ถ้าจะถามถึงเบาะแสเหล่านี้ แน่นอนว่าควรให้ทางการเป็นฝ่ายออกหน้าจะดีกว่า
ดังนั้น เจ๋อหลานจึงไปกราบทูลเสด็จพ่อ ให้ฮ่องเต้ทรงรื้อคดีนี้ขึ้นมาใหม่ ทำการสืบสวนอีกครั้ง
คดีนี้กลายเป็นคดีที่ยังไม่คลี่คลายในเวลานั้น เรียกว่ายังไม่สิ้นสุดคดี ดังนั้น เมื่อมีเบาะแสใหม่เข้ามาจึงมีการยกคดีขึ้นมาสืบสวนใหม่ ทั้งสมเหตุสมผลและถูกต้องตามกฎหมาย
ฝ่าบาททรงเห็นชอบ คดีนี้จึงถูกส่งกลับไปอุทธรณ์ที่กรมการพระนคร รัชทายาทเป็นผู้ช่วยในการทำคดีนี้ สามารถร่วมนั่งฟังในห้องพิจารณาคดีได้
เรื่องของคดีนี้ ถูกหยู่เหวินเห้ายกขึ้นมาพูดในราชสำนัก แต่ตัวเขาเองไม่เห็นปฏิกิริยาใด ๆ ของหวงเฉวียน เพื่อไม่ให้เกิดความรู้สึกระแวงภัยของหวงเฉวียน ดังนั้นเขาจึงให้โสวฝู่คอยจับตามองหวงเฉวียนไว้ ดูให้ดีว่าเมื่อเขาได้ยินเรื่องที่จะรื้อคดีนี้ขึ้นมาใหม่ จะมีปฏิกิริยาอย่างไร
ชั่วขณะที่หวงเฉวียนได้ยินว่าคดีนี้จะถูกรื้อขึ้นมาสืบสวนใหม่อีกครั้ง ก็มีท่าทีตื่นตะลึงไปวูบหนึ่ง แต่เพียงไม่นานก็กลับคืนสู่สภาวะปกติ
ชั่วขณะนั้นโสวฝู่มองไม่เห็นวี่แววชวนเคลือบแคลงใด ๆ เพราะคดีที่ดำเนินมาอย่างยาวนานคดีนั้นถูกส่งกลับไปสอบสวนใหม่ และครั้งหนึ่งเขาเองก็เป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับคดี การที่เขาจะมีท่าทีตกใจบ้างก็นับว่าเป็นเรื่องธรรมดา
แต่เมื่อฮ่องเต้ตรัสถึงสาเหตุที่ว่า เพราะอะไรจึงคิดจะนำคดีนี้กลับมาสืบสวนใหม่ นั่นเป็นเพราะเวลานั้น แท้ที่จริงแล้วมีหัวขโมยคนหนึ่งซ่อนตัวอยู่หลังเนินดิน เขาเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคดีนั้น แต่เพราะกลัวว่าจะมีปัญหามาถึงตัว ที่ผ่านมาจึงไม่กล้าพูดมาโดยตลอด
จนถึงเมื่อวันก่อน คนคนนี้เกิดล้มป่วยหนัก จึงไปแจ้งความที่กรมการพระนคร บอกว่าตัวเขาเห็นการฆาตกรรมลูกสาวของพ่อค้าอู๋เมื่อตอนนั้น แต่ช่วงเวลานั้นฟ้ามืดแล้ว เขามองไม่เห็นรูปร่างหน้าตาของฆาตกร
ตอนที่ฝ่าบาทกล่าวถึงตรงนี้ สีหน้าของหวงเฉวียนก็เปลี่ยนไปหลายส่วน ส่งผลให้โสวฝู่มองเห็นได้ชัดเจนแจ่มแจ้ง
โสวฝู่กราบทูลถึงปฏิกิริยาของหวงเฉวียนให้ฝ่าบาทและรัชทายาทรับทราบ รัชทายาทพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ปลางับเบ็ดแล้ว"
มีคนเห็นอู๋เหวินถูกฆ่า แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องที่ถูกปั้นแต่งขึ้นมา รัชทายาทแค่กำลังใช้แผนการบีบบังคับให้หวงเฉวียนเผยพิรุธตัวเองออกมาก็เท่านั้น
เนื่องจากคดีนี้ผ่านไปหลายปีแล้ว การจะรื้อขึ้นมาสืบสวนใหม่แน่นอนว่าย่อมกระทำได้ยาก หลักฐานจำนวนมากก็ถูกทำลายไปนานแล้ว ทั้งไม่สามารถตรวจสอบศพซ้ำได้ เหลือเพียงคำให้การของทุกฝ่ายซึ่งไม่อาจนำมาเชื่อมโยงกันได้ ยากจะหาทางพิสูจน์ข้อเท็จจริงในเวลานั้น
วิธีที่ดีที่สุด ก็คือให้ฆาตกรเผยพิรุธของตัวเองออกมา
ส่วนทางด้านกรมการพระนคร หลังจากตรวจสอบกับพ่อแม่รวมถึงสาวใช้ของอู๋เหวินแล้ว จึงได้รู้ว่าอู๋เหวินได้มอบของมีค่าออกไปมากมาย แต่ไม่รู้ว่าให้ใคร
ในตอนแรกที่พวกเขาไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ เพราะพวกเขาไม่รู้ ในเวลานั้นพวกเขายังไม่อาจทำใจยอมรับความจริงเรื่องที่ว่า ลูกสาวของตัวเองต้องมาตายอย่างน่าอนาถเช่นนั้นได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัลลังก์หมอยาเซียน
สองขาของหยู่เหวินเห้าก็คดงอคุกเข่าลงอย่างช่วยไม่ได้ เอ่ยอย่างไม่เต็มใจเลยสักนิดว่า “ลูกยินดียอมรับโทษทัณฑ์ที่เหลือของเสด็จพ่อ ชอบข้อความบทนี้ตลกดีคะพระเอก ตอน 394...
1...
1...
เพิ่งอ่านได้ 2ร้อยกว่าหน้า สนุกน่าติดตามมาก แต่ทั้งเรื่องมี2พันกว่าหน้า ทำไงจะอ่านจบ...
ขอบคุณผู้แต่ง และ novelones มากๆค่ะ ดีที่สุด อ่านรอบที่ 4 แล้วก็ยังสนุกครบรส ❤️...
เรื่องนี้ถือว่าสมบูรณ์มากสนุกต้นถึงจบ อยากให้เป็นซีรี่ย์...
สนุก ตลกดี เนื้อเรื่องชวนติดตามแต่คำผิดเยอะไปหน่อยค่ะ...