บัลลังก์หมอยาเซียน นิยาย บท 498

เสียนเฟยได้สูญเสียสติปัญญาไปทั้งหมด นางรู้ตัวดีว่าแม้นางจะสลบไปจริงๆในตอนนี้ก็ตาม ก็คงไม่มีใครสนใจนาง

ฮ่องเต้รังเกียจนาง แม้แต่ท่านน้าก็ไม่ช่วยเหลือนาง ที่น่าแค้นใจที่สุดคือแม้แต่เจ้าห้าก็ไม่ได้ช่วยนางพูดขอร้องเลยแม้แต่คำเดียว

แผนการที่เตรียมการไว้เกือบครึ่งชีวิต เกือบจะสำเร็จอยู่แล้ว ขาดอีกนิดเดียวเท่านั้น เสียนเฟยจะรู้สึกพอใจได้อย่างไร

นางค่อยๆลุกขึ้นมา พูดเสียงเย็นว่า “ข้าพูดจาผิดไป หลังจากนี้ย่อมต้องไปหาไทเฮาเพื่อขออภัย แต่วันนี้เป็นวันฉลองครบรอบเดือนของหลานข้า ของขวัญที่ข้าเตรียมไว้ให้กับหลานๆยังไม่ได้มอบให้เลย ข้าไม่สามารถคุกเข่าอยู่ที่นี่ได้ ”

พูดจบ นางก็กัดฟันเดินออกไปข้างนอก

แม่นมหูรู้จักนิสัยใจคอของนางดี จึงไม่กล้าขัดขวางเอาไว้ ได้แต่ส่ายหน้าพูดว่า “ท่านหญิงไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้เลย ตอนนี้ทั้งไทเฮาและฮ่องเต้ต่างก็ยังทรงกริ้วกันอยู่ ท่านก็คุกเข่าสักประเดี๋ยว หลังจากนี้ไทเฮาเองก็สามารถหาข้ออ้างเพื่ออภัยให้กับท่านได้ ”

เสียนเฟยไม่ฟังที่นางพูด เดินออกไปข้างนอกทันที

แต่นางออกไปแล้ว ก็เข้าไปยังตำหนักฉินคุนไม่ได้

ตำหนักฉินคุนเป็นที่พำนักของไท่ซ่างหวง ไม่ได้รับอนุญาตจากไท่ซ่างหวง ใครจะกล้าปล่อยนางเข้าไป นางจึงเฝ้ารออยู่ข้างนอก รอจนกระทั่งให้ทุกคนอวยพรเหล่าของว่างเสร็จแล้วอุ้มออกมาข้างนอก นางจึงเดินเข้าไป เอาสร้อยที่มีจี้รูปกุญแจสีทองสามเส้นไปห้อยไว้ที่คอของเหล่าของว่างแต่ละคน

บนตัวของเหล่าของว่าง ได้มีจี้รูปกุญแจอายุยืนรูปแบบต่างๆห้อยไว้เต็มไปหมดแล้ว จี้สมดังปรารถนา ลำพังแค่หมวกประดับที่ทำจากเงินและทองก็มีหลายใบแล้ว ไม่สามารถสวมลงไปได้อีก วางไว้บนตัวของเหล่าของว่างครู่เดียวก็ถูกแม่นมสี่เก็บไปจนหมด

ฮู่เฟยมอบปลอกคอทองคำให้ สลักอักษรไว้แปดคำที่มีความหมายว่าอยู่ดีมีสุขสมดังปรารถนาทุกประการ อายุมั่นขวัญยืน

จี้รูปกุญแจทองคำของเสียนเฟย วางไว้บนปลอกคอทองคำของฮู่เฟยมอบให้พอดี เห็นแล้วก็ดูขี้งกเป็นพิเศษ

เสียนเฟยยิ่งรู้สึกโมโหมาก แต่ครั้งนี้ไม่กล้าสร้างเรื่องอีกแล้ว เพราะว่าถ้าหากวันนี้ยังหาเรื่องวุ่นวายต่อไปไม่จบ ก็ไม่มีพื้นที่ให้กลับมายืนได้อีกแล้ว

ตอนที่เหล่าขันส่งพวกของว่างออกจากวัง ได้จุดประทัดขึ้น ในบรรยากาศที่กระดาษแดงปลิวว่อนอยู่เต็มอากาศ ขบวนคนก็จากไปอย่างเอิกเกริก ตรงไปยังจวนเจ้าพระยาจิ้ง

