูจน์หลักฐานที่อยู่ได้ รวมถึงคนงานในโรงเตี๊ยมก็สามารถพิสูจน์ได้เช่นกัน ดังนั้น ความน่าสงสัยของเขาจึงถูกตัดทิ้งไป
สาวใช้บอกว่า คืนนั้นเจ้าตาทับทิมไปที่หอตะวันตกจริง ๆ แต่พอไปถึงหอตะวันตกแล้วกลับเปลี่ยนใจ บอกว่าไม่อยากเจอหน้าเขา ให้เปลี่ยนไปนัดกันวันอื่นแทน แล้วสั่งให้สาวใช้ไปที่หอตะวันตกเพื่อบอกซาลาเปา
ตอนที่สาวใช้กลับไปไม่เห็นเจ้าตาทับทิม ก็คิดว่านางคงจะกลับบ้านแล้ว แต่ผลคือเมื่อกลับไปถึงบ้านพบว่าคุณหนูยังไม่กลับมา จึงออกไปตามหาที่บริเวณหอตะวันตกอีกครั้ง ระหว่างที่กำลังตามหาอยู่ ก็พบว่าซาลาเปาแบกศพของคุณหนูกลับมา
คำให้การของซาลาเปา เป็นเหมือนกับภาพจำลองเหตุการณ์เมื่อครู่
คำให้การของนักชันสูตรศพบอกว่า เจ้าตาทับทิมถูกคนบีบคอจนตาย บนคอมีรอยนิ้วมือหลงเหลืออยู่
“ตอนแรกพ่อปล่อยตัวคู่หมั้นคนนั้นไป” เจ๋อหลานขมวดคิ้ว “เพราะลายนิ้วมือบนศพไม่ตรงกัน ดังนั้นจึงมั่นใจได้ว่าเขาไม่ใช่ฆาตกรที่ฆ่าเจ้าตาทับทิม อีกทั้งคืนนั้นหลังจากที่สาวใช้มาแล้ว เขาก็ดื่มเหล้าอยู่ที่หอตะวันตกราว ๆ ครึ่งชั่วยาม ซึ่งจุดนี้ คนงานในหอสุราตะวันตกต่างก็สามารถยืนยันได้”
“ความน่าสงสัยของคู่หมั้นยังค่อนข้างสูงอยู่ดี เพราะคุณหนูเสียใจที่ต้องแต่งงาน ทั้งยังตบหน้าเขาไปฉาดหนึ่ง เขาแค้นเคืองใจจึงลงมือฆ่านาง พูดไปแล้วก็ถือว่ามีแรงจูงใจนะ” ทังหยวนพูด
เจ้าตาทับทิมเอามือเท้าคาง "แต่คุณหนูคนนั้นไม่ได้ไปที่หอตะวันตกนี่? เขาไปเจอคุณหนูคนนั้น แล้วยังลงมือฆ่านางได้อย่างไรล่ะ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...