บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 234

เสียนเฟยมองค้อนเขา “ทำไม? เจ้าหวังอยากให้ท่านแม่เจ้าป่วยหรือ?”

หยู่เหวินเห้าแววตาเป็นประกาย “ไม่ป่วยจริงๆใช่มั้ย? ห้ามปิดบังลูกเด็ดขาด”

“พอแล้ว ท่านแม่เจ้ากินได้นอนหลับ เหมือนคนไม่สบายตรงไหนรึ? เสียนเฟยมองเขา กล่าวด้วยเสียงต่ำ แต่เจ้าแปดน่ะสิ อาการเป็นยังไงบ้าง? ชายาของเจ้ารักษาได้หรือเปล่า?”

หยู่เหวินเห้ากล่าว “ยังไม่ทราบเลย หวังว่าคงไม่เป็นอะไร”

เสียนเฟยพยักหน้ากล่าว “แม้ว่าคนอย่างฮองเฮาจะไม่ค่อยน่ารัก แต่เจ้าแปดนั้นน่าสงสารจริงๆ เขาเป็นเพียงเด็กคนหนึ่ง”

ทุกการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ล้วนไม่ควรเอาเด็กมาเกี่ยวข้อง

โดยเฉพาะ เจ้าแปดนั้นไม่มีทางที่จะไปคุกคามคนอื่นๆ เขานั้นถูกทุกคนรักและเอ็นดู

หยู่เหวินเห้ากล่าวปลอบโยน “วางใจเถอะ คงไม่เป็นไรหรอก”

เขาลุกขึ้น “ลูกไปดูก่อน”

เกือบจะสามารถที่จะแน่ใจได้แล้ว ว่ามันคือหลุมพราง ณ ตอนนี้น่าจะมีสองคนที่ต้องตรวจสอบ คนหนึ่งก็คือหลี่กงกงที่ปรนนิบัติต่อพระพักตร์ฮ่องเต้ เป็นเขาที่บอกว่าท่านแม่ไม่สบาย ล่อให้เขามาทางนี้

คนที่สอง ก็คือสนมซู

สองคนนี้ ต้องเริ่มลงมือสืบจากสนมซูจะดีที่สุด หลี่กงกงเป็นคนฉลาด หากเคลื่อนไหวจะทำให้เขารู้ตัว แล้วหาทางป้องกัน

แต่ว่าเป็นอย่างที่เขากับกู้ซือกังวล หากเริ่มสืบจากสนมซู ต่อไปนี้เรื่องนี้ก็ยากที่จะปิดบัง ต่อให้สืบจนรู้ความจริง หน้าของเสด็จพ่อก็จะไม่เหลือเลย

ประเมินดูแล้ว เขารู้สึกว่ายังไงก็ต้องหาท่านหญิงเต๋อเฟย ท่านหญิงเต๋อเฟยเป็นเสาหลักของวังเต๋อซ่าง นางมีสิทธิ์ที่จะรู้ มีเต๋อเฟยไปตรวจสอบสนมซู เหมาะสมที่สุด

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่สามารถที่จะไปหาท่านหญิงเต๋อเฟยที่วังเต๋อซ่างโดยตรง วันนี้เขารับราชโองการให้ทำคดีนี้ หากไปที่วังเต๋อซ่างอย่างโจ่งแจ้ง สนมซูจะรู้ตัวได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็จะทำให้คนนอกจะคาดเดาว่าเรื่องนี้ว่าจะมีความเกี่ยวข้องกับวังเต๋อซ่างหรือไม่

เขาคิดถึงแม่นมสี่

ในอดีตแม่นมสี่ปรนนิบัติอยู่ที่ตำหนักฉินคุน ท่านหญิงแต่ละตำหนักนั้นเคารพนางอย่างมาก อีกอย่างเมื่อก่อนแม่นมสี่กับท่านหญิงเต๋อเฟยก็ไปมาหาสู่กัน หากให้แม่นมสี่ไปเรียนเต๋อเฟย ก็จะไม่มีคนสงสัยเลย

หยู่เหวินเห้าไปหาแม่นมสี่

แม่นมสี่ไม่ตกใจเลย แม้ว่าในใจจะหวั่นไหว แต่ก็ได้ตอบตกลงทันที ท่านอ๋องวางแผนถูกแล้ว เรื่องนี้มีเพียงท่านหญิงเต๋อเฟยที่จะไปสืบได้ ข้าน้อยจะไปเดี๋ยวนี้เลย

แม่นมสี่ไปถึงวังเต๋อซ่าง พระสนมซูกำลังคุยอยู่กับท่านหญิงเต๋อเฟยในตำหนัก ในนั้นยังมีคนที่อยู่ในวังเต๋อซ่างอย่างสนมลี่ร่วมอยู่ด้วย

เมื่อเห็นแม่นมสี่มา ท่านหญิงเต๋อเฟยก็ลุกขึ้นมาต้อนรับ ยิ้มพร้อมกับกล่าว “โอ๊ย แม่นมมาเยือน เป็นแขกที่มาได้ยากจริงๆ”

แม่นมทำความเคารพ กล่าวด้วยรอยยิ้ม “วันนี้ข้าน้อยกลับมาที่ตำหนักฉินคุนมาเยี่ยมไท่ซ่างหวง คิดว่าไม่ได้มาทักทายท่านหญิงเต๋อเฟยเป็นเวลานานแล้ว วันนี้ก็เลยมา”

นางก็ได้ทำความเคารพสนมซูกับสนมลี่ “คำนับพระสนมซู คำนับพระสนมลี่”

สนมซูกับสนมลี่เห็นเต๋อเฟยลุกขึ้น ก็ไม่กล้าที่จะวางอำนาจ ก็ยืนขึ้นอย่างนั้นแหละ ยิ้มตอบ “แม่นมไม่ต้องมากพิธี”

ทั้งสองคนไม่ค่อยจะเข้าใจ ทำไมเต๋อเฟยต้องให้เกียรติแม่นมขนาดนี้

แม้ว่าจะเคยปรนนิบัติไท่ซ่างหวง แต่ไม่ว่ายังไงก็เป็นทาส อีกอย่างตอนนี้ก็ออกจากวังไปแล้ว