ครบเดือนกลับบ้านมารดาก็มีพิธีการที่ค่อนข้างจะสำคัญมาก

ตอนนี้ฮูหยินใหญ่ไม่สะดวก ในจวนมีฮูหยินรองขึ้นมารับหน้าที่ดูแลจวนเป็นการชั่วคราว เตรียมงานเลี้ยงเส้นแป้งต้มเอาไว้ต้อนรับญาติพี่น้องและเพื่อนผอง ฉะนั้นพอกลับไปถึงจวนเจ้าพระยาจิ้ง ทั้งจวนเจ้าพระยาจิ้งก็คึกคักกว่าปกติมาก

วันนี้เจ้าพระยาจิ้งรู้สึกไม่สบาย บอกว่ามีอาการไอและตัวร้อนตั้งแต่เมื่อคืน ด้วยเหตุนี้ งานกลับบ้านมารดาเมื่อครบเดือนวันนี้ เขาจึงอยู่ด้วยนานไม่ได้ รออยู่เพียงครู่เดียวมอบของขวัญให้กับเด็กๆแล้ว จุดประทัดเสร็จก็กลับไปพักผ่อนต่อ

ฮูหยินใหญ่ที่นั่งรถเข็นถูกเข็นออกมา ตอนที่หยวนชิงหลิงมองเห็นนาง ขอบตาของนางก็แดงก่ำ ได้แต่สั่นเทาไม่สามารถพูดอย่างราบรื่นได้ จึงเลือกที่จะไม่พูดซะดีกว่า ได้แต่พยักหน้าแสดงความยินดีกับหยวนชิงหลิงเท่านั้น

หยวนชิงหลิงรู้สึกเป็นห่วงนางตลอดเวลาที่อยู่เดือน ตอนนี้เพิ่งจะได้พบหน้า ย่อมต้องเดินเข้าไปถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ และยังจะทำการตรวจให้นางด้วย ที่นี่คนเยอะเกินไป นางเข็นฮูหยินใหญ่กลับไปยังลานบ้านด้านใน

ฮูหยินใหญ่นั้นไม่ยอม ความหมายคืออาการของโรคเป็นหนักแล้ว แต่ไม่สามารถพูดออกมาได้ แม้จะไม่ยินยอมพร้อมใจแค่ไหนก็ได้แต่ให้หยวนชิงหลิงเข็นนางไปตามใจชอบ

ส่วนคนที่เหลือ ก็ได้ส่งเหล่าของว่างไปนอนอยู่บนเตียงที่ได้จัดเตรียมไว้ตั้งแต่เนิ่นๆแล้ว ว่ากันตามธรรมเนียมแล้ว นี่เรียกว่าย้ายบ้าน เมื่ออยู่เดือนจนครบแล้ว ก็ย้ายบ้าน ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะไปที่ใดก็สงบสุขและโชคดีตลอดไป

แทนบูชากระถางธูปถูกวางเอาไว้ด้านนอก หลังจากที่ฮูหยินรองนำคนในจวนกราบไหว้ฟ้าดินและบรรพบุรุษเสร็จแล้ว ก็เข้าไปในห้อง ภายใต้การช่วยเหลือของแม่นมสี่และแม่นม ทาน้ำสีแดงไปบนใบหน้าของเด็กๆ แต้มผงสีแดงหนึ่งจุดไว้บนหน้าผาก ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เด็กๆต่างก็หลุดพ้นจากสิ่งที่ไม่ดีที่ตามมาจากการมาเกิด ผงสีแดงสยบความชั่วร้าย และสามารถปกป้องคุ้มครองให้สงบสุขเป็นสิริมงคล

ญาติพี่น้องทางจวนเจ้าพระยาจิ้งมีไม่น้อย เครื่องประดับที่ทำจากเงินและทองรูปแบบต่างๆถูกวางไว้บนตัวเด็กๆ ฮูหยินรอง นางหวง นางหลวน ยังมีฮูหยินคนอื่นๆที่ทยอยกันเข้ามากล่าวอวยพรทีละคน ชั่วขณะหนึ่ง แม่นมสี่ก็เบียดตัวแทรกเข้าไปไม่ได้ ได้แต่ยืนดูอยู่ข้างนอก

เจ้าพระยาจิ้งก็เข้าไปแล้ว เป็นถึงท่านตาของเด็กๆ ของขวัญที่เขามอบให้กับเด็กๆนั้นไม่ได้ดูอับจนข้นแค้นเลยสักนิดเดียว เป็นคทาหยูอี้ที่ทำจากทองคำและหยก แต่ว่า เจ้าพระยาจิ้งเสียงดังเกินไป ทำให้ข้าวเหนียวร้องไห้ขึ้นมา เขาจึงอุ้มขึ้นมาเดินกล่อมไปหนึ่งรอบ ที่สุดก็ถูกเขากล่อมได้สำเร็จ

เส้นแป้งต้มทำเสร็จแล้ว วันนี้คนที่มาจากจวนอ๋องฉู่ ล้วนได้รับประทานเส้นแป้งต้ม