บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 2020

ต่อมาท่านชายสี่รู้เรื่องนี้ ยังเคยถามอาจารย์ว่าทำไมไม่บอกพวกเขาตรงๆ? หากบอกไปตรงๆ พวกเขาก็ยินยอม

ตอนนี้อาจารย์พูดขึ้นมาอย่างจนใจว่า เพราะต้องติดหนี้พวกเขาไว้ จะได้อยู่ด้วยกันไปนาน

ตอนที่อาจารย์พูดประโยคนี้ สีหน้าเต็มไปด้วยอารมณ์ที่เดาไม่ออก ตอนนี้หวนคิดดูแล้วก็ยังเดาไม่ออก

แต่เรื่องนี้ ยังระเกะระกะอยู่ในใจพวกชายชราชุดดำมาตลอด พวกเขาไม่พอใจ คิดว่าแคว้นต้าโจวติดหนี้ค่าจ้างของพวกเขา หลายครั้งที่ร้องขอก็เพียงแค่เปลี่ยนเมนูอาหารให้ดีขึ้นเท่านั้น

ยังไงความรักความแค้นระหว่างพวกเขา คนอื่นดูไม่ออก คนแก่คิดอยากทำอย่างไร ล้วนมีความคิดเป็นของตนเอง

ท่านชายสี่ไม่ตั้งใจที่จะจ่ายตัง หากให้ไป สองเฒ่านั้นก็จะไม่มีความสำนึกผิด ไม่แน่แม้แต่ตันเย่าก็จะไม่เอากลับมา

“เงินค่าจ้างนี้ ติดหนี้ไว้แบบนี้แหละ ให้พวกเขาเรียกร้องความไม่ยุติธรรมต่อไป ตราบใดที่ยังไม่ได้ตัง พวกเขาก็จะไม่วางใจ มีความนึกคิดไว้ก็ดี”

ท่านชายสี่พูดเสร็จ ยกแก้วขึ้นมา พร้อมพูดขึ้นว่า “มา ยกแก้วกัน”

เรื่องแทรกนี้ ไม่ได้ทำลายความสุขของทุกคน เปลี่ยนเรื่องพูดกันอย่างรวดเร็ว เอาเรื่องที่พวกชายชราชุดดำมาทวงค่าจ้างโยนทิ้งไป

ไม่นานทางด้านจวนอ๋องซู่ก็ปล่อยสวีอีกลับมาแล้ว เจ้าฟันหลอนั่นกินเก่งอย่างมาก บอกว่ารู้ว่ามีงานเลี้ยงแต่แรกแล้ว จึงไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เช้า ตอนนี้หิวจะแย่แล้ว

ในเมื่อจับตัวไว้ในจวนอ๋อง ยังไงก็ต้องดูแลอาหารการกิน

ตอนนี้เนื้อในจวนอ๋องมีปริมาณจำกัด เพราะพี่จูตี้เคยพูดว่า กินเนื้อเยอะไม่ได้ ดังนั้นในแต่ละวันจึงมีปริมาณจำกัด เจ้าฟันหลอกินเนื้อไปสองถ้วยใหญ่ ยังบอกว่าไม่พอ จึงจำต้องรีบปล่อยไป

เห็นที จะจับคนไว้เป็นตัวประกันก็ต้องลงทุนเหมือนกัน

ถึงตอนนี้พวกเขาจะที่มีต้นทุนแล้ว แต่จะเอามาใช้กับเจ้าฟันหลอไม่ได้

สวีอีกลับมาอย่างเร่งรีบ ในที่สุดเขาก็ได้กินกุ้งมังกรกับเนื้อแพะอบที่รอคอยสมใจ ยังได้ดื่มกับแม่ทัพใหญ่จิ้งถิง

แม่ทัพใหญ่รู้สึกดีต่อสวีอีมาก คนคนนี้กล้าหาญมีความคิดเป็นของตนเอง จงรักภักดี ไม่มีความทะเยอทะยาน ติดตามฮ่องเต้อยู่อย่างถ่อมตน

เขายิ้มหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “ใต้เท้าสวี ลูกสาวก็อายุครบวัยสาวแล้ว ให้ข้าเป็นพ่อสื่อให้ไหม? ผู้ชายแคว้นต้าโจวของเรา ไม่แพ้ผู้ชายเป่ยถังเลยสักนิด”